بانگاهی به عاشورا می بینیم مجروحان جنگی از خود برجای گذاشته
است که قابل درمان نمی باشند که راهی برای ادامه حیات پیدا کنند،
بلکه مجروحانی می باشند به فاصله کمتر از یک ساعت جان داده
و به شهادت نایل می آمدند، ولی زنان در همین فرصت محدود در
کنار زخمیان می ماندند،خون از سر و روی شان پاک می کردند،
دلداریشان می دادند.
در این میانه حضرت زینب علیها السلام مسؤولیتی بسیار گرانبارتر از
دیگر زنان داشت، علاوه برپرستاری روحی وجسمی از امام سجاد
علیه السلام که در معرض خطر مستقیم دشمنان قرارداشتند به امور
رسیدگی زنان عزیز از دست داده، غارت شده می پرداختند،
از جانب دیگرسخنان و برخورد کوبنده اش با خصم درجریان انتقال
کاروان از کربلا تا کوفه را به عهده داشته، با بررسی جریانات
واقع شده درمی یابیم که پرستار به معنای واقعی در این برهه
صورت گرفته است.
علاوه بر کمک به التیام زخمهای جسمی،برآلام و دردهای روحی
ایشان با سرافرازی وقدمهای استوار مرحم می نهاد و کاروان را
به پیش می برد، نمونه این گونه پرستاری را نه تنها در اسلام، بلکه
در جهان نیز آن از هم اززنی که خود برادر، پسران،… را از دست
داده مشاهده نگردیده است.
درتاریخ صدر اسلام دیده می شود که پیامبرصلی الله علیه وآله همواره
گروهی از زنان را همراه خود به جنگها، جهت پرستاری و مداوای
مجروحین می برده است ونمونه های فراوانی دیده شده، که پیامبرصلی
الله علیه وآله پاداش های مادی به آنان عطا می فرموده:
در بحار الانوار آمده است: رسول خداصلی الله علیه وآله:گروهی از
زنان را با خود به جنگ می برد، تا به مداوای مجروحان بپردازند
و از انفال به آنان می بخشید.» (۱۵)
عن الصادق علیه السلام عن آبائه قال: «قال رسول الله صلی الله علیه
وآله من سعی لمریض فی حاجه، قضاهااو لم یقضها، خرج من ذنوبه کیوم ولدته امه.» (۱۶)
پیامبرخداصلی الله علیه وآله فرمودند: کسی که برای رفع نیازهای
بیماری تلاش کند خواه آن نیازبرآورده شود یا نشود، همانند روزی
که از مادرمتولد شده است از گناهان پاک می گردد.
بیماری ها و مشکلاتی که نیاز به فیزیوتراپی دارند
– افرادی که دچار صدمات دست و پا شده اند، مثل شکستگی استخوان، رگ به رگ شدن، و یا کبودی.
– بیمارانی که دچار سکته مغزی شده اند.
– بیمارانی که از انواع فلج ها رنج می برند.
– بیماری های قلب و عروق مانند سکته های قلبی، بیماری های قلبی مزمن
– بیماری های تنفسی مانند آسم، بیماری های مزمن ریوی، فیبروز کیستی
– بیماری های عصبی مانند ام اس، پارکینسون
– انواع کمردرد ها و آسیب به رباط، ورم مفاصل و پوکی استخوان، فلج مغزی و گردن درد
– پیوند کلیه
– درمان سرطان
مسطح یا برجسته، بزرگ یا کوچک، بیضی یا گرد، لکهلکه، چند
رنگ یا یکدست باشد. رنگ این خالها ناشی از سلولهای رنگدانه
است که ملانوسیت نامیده میشود و میتواند به رنگهای برنزی تا
صورتی، قهوهای یا سیاه باشد. این خالها میتواند در هر جای پوست
بدن ظاهر شود و بخشی از آنها جزء نشانههای مادرزادی نوزادان
محسوب میشود ولی گاهی نیز با یک خال معمولی فرق دارند.
انواع خال های کودکان
خالها بر ۲ نوع کلی مادرزادی و اکتسابی
خال مادر زادی، در واقع بروز یک نقطه و یا وجود نقص در سطح
پوست بدن نوزادان است. خالهای مادرزادی در بدو تولد تظاهر مییابند،
البته، در برخی از نوزادان، ممکن است این خالهای مادر زادی چند
روز پس از تولد نیز ظاهر شود.. بیش از ۸۰ درصد از نوزادان نوعی نشانه
مادرزادی دارند که برخی از آنها تا پایان عمر باقی میماند و برخی به مرور
زمان محو میشود. خالهای مادرزادی ممکن است با اندازه بسیار بزرگ
غالبا بر روی تنه و پوست نوزادان تظاهر یابد. بیشتر خالهای مادرزادی
بیضرر است و بسیاری از آنها در چند سال اول خود به خود از بین میرود.
خالهای اکتسابی از ۶ ماهگی به بعد تظاهر مییابد. فراوانی خالهای
اکتسابی بیش از مادرزادی است.
علائم هشداردهنده خالهای پوستی کودکان
این نشانههای هشداردهنده را درباره خال های کودک در نظر داشته باشید:
خالی که به سرعت تغییر یا رشد میکند یا از سایر خالها متفاوت به نظر میرسد.
خالی که گنبدیشکل است، لبه نامنظم دارد یا دارای چند رنگ متفاوت است.
خالی که خونریزی میکند یا شبیه یک زخم باز به نظر میرسد.
اگر تعداد خالها به ۵۰ یا بیشتر رسیده است.
اگر کودک خال بزرگی دارد.
رشد غیر معقول و متقارن خال و تظاهر خال به رنگهای متفاوت از علایم
سرطانی شدن خال است.در چنین مواردی با نمونه برداری و بیوپسی بد خیم
بودن خال بررسی میشود.
گردآوری: بخش کودکان بیتوته
شادابی و نشاط بیش تر سالمندان
تقویت سیستم فیزیکی بدنشان
تقویت اعصاب و روان پدران و مادران
افزایش ضریب هوشی و حافظه
میل بیش تر به ادامه زندگی
یادآوری حس عاشقی زمان جوانی
جوان سازی پوست و دیگر قسمت های بدن
در کشور های توسعه یافته جهان مرکزهای تفریحی برای سالمندان در محله های گوناگون وجود دارد و باتوجه به وضعیتجسمانی سالمند نزدیکترین آنها انتخاب میشود و سالمند در ساعتها و روز هایی از هفته در آن جا حضور می یابد. در کشور ما هم چند مرکز وجود دارد و سعی شده مرکزهای بیشتری دایر شود، ولی تعداد این مرکزها بسیار کم است و نمی تواند جمعیت رو به رشد سالمندی کشور ما را پوشش دهد.
این حداقل میزان تحرک جسمی میتواند مشوقی برای افراد مسن بی
تحرک برای شروع سبک زندگی پرتحرک باشد که فواید متعددی برای
سلامت شأن خواهد داشت.
یافتههای محققان نشان میدهد یک ساعت تحرک فیزیکی متوسط تا شدید
در هفته این امکان را به افراد مسن میدهد که توانایی شأن در انجام مهارتهای
روزانه نظیر لباس پوشیدن یا عبور از خیابان را حفظ کنند. ورزش کاهش
ریسک ناتوانی حرکتی تا ۸۵ درصد و کاهش ریسک ناتوانی در انجام فعالیتهای
روزانه تا حدود ۴۵ درصد میشود.
اصولی که سالمندان باید هنگام پیاده روی رعایت کنند
– کفش های راحت، کاملاً اندازه و بنددار بپوشید ، که پا را در خود نگهدارد
و مانع تاثیر ضربه به پا شود. همچنین جوراب های ضخیم نخی که عرق
پا را جذب وپاها را حفظ کند بپوشید.
– لباس های راحت، سبک و متناسب با دمای هوا بپوشید. در تابستان لباس های
با رنگ روشن بپوشید. و در زمستان به جای یک لباس ضخیم، چند لباس
نازکتر بپوشیدتا بتوانید به تدریج با گرم شدن بدن در حین پیاده روی،
لباس های خود را کم کنید.
– پیاده روی را با سرعت کم شروع کنید.
– دریک وضعیت متعادل و راحت راه بروید. سر را بالا نگهدارید، به جلو نگاه کنید
نه به زمین. در هر قدم بازوها را آزادانه در کنار بدن حرکت دهید. بدن را کمی
به جلو متمایل کنید. گام برداشتن را از مفصل ران و با گام بلند انجام دهید.
روی پاشنه فرود آمده و با یک حرکت نرم به جلو بروید. از برداشتن گام های
خیلی بلند خودداری کنید.
– راه رفتن را درصورت امکان بدون توقف انجام دهید. ایستادن مکرر و شروع
مجدد پیاده روی مانــع تاثیرات مثبت آن می شود.
– در حین راه رفتن نفس های عمیق بکشید. با یک نفس عمیق از طریق بینی
و با دهان بسته ریه ها را از هوا پرکنید و سپس هوا را از دهان خارج کنید.
– سعی کنید زمان خاصی از هر روز را برای پیاده روی در نظر بگیرید که
خسته و یا گرسنه نباشید و در صورت امکان با دوستانتان پیاده روی کنید.
– اگردر سربالایی یا سراشیبی قدم می زنید، بــدن را به سمت جلــو متمایل کنید
و برای حفظ تعادل ، قدم های کوتاه تری بردارید.
– مدت زمان پیاده روی و مسافتی که طی کرده اید را هر روز در تقویم خود
یاد داشت کنید. هفته ای یک بار مدت زمان پیاده روی را افزایش دهید.
– در اواخر پیاده روی به تدریج قدم های خود را آهسته تر کنید. می توانید
حرکات انعطاف پذیری را نیز انجام دهید و با این کار کم کم بدن خود را سرد کنید.
– اگر در حین پیاده روی دچار درد قفسه سینه، تنگی نفس و یا پا درد شدید
فوراً استراحت کنید و با پزشک مشورت نمایید.
– زمانی که خسته یا گرسنه هستید ورزش نکنید.