تفاوت کودکان کار و کودکان خیابانی
کودکان کار به کودکان کارگری گفته می‌شود که به صورت مداوم و پایدار
به خدمت گرفته می‌شوند که این امر آنها را در بیشتر اوقات از رفتن به مدرسه
و تجربۀ دوران کودکی بیبهره می‌سازد و سلامت روحی و جسمی آنها را
تهدید می‌کند,این کودکان وابسته به خانواده هستند و در صورت کار نکردن
آنها خانواده قادر به تامین نیازهای ضروری خود نمیباشد.
کودکان کار در شرایط بسیار نامطلوب از نظر تغذیه، بهداشت و انجام کارهای
خطرناک و حاد به سر می برند. این کودکان می توانند به راحتی بازیچه دست
بزهکاران حرفه ای اعم از سارقین یا باندهای توزیع مواد مخدر، عوامل ایجاد
خانه های فسادو… قرار گیرند. و همچنین عدم بهره گیری از آموزش و تحصیل
علم و فن، قدرت رقابت با سایر کودکان در ایجاد یک زندگی سالم را هر جه بیشتر
از این کودکان سلب می کند. کار کودک نزد بسیاری از کشورها و سازمان‌های
بین‌المللی فعالیتی استثماری تلقی می‌شود.
کودکان خیابانی
کودک خیابانی کودک بی خانمانی است که دوره‌ای از زندگی خود
را در خیابان سپری می‌کند. کودک خیابانی یک ناهنجاری اجتماعی است
کودک خیابانی بر اساس ماده یک پیمان نامه حقوق کودک، به افرادی
اطلاق می‌شود که زیر ۱۸ سال می‌باشند، در خیابان زندگی و کار می‌کنند.
خانواده ندارند و یا امکان دسترسی به خانواده برخی از آنها وجود ندارد
و بازگشت آنها نیز به خانواده امکان دارد و خانواده نیز منتظر بازگشت
آنها است و همینطور کودکانی که خانواده منتظر آنان نمیباشد.
عواملی مانند ناکامی خانوادگی، جنگ، فقر، حوادث و سوانح طبیعی
یا انسانی، سوء استفاده توسط بزرگسالان، مهاجرت و خشونت از مهمترین
عوامل کشانده شدن کودکان به خیابان‌ها هستند.
منبع :مهر تندرستی
روانشناسی کودک ۴ ساله
یکی از فرآیندهای مهم رشد در کودک ۴ ساله یادگیری کلمات جدید است.
این یادگیری به طور روزانه انجام می شود و میانگین ۴ تا ۶ کلمه در روز
را قادرند فرا بگیرند. همچنین جملاتی که استفاده می کنند بار احساسی زیادی
دارد و طولانی تر هم می شود. آنها به تدریج یاد می گیرند که از تخیلشان
هم استفاده می کنند و گاهی حتی شما را وادار به تصور کردن موضوعی
می کنند. البته صحبت کردن در کودکان ۴ ساله بطور کامل و صحیح انجام
نمی شود اما آنها به تدریج نحوه درست ادای کلمات را فرا می گیرند. و در
نهایت به قدرتتکلم کودک کمک فراوانی می شود.
نحوه برخورد صحیح والدین با کودکان ۴ ساله
اولین اصل در برقراری ارتباط موثر والدین در رفتار با کودک ۴ ساله توجه
است, این توجه می تواند شامل بازی کردن با او یا همراهی در دیدن کارتون
مورد علاقه اش باشد. اگر کودکتان در ساعتی که شما خسته یا گرفتار هستید
از شما چنین تقاضاهایی دارد میتوانید با لحن ملایم از او بخواهید که فرصتی
دیگر برای بازی در نظر بگیرید, در این مواقع کودک را از خود نرانید و
وقتی زمانی دیگر برای با او بودن و توجه به او انتخاب میکنید دیگر زیر
قولتان نزنید.
به کودکان باید صحبت کردن راجع به مسایل را آموزش داد, اگر کودکتان پر
حرفی می کند شما به حرفهایش با دقت گوش دهید و از میان حرفهایش سوال
یا مسیله ای طرح کنید و سعی کنید او را با احساسش روبرو کنید. مثلا در رفتار
با دختر ۴ ساله ایی که بداخلاقی کرده است می توانید با او گفتگو کنید و دلیل هایش
را بشنوید و در پایان راهکارهایی به او بدهید.