داشته باشد، می تواند از او باج بگیرد.
مثل کارمندی که اختلاسی از رئیس اش سراغ دارد و می تواند
مدام از او باج بگیرد تا راز او را برملا نکند.
این فرمول اصلی باج گیری است.
در باج گیری عاطفی، شما آتویی دست دیگران ندارید که بتوانند از
شما باج بگیرند؛ در اینجا به جای آتو از ویژگی های روحی و عاطفی
شما برای باج گیری سوء استفاده می کنند.
زن به همسرش:
زندگی خواهرم را می بینی؟ واقعاً توی رفاه هستند، اما زندگی ما چی؟
زن می داند که همسرش غرور مردانه دارد، بنابراین به طور غیر مستقیم
او را با باجناق اش مقایسه می کند. در اینجا مرد در خود می شکند و احتمالاً
می کوشد ولو با قرض هم که شده، خواسته های مالی همسرش را برآورده کند.
مرد به همسرش:
اگر کاری که من می گویم را انجام ندهی، تو را ترک می کنم و برای خودم
خانه ای جداگانه خواهم گرفت.
مرد از میزان وابستگی و عشق همسرش خبر دارد و از این زاویه وارد می شود
و تهدید می کند که از این پس، عشق ات را نخواهی دید.
دختر به نامزدش (یا بر عکس):
من خیلی تنها هستم، انگار حق زندگی ندارم و از این بابت واقعاً رنج می کشم.
خانواده ات نیز که درباره من بد می گویند و می خواهند ما به هم نرسیم در حالی
که من همیشه به آنها احترام گذاشته ام. از تو هم می خواهم وقتی درباره من بد
می گویند واکنش منفی نشان ندهی و احترام شان را نگه داری.
او می داند که نامزدش، هم آدم دل رحمی است و نمی تواند رنج کشیدن او را
ببیند و هم خانواده اش را دوست دارد. بنابراین با ادبیات خانواده دوستانه
(احترام شان را نگه دار) خود را در ماجرای اختلاف، محق جلوه می دهد.
نتیجه این می شود که نامزدش در بحران عاطفیقرار می گیرد و
حتی با خانواده اش درگیر می شود.
پسر به دختر (یا بر عکس) در دوران آشنایی قبل از ازدواج:
بعد از ازدواج چنین و چنان خواهم کرد. مثلاً پسر می گوید آخر هر هفته
می رویم بیرون شهر و سالی ۲ بار سفر خارجی می برمت یا دختر به پسر
می گوید وقتی از سر کار آمدی، با دمنوش داغ از تو پذیرایی خواهم کرد
و شانه هایت را ماساژ خواهم داد.
آنها دارند از طریق وسوسه، باج گیری عاطفی می کنند. پسر می داند
که دختر عاشق سفر و تفریح است و دختر می داند که پسر دلبسته مهربانی
است. در اینجا دختر / پسر برای رسیدن به هدف اش یعنی ازدواج با فرد
مقابل، ویژگی های شخصی او را هدف قرار می دهد و از همان طریق
وعده و وسوسه اش را شکل می دهد.
باج گیرهای عاطفی، برای این که باج گیری کنند، باید سه کار انجام دهند:
بسیار به شما نزدیک شوند.
ویژگی های شما را بشناسند.
خود را همدل شما نشان دهند (یا حتی واقعاً همدل باشند).
پوست ساعد بررسی کنید.
بیمار را در وضعیت مناسب قرار دهید : از او بخواهید آرنج خود را
باز کرده، ساعد را روی یک سطح صاف قراردهد.
محل تزریق را مشخص کرده با پنبه الکل یا مواد ضد عفونی کننده بدون
رنگ بصورت دورانی از مرکز تا حدود ۵ سانتیمتر پاک کنید و ۳۰
ثانیه جهت خشک شدن الکل صبر نمایید.
پنبه الکل را بین انگشتان سوم و چهارم دست آزاد نگهدارید.
در پوش سوزن را توسط کشیدن آن مستقیماً بطرف بالا بردارید.
سرنگ را بین شست و انگشت وسط بصورتی نگهدارید که شیب سر
سوزن رو به بالا باشد (در سرنگ هایی که یک شیب دارند).
توسط شست یا سایر انگشتان دست آزاد پوست روی ساعد بیمار را بکشید.
از تماس مجدد دست به محلی که با الکل و یا مواد ضد عفونی کننده،
ضدعفونی شده است خودداری کنید.
سوزن را به آرامی با زاویه ۱۰ تا ۱۵ درجه آنقدر وارد کنید تا به مقاومت
برخورد نمایید. سوزن باید به میزان ۳میلی متر وارد جلد شود (انتهای سوزن
ممکن است از سطح پوست قابل مشاهده باشد)
نیازی به کشیدن پیستون سرنگ وجود ندارد.
تزریق آرام دارو را تا زمانی ادامه دهید که احساس مقاومت نسبت به
تزریق دارو بوجود آید. در صورتیکه مقاومتی احساس نکردید، زاویه سوزن
را مجدداً اصلاح کنید، زیرا سوزن عمیق تر فرورفته است (حداکثر نیم میلی متر).
در طول تزریق داخل جلدی (ID) باید برجستگی کوچکی روی سطح پوست ایجاد شود
سوزن را در حالی خارج کنید که پنبه الکل روی ناحیه قرار دارد.
دور ناحیه تزریق را با خودکار حلقه بکشید .
سوزن را در جعبه مخصوص دفع اشیاء تیز و برنده ( نیدل باکس) بیندازید .
دستها را بر اساس سیاست و رویه بهداشت دست شسته و یا ازمحلول
ویژه با پایه الکلی استفاده نمایید.
ناحیه تزریق، مقدار و نوع ماده تست، تاریخ و زمان آن را ثبت کنید.
ناحیه را از نظر بروز واکنشهای حساسیتی، درد حاد، سوزش، بی حسی
یا خارش بررسی کنید.
در مواردی که جهت آلرژی تست انجام شده است پس از ۱۰الی ۳۰ دقیقه
پاسخ بیمار به تزریق را مورد بررسی قرار دهید.
و قابل رؤیت بودن ناحیه انتخاب کنید.
در درمانهای طویل مدت(مثل انسولین درمانی) محل تزریق را مرتباً تغییر دهید.
محل تزریق را از نظر وجود توده، حساسیت، ادم و یا هر نوع آسیب دیگر لمس کنید.
به بیمار کمک کنید در وضعیت مناسب قرار گرفته، بر اساس محل تزریق،
بازو، پا، یا شکم خود را شل کند.
محل را با پنبه الکل یا مواد ضد عفونی کننده بدون رنگ تمیز کنید. پنبه
را در مرکز قرار داده سپس بصورت دورانی تا حدود ۵ سانتیمتر اطراف
را ضد عفونی کنید. (حداقل ۳۰ ثانیه جهت خشک شدن محل صبرنمایید).
پنبه را بین دو انگشتان سوم و چهارم دست آزاد قرار دهید.
درپوش را بردارید .
پوست ناحیه را به نرمی بین انگشت شست و سایر انگشتان جمع کنید.
سرنگ را مانند قلم به دست گرفته، سوزن آنرا سریعاً با زاویه ۴۵ تا ۹۰ درجه
(حداکثر ۲ تا ۵ سانتی متر) ، وارد بافت زیر جلد نمایید (در مواقعی که سر سوزن
طول حدود۴، ۶ یا ۸ میلی متر دارد به صورت عمودی توصیه شده است)
پوست را رها کرده، پیستون سرنگ را به آرامی عقب بکشید. در صورت
کشیدن پیستون سرنگ و ورود خون به داخل سرنگ، سوزن را خارج کرده،
دارو را دور بریزید و مجدداً داروی دیگری را به همان نحو آماده کنید.
هنگام تزریق SCهپارین، نباید عمل کشیدن پیستون سرنگ انجام گیرد.
سوزن را در حالیکه پنبه الکل روی ناحیه قرار دارد خارج کنید و پنبه
الکل را با فشار آرام برای چند ثانیه روی ناحیه نگه دارید.
ناحیه تزریق را به آرامی ماساژ دهید (مگر بعد از تزریق هپارین و
انسولین که بایستی در محل تزریق به آرامی فشار دهید، از ماساژ این ناحیه خودداری نمایید).
از تماس مجدد دست به محلی که با الکل ویا مواد ضد عفونی کننده
بی رنگ ضدعفونی شده است خودداری کنید.
سوزن را در جعبه مخصوص دفع اشیاء تیز و برنده ( نیدل باکس) بیندازید .
دستکشها را در آورده ، دستها را بر اساس سیاست و رویه بهداشت دست
شسته و یا از ژل مخصوص استفاده نمایید.
مقدار تجویز دارو، ناحیه تزریق، ساعت و تاریخ آن را ثبت نمایید.
ناحیه را از وجود واکنشهای حساسیتی، درد حاد، سوزش، بی حسی
یا خارش بررسی کنید.
پس از ۱۰ الی ۳۰ دقیقه عوارض جانبی تزریق را در بیمار مورد
بررسی قرار دهید.
در تزریقات مکرر هر تزریق حداقل ۲ سانتی متر از تزریق
قبلی فاصله داشته باشد.
شامل موارد زیر است:
بسیاری از افراد تصور میکنند که پرستاری نیز جزء گروههای پیراپزشکی است اما باید گفت که پرستاری خود شاخه مستقلی بوده و زیرشاخههای مربوط به خود را نیز دارد. همچنین رشته فیزیوتراپی نیز جزء رشتههای پیراپزشکی نبوده و در دسته توانبخشی قرار میگیرد.
منبع :جوابگو
و نیازمند مراقبتهای ویژۀ دوران بارداری و قبل از آن است. اگر قصد باردار
و قبل از آن است. اگر قصد باردار
شدن در این سن را دارید، بهتر است برای افزایش شانس داشتن یک بارداری
سالم و مطلوب موارد زیر را رعایت کنید:
۱- انجام مشاوره و معاینات پیش از بارداری
۲- انجام زودهنگام و منظم معاینات دوران بارداری
۳- انجام آزمایشهای تشخیصی برای اختلالات کروموزمی
۴- مصرف ویتامینهای دوران بارداری
پس از تصمیمگیری برای بارداری و قبل از اقدام، لازم است پزشک خود
را انتخاب کنید و معاینات پیش از بارداری را انجام دهید. پزشک مشاورۀ
لازم در مورد بارداری در این محدودۀ سنی را برای شما توضیح خواهد داد
و با انجام آزمایشهای لازم، سلامت جسمی شما را ارزیابی میکند. در این
معاینات پزشک به شما کمک خواهد کرد تا شانس بارداری خود را افزایش دهید.
خودمراقبتی و نقش آن در داشتن بارداری سالم
۱- بیماریهای مزمن خود را فراموش نکنید
۲- از رژیم غذایی سالم و متناسب استفاده کنید
۳- به میزان توصیهشده وزن اضافه کنید
۴- به طور منظم ورزش کنید
۵- از مصرف سیگار و نوشیدنیهای الکلی خودداری کنید
۶- خودسرانه دارو مصرف نکنید