مشکلات پرستاری در سایه مدیریت ناصحیح مسئولان
محمد شریفی مقدم در گفتگو با خبرنگار سینانیوز گفت: «مشکل نظام پرستاری
ما مدیریتی است. به عنوان مثال در بسیاری از کشور‌ها مثل آمریکا بیش از
۹۰ درصد روسای بیمارستان‌ها پزشک نیستند. تحصیلات آنها دکترای مدیریت
خدمات بهداشت درمانی، دکترای اقتصاد بهداشت و از این قبیل است»
وی ادامه داد: «مدیریت، علم است و نیاز به دانش بالایی دارد. درست است که
روسای بیمارستان‌های ما جزء اساتید برترند اما تجربه و مهارت مدیریتی مناسب
را ندارند. بودجه وارد سیستم بهداشتی می‌شود ولی مدیریت صحیحی برای کشیدن
این بودجه به بخشهای مختلف بهداشتی به طور دقیق و صحیح وجود ندارد.»
وی تصریح کرد: «اگر وزارت بهداشت مدیریت صحیحی داشت اوضاع پرستاری
کشور اینگونه نمی‌شد. بودجه وزارت بهداشت عمدتاً در جیب یک‌سری از افراد
خاص می‌رود. این مسئله بر اساس مدرک و سند مطرح است. به عنوان مثال
۶۵ درصد درآمدهای بیمارستان‌ها وارد جیب هیئت علمی آن بیمارستان می‌رود
و اختلاف در پرداخت را صد برابر می‌کند.»
دبیر کل خانه پرستار درباره اختلاف حقوق پرستاران شاغل در کشور با کشورهای
دیگر دنیا را بسیار بالا دانست و گفت: «اختلاف پرداخت در کشورمان نسبت
به تمام دنیا ۴ برابر است و این ذهنیت را برای پرستاران ما ایجاد می‌کند که
آنها همان فعالیت را می‌کنند اما درآمدشان به جیب افراد دیگری می‌رود. این تبعیض
در پرداخت حقوق پرستاران کشورمان یکی از مشکلات آنان است. مشکلاتی
از قبیل جایگاه مدیریت، کمبود نیرو و مسائل دیگر تنها بخشی از مشکلات
پرستاران است که پرستاران را ملزم به نشستن در خانه می‌کند.»
شریفی مقدم اضافه کرد: «علاوه بر قانون ارتقای بهرهوری نیروهای بالینی
نظام سلامت قانون دیگری به نام تعرفه گذاری در خدمات پرستاری وجود دارد
که در ۴ تیر سال ۱۳۸۶ به تصویب رسید. با توجه به این قانون پرداخت‌ها
به نظام پرستاری به صورت منطقی و بر اساس عملکرد پرستاران پرداخت
می‌شود. قانون ارتقای بهرهوری درچند دانشگاه به طور ناقص در حال اجر
است ولی هیچ اثری از قانون تعرفه گذاری نیست و مشخص نشده است که در
چه سالی قرار است اجرا شود.»
دبیر کل خانه پرستار گفت: «در حقیقت این قانون یک قانون مترقی و کارشناسی
شده است و مورد تایید مجلس نیز هست و پشتوانه آن کارشناسی‌های آن است.
اما بیش از ۴سال است که هیچ اثری از این قانون دیده نشده است.»
منبع: سینا نیوز
معرفی شغل پرستار :
پرستار یکی از اعضاء کلیدی در گروه مراقبت های بهداشتی و درمانی است.
پرستار یک عضو مهم در تیم مراقبت بهداشتی است و دارای نقشهای گسترده ای
از جمله نقش مراقبتی، حمایتی، درمانی، هماهنگی ، مشورتی ، مدیریتی و تحقیقاتی می‌باشد.
در تقسیم بندیهای آکادمیک، امروز ارزش خوب همطراز یک پزشک خوب قرار می گیرد.
کار یک پزشک خوب موقعی به حد مطلوب می رسد که یک پرستار خوب و ورزیده
مسئولیت بیمار او را بر عهده داشته باشد. باید توجه داشت که وظیفه یک پرستار تنها
مراقبت از بیمار در بیمارستان نیست بلکه یک پرستار با مراقبت از افراد در تمام مراحل
زندگی آنها از پیشگیری از بیماری‌ها گرفته تا مراقبت در هنگام بیماری و توانبخشی
پس از بیماری سروکار دارد.
وظایف یک پرستار چیست؟
- ثبت مشخصات بیمار در پرونده های پزشکی او و گزارشات پرستاری
- بررسی منظم وضعیت بیماران از جمله گرفتن دمای بدن، اندازه گیری فشار خون و کنترل وضعیت تنفسی آنها
- کمک به پزشکان و سایر تیم درمان
- دادن داروی بیماران مطابق با دستور پزشک
- انجام تزریقات، تزریق خون، تمیز کردن و پانسمان زخم ها
- استفاده از تجهیزات و دستگاه های پیشرفته پزشکی
- احترام به بیماران و رعایت حقوق آنها
- همکاری با بخش های مختلف بیمارستان
- آرام سازی محیط فیزیکی، کنترل دما و نور، سر و صدای محیط و سایر عوامل محیطی و تامین شرایط استراحت به آرامش بیمار
- کنترل و نظارت بر کار واحد پرستاری و برنامه ریزی شیفت های کاری (از وظایف سرپرستار)
پرستار می تواند در بیمارستان ها، درمانگاه ها، مراکز درمانی، مراکز نگهداری سالمندان
و کودکان دولتی و خصوصی کار کند. شرایط محیط کار پرستار بستگی به نوع مسئولیت
و بخشهای بیمارستان و مراکز درمانی که در آن مشغول می باشد، دارد مثلا یک پرستار
که در بخش اورژانس و یا پایگاه اورژانس بیمارستان کار می کند یا پرستاری که در
بخش اطفال بیمارستان یا بخش داخلی و جراحی و یا ICU و CCU و یا اطاق عمل
از نظر شرایط محیط کار با هم تفاوت دارند . پرستار می تواند در بیمارستان براساس
سطح تحصیلات ( کارشناسی ، کارشناسی ارشد، دکتری ) و سابقه کار، در پستهای
پرستار شیفت ، سر پرستار ، سوپروایزر بالینی ، سوپروایزر کنترل عفونت ، سوپروایزر
آموزشی و ریاست پرستاری بیمارستان مشغول به کار شود .همچنین می تواند به صورت
پرستار خصوصی در منازل بیماران کار کند.
ارتباط سبک زندگی و سلامت عمومی سالمندان شهر تهران
ارتقای بهداشت و تأمین سلامت سالمندان جامعه که در سال‌های آتی بخش بزرگی
از جمعیت را به خود اختصاص خواهند داد-، از ارکان مهم پیشرفت جوامع است.
شواهد موجود نشان می‌دهد بالغ بر ۵۳درصد مرگ‌ومیر افراد، با سبک زندگی
آنها ارتباط دارد. اهمیت سبک زندگی و عوامل مرتبط با آن، محققان را برآن داشت
که به بررسی سبک زندگی و سلامت بپردازند. هدف کلی این مطالعه تعیین ارتباط
سبک زندگی با سلامت عمومی سالمندان شهر تهران بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی بود و جامعه آماری آن را کلیه
سالمندان شهر تهران که فاقد هرگونه مشکلات شناختی بودند، تشکیل می‌دادند.
تعداد نمونه ۴۰۰ نفر سالمند بالای ۶۰ سال بودند که از ۵ محدوده تهران (شمال، جنوب، مرکز، شرق و غرب) به‌صورت تصادفی-خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و وارد مطالعه شدند.
ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه مشتمل بر سه بخش دموگرافیک،
سبک زندگی سالمندان در ابعاد (ورزش، تغذیه، روابط بین فردی و اجتماعی،
پیشگیری و مدیریت استرس) و سلامت عمومی ۲۸-GHQ موردی بود که
از طریق مصاحبه تکمیل گردید.
یافته‌های پژوهش نشان داد که سبک زندگی ۹۵درصد سالمندان تهران در حد
متوسط قرار دارد و نتایج تحلیل با رگرسیون چندگانه نشان داد که سبک زندگی
و حیطه‌های آن با سلامت عمومی و زیرمقیاس‌های آن رابطه‌ای معنادار
و نمره سبک زندگی نیز با نمره سلامت عمومی، رابطه معنادار معکوس در
حد متوسط داشت .
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر رابطه بین سلامت عمومی
و سبک زندگی، توصیه می‌شود سیستم‌های بهداشتی و مسئولین امر، برنامه‌ریزی‌های
دقیق‌تری برای ارتقای سبک زندگی و سلامت روانی سالمندان انجام دهند.
اگرچه نتایج مطالعه نشان داد که در سالمندان فقط ۴۰درصد از تغییرات سلامت
عمومی تحت‌تأثیر سبک زندگی قراردارد که این بدان معنی است که سلامت
عمومی با متغیرهای دیگری غیر از سبک زندگی نیز در ارتباط است.
نگهداری از سالمند به واسطه ورزش
نگهداری از سالمند :ورزش در افراد سالخورده با تقویت عضلات و استخوان‌ها، بهبود تعادل
و کاهش دردهای آرتروز باعث کم کردن پیامدهای جسمی و روانی ناشی
از کهولت سن می‌شود. مطالعات متعدد نشان می‌دهد افزایش خون‌رسانی به
مغز که ناشی از انجام فعالیت‌های ورزشی است نیز می‌تواند قوای ادراکی
مغز را حفظ کرده و ضمن افزایش سلامت مغز، علائم ابتلا به افسردگی را
در سالمندان به حداقل برساند.
البته این بدین معنا نیست که پدرومادر سالخورده خود را برای شرکت در
مسابقه دو ماراتن ثبت‌نام کنید یا از او بخواهید از کوه بالا برود بلکه تنها
قدم زدن و پیاده‌روی مرتب، استفاده روزانه ۳۰ دقیقه از دوچرخه ثابت و
یا حتی قدم زدن در پارک برای تحرک بدنی مورد نیاز آنها کافیست.
بنا بر آمار منتشر شده از سوی مرکز کنترل و پیشگیری امراض آمریکا،
حدود ۲۵ درصد از سالخوردگان ۷۵ سال و مسن‌تر به دلیل ترس از زمین
خوردن، فعالیت‌های بدنی خود را محدود می‌کنند.
نگهداری از سالمندان را فراموش نکنید.
نگهداری از سالمند بوسیله حفظ فعالیت بدنی و جلوگیری از بی‌تحرکی
دانشکده پزشکی و سلامت هاروارد اعلام می‌کند که به طور میانگین،
زنان بالای ۷۰ سال بیشتر ساعات بیداری خود را در حال نشستن یا دراز
کشیدن سپری می‌کنند. همچنین نتایج مطالعه جدیدی نشان می‌دهد یک فرد
۶۵ ساله به طور میانگین در هفته ۴۸ ساعت تلویزیون تماشا می‌کند که این
رقم معادل هفت ساعت در روز است.
پیاده روی موجب حفظ استقلال سالمند می‌شود
تحرک فیزیکی در روز به افراد سالمند در حفظ استقلال شأن کمک می‌کند.
این حداقل میزان تحرک جسمی می‌تواند مشوقی برای افراد مسن بی
تحرک برای شروع سبک زندگی پرتحرک باشد که فواید متعددی برای
سلامت شأن خواهد داشت.
یافته‌های محققان نشان می‌دهد یک ساعت تحرک فیزیکی متوسط تا شدید
در هفته این امکان را به افراد مسن می‌دهد که توانایی شأن در انجام مهارت‌های
روزانه نظیر لباس پوشیدن یا عبور از خیابان را حفظ کنند. ورزش کاهش
ریسک ناتوانی حرکتی تا ۸۵ درصد و کاهش ریسک ناتوانی در انجام فعالیت‌های
روزانه تا حدود ۴۵ درصد می‌شود.
اصولی که سالمندان باید هنگام پیاده روی رعایت کنند
– کفش های راحت، کاملاً اندازه و بنددار بپوشید ، که پا را در خود نگهدارد
و مانع تاثیر ضربه به پا شود. همچنین جوراب های ضخیم نخی که عرق
پا را جذب وپاها را حفظ کند بپوشید.
– لباس های راحت، سبک و متناسب با دمای هوا بپوشید. در تابستان لباس های
با رنگ روشن بپوشید. و در زمستان به جای یک لباس ضخیم، چند لباس
نازکتر بپوشیدتا بتوانید به تدریج با گرم شدن بدن در حین پیاده روی،
لباس های خود را کم کنید.
– پیاده روی را با سرعت کم شروع کنید.
– دریک وضعیت متعادل و راحت راه بروید. سر را بالا نگهدارید، به جلو نگاه کنید
نه به زمین. در هر قدم بازوها را آزادانه در کنار بدن حرکت دهید. بدن را کمی
به جلو متمایل کنید. گام برداشتن را از مفصل ران و با گام بلند انجام دهید.
روی پاشنه فرود آمده و با یک حرکت نرم به جلو بروید. از برداشتن گام های
خیلی بلند خودداری کنید.
– راه رفتن را درصورت امکان بدون توقف انجام دهید. ایستادن مکرر و شروع
مجدد پیاده روی مانــع تاثیرات مثبت آن می شود.
– در حین راه رفتن نفس های عمیق بکشید. با یک نفس عمیق از طریق بینی
و با دهان بسته ریه ها را از هوا پرکنید و سپس هوا را از دهان خارج کنید.
– سعی کنید زمان خاصی از هر روز را برای پیاده روی در نظر بگیرید که
خسته و یا گرسنه نباشید و در صورت امکان با دوستانتان پیاده روی کنید.
– اگردر سربالایی یا سراشیبی قدم می زنید، بــدن را به سمت جلــو متمایل کنید
و برای حفظ تعادل ، قدم های کوتاه تری بردارید.
– مدت زمان پیاده روی و مسافتی که طی کرده اید را هر روز در تقویم خود
یاد داشت کنید. هفته ای یک بار مدت زمان پیاده روی را افزایش دهید.
– در اواخر پیاده روی به تدریج قدم های خود را آهسته تر کنید. می توانید
حرکات انعطاف پذیری را نیز انجام دهید و با این کار کم کم بدن خود را سرد کنید.
– اگر در حین پیاده روی دچار درد قفسه سینه، تنگی نفس و یا پا درد شدید
فوراً استراحت کنید و با پزشک مشورت نمایید.
– زمانی که خسته یا گرسنه هستید ورزش نکنید.