را صرف آن می کنیم. اما مطمئناً به اینکه انرژی زیادی برای تمیز کردن سطوح صرف کنیم،
علاقمند نیستیم. بهترین راه این است که با یک اسپری مناسب گرد و غبار را پاک کنیم
و نگذاریم که دوباره روی سطوح بنشیند. با ما در این مطلب هومینو همراه باشید
تا به یکی از بهترین اسپری های ضد گرد و غبار بپردازیم. خبر خوش این است که این
اسپری کاملاً طبیعی بوده و هیچ گونه حساسیتی ایجاد نمی کند.
قطعاً اسپری های ضد گرد و غبار موجود در بازار بسیار موثر هستند اما مواد موجود در
آن ها سمی و خطرناک هستند. حتماً به مواد اولیه ای که روی اسپری حک شده است
دقت کنید: ایزوپارافین، دایمتیکون، اسید فسفونیک، ازت، پلی سوربات ۸۰، عطر و چندین
مادّه دیگری که برای سلامت انسان مضر هستند. آیا این مواد شیمیایی خطرناک واقعاً
برای پاک کردن گرد و غبار لازم و ضرری هستند؟ جواب خیر است.
مطالعات علمی ثابت کرده اند که مواد مورد استفاده در این اسپری ها مشکلات بسیاری
برای انسان ایجاد می کنند؛ از حساسیت پوستی گرفته تا خطر ابتلا به سرطان از خطرات
این اسپری ها هستند. در ادامه می خواهیم یک اسپری ضد گرد و غبار را معرفی کنیم که
به راحتی در منزل می توانید خودتان آن را بسازید، بدون آن که خبری از این مواد مضر باشد.
این اسپری خانگی بسیار ارزان تر از اسپری های تجاری نیز می باشد.
هیچ کدام از مواد اولیه این اسپری سمی و خطرناک نیستند و کارکرد مشخص و دقیقی دارند.
– کمی آب (تقریباً یک لیوان)
– ۴ قاشق سوپخوری سرکه سفید: سرکه سفید پاک کننده چند منظوره بسیار عالی و قوی است.
– ۲ قاشق سوپخوری روغن زیتون: این روغن مانع از نشستن دوباره روی سطوح می شود.
– ۱۰ تا ۱۵ قطره روغن لیمو: این روغن یک آنتی باکتری قوی است که حشرات را دور می کند
و بوی بسیار خوبی دارد.
می توانید به جای روغن لیمو از روغن لوندر، روغن نعناع فلفلی، روغن دارچین، روغن درخت چای
یا حتی روغن پرتقال استفاده کنید.
طرز تهیه اسپری خانگی بسیار آسان است و خانه را به خوبی معطر و تمیز می کند!!
– تمامی مواد اولیه را در یک ظرف اسپری خالی بریزید.
– آن ها را به خوبی تکان دهید تا با هم ترکیب شوند. فراموش نکنید که قبل از هر بار استفاده باید بطری را تکان دهید.
– اسپری را روی سطوحی که گرد و غبار روی آن می نشیند بزنید و با دستمال میکروفایبر آن را تمیز کنید.
– سطح کاملاً تمیز و بدون گرد و غبار است و خیلی دیرتر روی آن می نشیند.
اکنون می توانید از این اسپری ضد گرد و غبار لذت ببرید.
– این اسپری ضد گرد و غبار صد در صد طبیعی است و هیچ گونه حساسیت یا بیماری
برای انسان به وجود نمی آورد.
– همان طور که گفته شد، علاوه بر پاک کردن گرد و غبار، سطوح خیلی دیرتر کثیف می شوند
و خانه نیز بوی بسیار خوبی خواهد گرفت.
روغن لیمو: بوی این روغن بسیار عالی و دلپذیر است. اما علاوه بر رایحه، خاصیت ضد باکتریایی
قوی نیز دارد و حشرات را از خانه دور می کند.
سرکه سفید: به کمک سرکه سفید، این اسپری علاوه بر پاک کردن گرد و غبار، میکروب ها
را نیز از بین می برد. این پاک کننده چند منظوره بسیار ارزان است و کارایی بالایی دارد.
روغن زیتون: ترکیب روغن زیتون و روغن لیمو باعث رنگ زرد زیبای این اسپری می شود.
نگران زردی رنگ اسپری نباشید زیرا هیچ گونه ردی بر روی سطوح باقی نمی گذارد و کاملاً
شفاف است. از طرفی، روغن زیتون برای سطوح چوبی بسیار مفید است و عمر آن ها را طولانی
می کند زیرا به آن ها رطوبت می رساند و رنگ اصلی آن ها را حفظ می کند.
فراموش نکنید که قبل از هر بار مصرف حتماً بطری اسپری را تکان دهید تا مواد با هم ترکیب شود.
منبع :خانومانه
وقتی یکی از آنها را در آشپزخانه دیدید بدانید احتمالا مدتی است که تعداد زیادی از
آنها پشت دیوارهایتان کمین کرده اند. روشن است که میتوانید از محصولات بازاری
برای از بین سوسک یا خلاص شدن از شر سوسکها استفاده کنید، اما چرا از عناصر
طبیعی استفاده نمیکنید؟
پیشگیری بهتر از درمان است، بنابراین، در درجهی اول تمیز نگه داشتن خانه، عاری از باقی
ماندهی خوراکی یا طعمههای دیگر برای سوسک ها، میتواند مانع از آن شود که سوسکها
خانه تان را منزل خودشان بدانند.
به طور مرتب کف خانه، هم چنین زیر و پشت وسایل آشپزخانه را جارو کنید و تمیز کنید.
هرگونه کارتن شیاردار، و هرگونه کلکسیون ساکهای پلاستیکی را از خانه بیرون ببرید، چون
سوسکها عاشق پنهان شدن در چنین جاهایی هستند.
سطوح را با سرکه تمیز کنید تا ضدعفونی شود، و خوراکی را در ظرفهایی نگه داری کنید
که هوا به آنها نفوذ نمیکند.
نگذارید سطل زباله برای مدت طولانی بماند و مطمئن شوید درب آن بسته است.
سوسکها موجوداتی تشنه هستند، بنابراین مطمئن شوید تمام شیرهای آبی را که چکه میکنند، درست کرده اید.
با این حال گاهی با وجود تلاشهای مرتب ما برای پاکیزگی و ضدعفونی کردن، حتی ممکن است
تمیزترین و بی لکهترین قسمتهای خانه هم هدف هجوم سوسکها قرار بگیرد. در ادامه چند
روش ایمن و طبیعی آمده است که کمک تان میکند از شر هجوم سوسکها خلاص شوید،
و از هجوم جدید جلوگیری کنید.
درست کردن ترکیبی از بوره و شکر به نسبت ۳:۱ (۳ سهم بوره در ازای ۱ سهم شکر)
روشی بی نهایت موثر برای خلاص شدن از شر سوسکها است.
شکر سوسکها را به طمع وامی دارد تا از مخفیگاه شان بیرون بیایند و آنها را به ذره ذره خوردن
بوره فریب میدهد، که برای حشرات کشنده است، اما میزان سمیت آن برای انسانها به طور
چشمگیری کمتر است- تا حدی که این ماده اغلب در بازار به عنوان پودر کمکی برای شست وشوی
لباس و ظرف عرضه میشود.
با این حال وقتی برای سوسک طعمه میگذارید، احتیاط کنید، آن را جایی قرار دهید که به آسانی
برای سوسکها در دسترس باشد، اما در مسیر رفت و آمد انسان یا حیوان خانگی نباشد.
(توجه:هرگز عامدانه بوره یا دیگر محصولات بوریک اسید را نخورید!) مواد این طعمه را ترکیب کنید و
آن را در جاهایی که قبلا شاهد ورود یا فرار سوسکها از محل زندگی تان بوده اید، نزدیک گوشهها
و شکافهای دیوار قرار دهید، تا به زودی از بین بروند.
به عنوان جایگزینی برای بوره و شکر، میتوان با استفاده از اسید بوریک، آرد، و پودر کاکائو به
نسبت ۱:۲:۱، طعمهای طبیعی برای سوسک درست کرد.
مانند طعمهی شکر، این ترکیب را میتوان نزدیک شکافهایی قرار داد که ورود و خروج
سوسکها از آن جا مشاهده شده است.
قسمتهایی که سوسکها به طور رایج در آن یافت میشود شامل، پشت و زیر و سطل زباله،
پشت و زیر یخچال، و در رخنههایی در قرنیزهای آشپزخانه یا سرویس بهداشتی است.
مطمئن شوید هر هفته طعمهی سوسک را جایگزین میکنید تا از شر سوسکها خلاص شوید، و
طعمههایی را که مرطوب میشوند عوض کنید، چون این روش تنها در صورتی موثر است که طعمه خشک بماند.
قهوه خورها خوشحال خواهندشد از این که بدانند پودر قهوه دفع کنندهای فوق العاده برای سوسک است.
اگر با سوسک مشکل دارید، تفاله قهوهی استفاده شده را از فیلتر قهوه سازتان بردارید و آن را بیرون
از خانه در جاهایی قرار دهید که گمان میکنید سوسکها از آن وارد میشوند.
نزدیک پی خانه دنبال رخنهها یا شکافها باشید، یا اگر خانه تان سقف کاذب دارد یا در کف زمین فضایی
برای تاسیسات برق یا لوله کشی وجود دارد، به آن دسترسی پیدا کنید و به دنبال جاهایی باشید که احتمال
وجود سوسک در آن هست. تفالهی استفاده شده را در این مکانها قرار دهید. این مانع از ورود سوسکها
به محل زندگی تان میشود.
برترین روش برای از بین بردن سوسک ۴: خاک دیاتومه خوراکی را فراموش نکنید
با پاشیدن آب صابون به سوسکی که در حال دویدن است، به وسیلهی یک اسپری، میتوانید سوسک را بکشید
و بعد از آن به آسانی محل را تمیز کنید، این یک روش موثر برای خلاص شدن از شر سوسکها است که باید به سرعت انجام شود.
به هر حال، این یک روش فعال برای کنترل آفت است، که لازم است وقتی سوسک را میبینید، آب صابون
را به آن اسپری کنید- این روش روی سوسکهایی که بین کف پوشها یا پشت دیوارها کمین کرده اند تاثیری ندارد.
اما اگر هنگامی که در انتظار یک طعمه یا تله هستید تا اثر کند، گاهی سوسکها را در حال گردش در گوشه و کنار
خانه میبینید، این شیوهای موثر و کارآمد خواهدبود. به سوسک آب صابون بپاشید، سپس کثیفی ایجاددشده
را تمیز کنید. این روشی بسیار ساده برای خلاص شدن از شر سوسکها به طور طبیعی است.
یک اسپری را با این دمنوش پر کنید و این ترکیب را در سرتاسر قرنیزهای خانه، نزدیک درزها، جایی که ممکن است
سوسکها پنهان شوند، پشت و زیر وسایل، و هرجای دیگری که گمان میکنید ممکن است سوسکها در
خانه تان تجمع کرده باشند، به کار ببرید.
شما میتوانید با استفاده از یک بطری ۲ لیتری نوشابهی گازدار، قیچی، یک حلقه چسب نواری،
و یک فنجان آب میوهی شیرین (آب گواوا و انبه برای این کار خیلی خوب جواب میدهد) تلهای موثر برای سوسک درست کنید.
با استفاده از قیچی یک سوم از بالای بطری (قسمت سر بطری) را ببرید، سپس آن را وارونه کنید
و سر و ته روی بطری بریده شده بگذارید، تا حالت قیفی شکل به سمت درون بطری ایجاد کند.
قسمت بریده شده را با بقیهی بطری بچسبانید، سپس یطری را، از طریق قسمت قیفی شکل،
با آب میوهای به انتخاب خودتان پر کنید.
بطری را جایی بگذارید که احتمال دارد سوسک باشد و صبر کنید، همین! سوسکها آب میوهی خوشمزه
را بو میکشند و دوان دوان میآیند، اما نمیتوانند از بطری فرار کنند، به این طریق در تله میافتند-
این گونه میتوانید سوسکها را بکشید. این روش برای زمانی مناسب است که تعداد کمی سوسک
سرگردان در خانه تان است، نه یک هجوم در ابعاد گسترده.
علم ثابت کرده است استفاده از اسانسهای گزینش شده میتواند برای دفع حشرات و پیشگیری از هجوم آنها خوب جواب بدهد.
در ۲۰۰۱ پژوهشگران دانشگاه آبرن طی پژوهشی پی بردند که اسانس نعنا برای بیش از یک گونه سوسک بی نهایت سمی است.
برای ساختن یک دفع کنندهی سوسک طبیعی، یک اسپری را با آب پر کنید و ۲۰ قطره اسانس
نعنای کوهی یا نعنای زینتی یا سرو به آن اضافه کنید.
این ترکیب را به شدت تکان بدهید و هم بزنید (در برخی از انواع آن ۲ قاشق غذاخوری نمک به آن
اضافه میشود یا از آب صابون استفاده میشود) و “محلهایی را که مشکل سوسک دارد
” – هرگونه برآمدگی یا فضا بین دیوار و قرنیز، پشت و زیر وسایل خانه (ماشین لباسشویی، مایکروویو، یخچال) -اسپری کنید.
این روش نه تنها سوسکهای موجود را میکشد و ورود سوسکهای جدید را به تاخیر میاندازد،
بلکه رایحهای خنک و خشک به جا میگذارد! این روشی جالب است.
زیاد از آنها عبور و مرور میکنند یا هر منطقهی دیگری از خانه که مورد هجوم واقع شده است، بریزید.
– اجازه بدهید پودربرگ بو به مدت ۵ تا ۷ روز بماند.
– یک هفتهی دیگر هم این کار را تکرار کنید تا از شر سوسکها خلاص شوید.
دو روش دیگر برای از بین بردن سوسکها
با استفاده از وازلین یک تلهی ژلهای تهیه کنید.
تلهی ژلهای وازلین برای به دام انداختن و کشتن سوسکهای مزاحمی که در خانهی شما لانه کرده اند،
شگفتی میآفریند. چسبندگی و ضخامت وازلین سوسکها را به دام خواهد انداخت و باعث خواهد شد که آنها در تله بمیرند.
مواد مورد نیاز:
– وازلین
– قاشق
– چند تکه مقوا که به شکل مربع برش خورده است
– مواد غذایی مانند نان، چیزی شیرین و یا هر خوراکی دیگری که سوسکها را جذب خود میکند.
روش انجام کار:
– یک تکه مقوا بردارید و روی آن یک قاشق غذاخوری وازلین بمالید.
– مادهی غذایی را روی آن بگذارید.
– تله را در مناطقی که مورد هجوم سوسکها قرار گرفته بگذارید.
– اجازه بدهید تله به مدت دست کم یک هفته بماند و هر چند روز یک بار به آن سر بزنید و ببینید در چه وضعیتی است.
– هنگامی که یک یا چند سوسک در تله وجود دارد، آن را بردارید و دور بیندازید و به جایش یک تلهی تازه بگذارید.
خلاص شدن از شر سوسکها از بستنی تله بسازید.
اگر شما بستنی باقی مانده در یخچال دارید که کسی قصد خوردن آن را ندارد، میتوانید از آن به عنوان یک تلهی سوسک
به کلیه مراحل فرود از یک ارتفاع معین و به نقطه صفر و عبور های عرضی بوسیله
ابزار الات تخصصی کار در ارتفاع راپل میگویند.
ابتدا راپل در گذشته بیشتر در فرود از صخره های مرتفع صورت میگرفت بعد ها نظر به
کاربرد آن در برخی مناطق صعب العبور رواج بیشتری پیدا کرد بعنوان مثال تخلیه نفرات از
بالگرد به منطقه معین که این روش بیشتر در گروه های نظامی و یا نجات صورت میگیرد.
به صورت عمومی، راپل به معنای استفاده از طناب برای پایین آمدن از ارتفاع است.
راپل ها اصولا برای مدتی در هوا معلق می مانند و حرکت آن ها با استفاده از پای آن ها انجام می شود.
مزیت هایی که باعث افزایش استفاده از راپل نسبت به دیگر وسایل مانند داربست شده است شامل:
• امنیت بالای راپل کار
• هزینه آن به مراتب خیلی کمتر از نصب داربست و کارگران بود (از آنجا که امنیت بالا است،
احتمال رویداد اتفاق و صدمات ناشی از آن خیلی کمتر خواهد شد.)
• زمان انجام فعالیت را کاهش می دهد.
• تمامی سطوح کار در ارتفاع را می توان با راپل به راحتی انجام داد.
• برای انجام راپل، برعکس داربست ها نیز آسیبی به نمای ساختمان وارد نخواهد شد
و این کمک به افزایش طول عمر بنا خواهد کرد.
بحث امروز ما در مورد صعود و یا نزول از ارتفاع می باشد و انواع گره هایی که برای انجام کار باید دانست
یک دستگاه کامل راپل اجزای مخصوص به خود را دارد که شامل:
این وسیله جهت ایجاد اتصالات سریع و مطمئن کاربرد دارد و دارای تنوع بسیار در نوع
و جنس می باشد که هر کدام برای مورد خاص استفاده می شود. برای غارنوردی از
کارابینهای پیچ دار استفاده می شود. علت استفاده از این نوع کارابین در غارنوردی
با توجه به سنگینی آن مقاومت این وسیله در برابر اصطکاک زیاد با لوازم فرود می باشد.
از نظر ساختار فیزیکی به دو شکل موازی و بیضی ساخته می شوند که نوع موازی بیشتر
در میانیها و تراورس ها استفاده می گردد.
حلقه بزرگ آن را به کارابین انداخته و طناب را از کمر داخل حلقه بزرگ کرده و
طناب را روی حلقه کوچک می اندازیم.
چکش صخری نوردی در حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرم وزن دارد و دارای یک سر پهن
و سنگین تر جهت وارد آوردن ضربه به میخها و رولها می باشد. سر دیگر به شکل
مثلثی است که می توان برای شکستن لبه های تیز از این قسمت سود برند یک
سوراخ در وسط چکش تعبیه گردیده برای اتصال به بدن و یا اهرم کردن و دارای روکش
لاستیکی در دسته می باشد تا فشار ناشی از ضربه به دست منتقل نگردد.
به وسیله دستگاه رول پانچ می توان در محل دلخواه یک کارگاه خوب و مطمئن برقرار کنیم.
نکته قابل توجه اینکه محل مورد نظر باید دارای پوسیدگی و فرسایش نباشد و می توان
با ضربات چکش سطح پوسیده را از بین ببریم. از زدن رول در شکافها و ترکها باید خودداری کرد،
این دستگاه از دو قسمت دسته و مته تشکیل شده است.
میخها جهت برقراری میانی و یا برقراری کارگاه کاربرد فراوانی دارند. البته در غارنوردی به
علت کم بودن استحکام سنگها کمتر از میخها استفاده می شود چون معمولا مقاومت میخ
بیشتر از خود سنگ بوده و به راحتی سنگ را در فشارهای زیاد فرو می نماید. میخها از جنس
فولاد فنر ساخته می شوند و دارای سوراخ هستند و برای شکلهای مختلف انواع گوناگون وجود دارد.
مجموعه ای به هم پیسوته از تسمه های نایلونی که توسط قلاب و یا دوخت د ر دو تکه بالا
تنه و پایین تنه ساخته می شوند، که جهت حفاظت بدن در برابر سقوطهای احتمالی کاربرد دارد
و شوک ناشی از سقوط را د ر تمامی بدن پخش می نماید و می توان صعود و فرود مطمئنی را انجام داد.
معمولاً باید از سینه و صندلی دو تکه و جدا از هم استفاده نمود و د ر فاصله بین آنها گره پروسیک
زده می شود البته در موارد حرفه ای تر و بحث تکاوری و رنجری از طنابچه می توان با زدن کره
دوسر طناب به عنوان صندلی استفاده کرد.
قطر طناب غارنوردی نباید کمتر از ۹ میلیمتر و بیشتر از ۱۲ میلیمتر باشد، این طنابهای خاصیت
کشسانی ندارند و دارای رویه ایی زبر می باشند اصطلاحاً به این طنابها، طنابهای استاتیک
گفته می شوند و از ۲ قسمت هسته و روکش تشکیل شده اند . علل ساخت این طناب برای
غارنوردی در درجه اول ، به علت خاصیت ارتجاعی و کشش زیاد در طنابهای کوهنوردی برای
بالا آمدن از این طنابها نیروی مضاعفی نیاز می باشد ولی در طناب غارنوردی این مشکل وجود ندارد.
دوم اینکه این طنابهای غارنوردی مقاومت بیشتری در برابر اصطکاک و رطوبت دارند
۱- اضافه طناب در مقصد باید حلقه شود تا زیر پا لگد مال نشود.
۲- از طنابهای زخمی و مشکوک استفاده نگردد.
۳- به سوختگی و پیچ خوردگی آنها توجه شود.
۴- طناب بعد از هر برنامه باید تمیز و با آب شیرین شستشو داده شود.
برای یادگیری راپل یا کار در ارتفاع میبایست ترس معلق شدن را نداشته باشید. اولین کار
یادگیری راپل آموزش با لوازم مربوطه است .که دونه به دونه کارایی انها را باید یاد بگیرید
که در مواقع اموزش عملی تمام انها را در ذهن خود داشته باشید.بعد از یادگیری چگونگی
استفاده از ابزار راپل فرد کار آموز برای اولین بار از یک نقطه دو متری یا سه متری آویزان
میشود که ترس و قلق کار را یاد بگیرد.در طول یک هفته کم کم از ارتفاعات کم شروع میکنیم
تا به نقاط مرتفع تر میرسیم.بعد از یک هفته کار روش انجام پیچ و رولپلاک را روی سنگ نما آموزش میدهیم.
• وسایل هایی که برای راپل استفاده می کنید، باید سالم و استاندارد باشند.
به کارگیری وسایل فرسوده می تواند باعث بروز اتفاقات ناگواری در حین انجام فعالیت شود.
• طناب و وسایل باید بعد از هر بار استفاده کاملا از هر گونه کثیفی تمیز شوند.
همچنین قسمت های معیوب شده هم باید با یک وسیله سالم جایگزین گردند.
• نسبت به استحکام ساختمان و قسمتی که قرار است دستگاه اصلی طناب را بر روی آن قراربگیرید. مطمئن شوید.
• از وسایل به خصوص طناب های راپل برای انجام این کار استفاده شود.
در این مطلب تصمیم داریم که استانداردها و هر انچه که باید برای شارژ کپسول اتش نشانی
بدانید را مفصل بحث کنیم. یکی از مشکلات اساسی که هنگام بروز حوادثی مانند اتش سوزی
وجود دارد کار امد نبودن دستگاههای خاموش کننده حاضر در محل بوده است زیرا به طور درست
نگه داری نمی شود. یک از این مشکلات عدم شارژ به موقع کپسول ها بوده است و کپسول ها
را بعد از مصرف شارژ نکرده اند نکته اینجاست که اگر شما حتی برای زمان کوتاهی از کپسول
اتش نشانی و دیگر خاموش کننده ها استفاده کرده اید باید انها را مجددا شارژکنید زیرا کارائی خود
را از دست می دهند. و هنگام خروج مواد از درون سیلندر فشار لازم را نخواهد داشت. همه اعضای
خانواده و ساختمان باید اهمیت شارژ کپسول اتش نشانی را بدانند.
موارد متعددی برای شارژ کپسول آتش نشانی وجود دارد که بعضی از انها واضح و روشن و برخی
دیگر خیر
* بعد از هر بار استفاده از کپسول آتش نشانی حتی اگر مواد ان به طور کامل تخلیه نشده باشد
باید کپسول توسط متخصص بازرسی شود تا اطمینان حاصل شود که برای استفاده بعدی نیز اماده
است . برای اطمینان بیشتر تست نشت نیز گرفته شود.
* کپسولهای آتش نشانی باید به صورت دوره ای شارژ شود حتی اگر مورد مصرف نیز قرار نگرفته
باشد. بازه های زمانی استاندارد برای شارژکپسول آتش نشانی بر روی دستورالعمل ان کپسول
درج شده است.
* کپسول های آتش نشانی ممکن به خاطر عوام محیطی و … باعث افت فشار و یا … شوند
که باید ان هم به صورت دوره ای چک شود.
شما باید به صورت ماهانه کپسول های آتش نشانی را بازرسی کنید و یکی از این معیار بازرسی
تست فشار کپسول آتش نشانی است. با فشار سنج موجود روی کپسول و یا دیگر فشار سنج های
نصب شده در خروجی سیلندر اگر عقره در ناحیه سبز باشد یعنی اینکه فشار لازم برای عملیات را دارد.
کیسه صفرا باشد که در آن عفونت از طریق مجرای صفراوی به کبد ایجاد میشود.
علائم آن شامل درد شکم و تب است. درمان آسپیراسیون از راه پوست (قرار دادن یک سوزن
از طریق پوست به داخل آبسه) و یا جراحی لاپاروسکوپی به تخلیه چرک جمعآوری شده، با
درمان آنتیبیوتیک برای ریشهکن کردن عفونت است. آبسه درمان نشده کبدی میتواند به
سرعت خطر مرگ را به دنبال داشته باشد.
تجمع چرک در قسمتی از کبد را آبسه کبدی گویند که به دلایلی چون عفونتهای داخل شکم
(مانند آپاندیسیت، دیورتیکولیت، عفونتهای داخل خون، عفونتهای داخل کبدی، اندوسکوپی
اخیر سیستم صفراوی کبدی و صدمات وارد شده به کبد ایجاد میشود. نشانههای این بیماری
عبارتند از: مدفوع سفید (گچ مانند)، ادرار تیره، تب و لرز، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ، درد
شکمی در بالا و سمت راست، کاهش وزن ناخواسته، ضعف و یرقان.
در صورت عدم درمان احتمال سپسیس و مرگ وجوددارد. حتی درصورت درمان ۳۰ -۱۰ درصد
احتمال مرگومیر وجود دارد، بویژه در آنها که بیشتر از یک آبسه دارند.
برای کاهش احتمال آبسه کبدی بهتر است هرچه سریعتر عفونتهای شکمی درمان شوند. درمان
این بیماران برتخلیه چرک توسط درن (از روی پوست)و دریافت آنتیبیوتیک برای مدت ۶-۴ هفته.
البته گاهی درمان آنتیبیوتیکی تنها میتواند کافی باشد.
تاریخچه تشخیص آبسههای کبدی به زمان بقراط حکیم برمیگردد و آبسههای کبدی براساس
عوامل ایجادکننده آنها به سه دسته تقسیم میشوند:
.۱آبسه پیوژنیک کبد که بوسیله میکروبهایی مانند ایشریشیا کولی، کلبسیلا، پروتئوس، اینتروکوک،
استافیلوکوک طلائی، استرپتوکوک فیکالیس، استرپتوکوک میلری و میکروبهای بی هوازی مانند خانواده
باکتروئید ایجاد میشود و گاهی اوقات چند میکروب با هم در ایجاد آن نقش دارند.
.۲آبسه آمیبی کبد که بوسیله آمیب هیستولیتیکا ایجاد میشود.
.۳آبسه قارچی کبد که بوسیله قارچ خانواده کاندیدا ایجاد میشود.
آسیبشناسی
آبسه کبدی معمولأ به شکل یک کیسه پر از چرک که همان لاشه گلبولهای سفید، باکتریها و بقایای
سلولهای مرده هستند، فضایی از جسم کبد را اشغال نموده و میتواند با فشاری که به بافتهای اطراف
خود در۲ داخل کبد وارد مینماید باعث بروز مشکلاتی برای بیمار شود.
علتشناسی
شایعترین علتهایی که باعث ایجاد آبسه پیوژنیک کبد میشوند عبارتند از:
.۱عفونت و التهاب سیستم صفراوی از خود کبد گرفته تا کیسه صفرا و لوزالمعده یا همان پانکراس
.۴ آمبولی شریان کبد در بیماران مبتلا به سرطان کبد
.۵ بستری شدن در بیمارستان به هر علتی
.۶ ضعف سیستم ایمنی بدن به هر دلیلی مانند سوء تغذیه، ایدز یا مصرف داروهای پایین آورنده سیستم ایمنی
.۷ کهولت سن
.۱۰ التهابها و عفونتهای روده ها مانند بیماری کرون یا دایورتیکولیت
.۱۲ ضربه به کبد
آبسههای آمیبی کبد در اثر آمیبی از روده بزرگ ایجاد میشوند، به این صورت که بیمار معمولأ دچار یک اسهال
آمیبی خونی شده و بدون درمان خود به خود خوب شده و بعدها مثلأ بعد از ۶ ماه دچار آبسه آمیبی کبد میشود
و اکثر بیماران هنگام گرفتن تاریخچه بیماری، آن اسهال خونی آمیبی را که ۶ ماه پیش به آن دچار شده بودند، به یاد.
آبسههای قارچی کبد در افرادی که سیستم ایمنی پایینی به هر دلیل دارند مانند دیابت، ایدز و مصرف داروهای
پایینآورنده ایمنی، در اثر رشد وسیع قارچهای خانواده کاندیدا در روده بزرگ، به آن مبتلا میشوند.
علائم
یک بیمار آبسه کبدی معمولأ با یک تب و شکم درد مراجعه میکند، اما به ندرت محل دقیق درد را در بالای سمت
راست شکم یعنی جایی که کبد قرار دارد نشان می دهد و این میتواند ورزیدهترین پزشکان را گمراه کند.
علاوه بر تب و لرز که از شایعترین علائم بیماری هستند، حالت تهوع و استفراغ، کاهش وزن، زردی یا همان یرقان میتوانند
از علائم دیگر بیماری باشند. گلبولهای سفید معمولأ بالا میروند، بیلی روبین و آلکالین فسفات از بالا میروند،
اما آنزیمهای کبدی خیلی بالا نمیروند و آلبومین سرم کاهش مییابد.
در اکثر مواقع پزشک با گرفتن یک تاریخچه دقیق بیمار، یک معاینه فیزیکی دقیق و انجام کارهای تصویربرداری مانند
سونوگرافی و سیتیاسکن به تشخیص میرسد. نکته بسیار مهم در تشخیص آبسههای کبدی متمایز نمودن
آبسه پیوژنیک از آبسه آمیبی است، زیرا درمان و پیش آگهی آنها کاملأ متفاوت است و تشخیص به موقع نوع
آبسه میتواند جان بیمار را نجات دهد. تمایز بین این دو نوع آبسه به سه روش صورت میگیرد:
.۱ آزمایش سرولوژی یا هماگلوتینین برای آمیب هیستولیتیکا
معمولأ وقتی بیمار یک جوان سالم است و فقط یک آبسه در لوب راست کبد خود دارد و کبد در معاینه دردناک است
و تیتر سرولوژی آمیبی او بالاتر از۲ ۲۵۶/۱ است به آبسه آمیبی بیشتر مشکوک میشویم، اما اگر بیمار یک بیمار بالای
۵۰ سال و مبتلا به دیابت و یرقان است و در معاینه می بینیم که ریه هم درگیر است و بیمار چند تا آبسه در نقاط
مختلف کبد خود دارد و تست سرولوژی آمیبی او کمتر از ۲۵۶/۱ میباشد و آلبومین سرم او هم پایین است،
بیشتر آبسه پیوژنیک برای او مطرح میشود.
درمان آبسههای کبد، براساس عوامل ایجادکننده آنها هم احتیاج به آنتیبیوتیک مناسب و هم احتیاج به تخلیه
جراحی دارد. بعضی مواقع اگر در دسترس باشد، تحت راهگشایی سیتیاسکن، جراح یک لوله وارد آبسه نموده
و آن را تخلیه مینماید، اما چنانچه آبسه زیاد در دسترس نباشد، عمل جراحی لازم است.