تفاوت کودکان کار و کودکان خیابانی
کودکان کار به کودکان کارگری گفته می‌شود که به صورت مداوم و پایدار
به خدمت گرفته می‌شوند که این امر آنها را در بیشتر اوقات از رفتن به مدرسه
و تجربۀ دوران کودکی بیبهره می‌سازد و سلامت روحی و جسمی آنها را
تهدید می‌کند,این کودکان وابسته به خانواده هستند و در صورت کار نکردن
آنها خانواده قادر به تامین نیازهای ضروری خود نمیباشد.
کودکان کار در شرایط بسیار نامطلوب از نظر تغذیه، بهداشت و انجام کارهای
خطرناک و حاد به سر می برند. این کودکان می توانند به راحتی بازیچه دست
بزهکاران حرفه ای اعم از سارقین یا باندهای توزیع مواد مخدر، عوامل ایجاد
خانه های فسادو… قرار گیرند. و همچنین عدم بهره گیری از آموزش و تحصیل
علم و فن، قدرت رقابت با سایر کودکان در ایجاد یک زندگی سالم را هر جه بیشتر
از این کودکان سلب می کند. کار کودک نزد بسیاری از کشورها و سازمان‌های
بین‌المللی فعالیتی استثماری تلقی می‌شود.
کودکان خیابانی
کودک خیابانی کودک بی خانمانی است که دوره‌ای از زندگی خود
را در خیابان سپری می‌کند. کودک خیابانی یک ناهنجاری اجتماعی است
کودک خیابانی بر اساس ماده یک پیمان نامه حقوق کودک، به افرادی
اطلاق می‌شود که زیر ۱۸ سال می‌باشند، در خیابان زندگی و کار می‌کنند.
خانواده ندارند و یا امکان دسترسی به خانواده برخی از آنها وجود ندارد
و بازگشت آنها نیز به خانواده امکان دارد و خانواده نیز منتظر بازگشت
آنها است و همینطور کودکانی که خانواده منتظر آنان نمیباشد.
عواملی مانند ناکامی خانوادگی، جنگ، فقر، حوادث و سوانح طبیعی
یا انسانی، سوء استفاده توسط بزرگسالان، مهاجرت و خشونت از مهمترین
عوامل کشانده شدن کودکان به خیابان‌ها هستند.
منبع :مهر تندرستی