نه برای نهادِ سیاست و تصمیمگیری، و نه برای افراد جامعه. البته دلایل متفاوتی میتواند
داشته باشد. یکیاش هم به نظرم خودِ روانشناس های ایران هستند؛ در این سه چهار
دههی اخیر چنان در یک لاکِ فردگراییِ افراطیِ کُمیک فرو رفتهاند که انگار آدمیزاد است و تفکراتش.
همینکه تفکراتش خوب و مثبت شود دیگر بس است. دیگر، نظام اجتماعی، طبقهی اجتماعی،
نهاد سیاست، نظام اقتصادی، جغرافیا، آگاهی اجتماعی و هر چیزِ غیرفردی، کشک است و نیاز به توجه ندارد.
اما حالا جدای از اینها آیا واقعاً روانشناس ها روانی اند؟
آیا زندگیهایِ خودشان مشکل دارد؟ برفرض اگر هم این باشد، آیا نباید به آنها مراجعه کرد؟
وقتی به مردم میگوییم برو پیش روانشناس ، از زبانشان زیاد میشنویم که بابا اینها خودشان
روانیاند؛ مشکل دارند. قطعاً این حرف یک مکانیسمِ دفاعیِ ناکارآمد است. از آنجا که خودشیفتگی
در خونِ ماست و دوست داریم حرفِ اول و آخر را خودمان بزنیم و خودمان را نیز عقل کل میدانیم،
رجوع بهروانشناس برایمان سخت است.
آنقدر سخت که مثلاً اگر با بچهمان مشکل پیدا کنیم، حاضریم دو میلیون برایش تبلت بخریم که صدایش
بریده شود، ولی مثلاً صدهزار تومان به یکروانشناس کودک ندهیم که مساله را کمی برایمان روشنتر کند.
حالا اینها به کنار. آیا روانشناس ها واقعاً روانیاند؟ اگر روانی نیستند، آیا خودشان زندگیهای موفق و درستی دارند؟
واقعاً نمیدانم. کارِ آماریِ درستی انجام نشده است که چیزی نشان دهد.
اما این را میدانم که زندگیِ فردیِ روانشناس با دانش او هیچ ربطی ندارد. روانشناسی بهخاطر
استفاده از پژوهشهای تجربی و تحلیلهای آماری،بیشترین دقت را در میان علوم انسانی دارد.
اما آیا اگر چون روانشناسی علم دقیقی است، روانشناس هم باید بهترین زندگی را داشته باشد،
و اگر نداشته باشد نمیتوان از دانشش استفاده کرد؟
مگر تمام کسانی که اقتصاد میخوانند سرمایهدارهای جامعهاند؟ مگر آنها که تربیت بدنی میخوانند
همه قهرمان المپیک هستند؟ مگر عادل فردوسیپور که بهترین تحلیلهای فوتبالی را می کند،
می تواند یک دریبل به علی دایی بزند؟ مگر شما تا حالا پیشِ دکترِ پوست و مویِ کچل نرفتهانید؟
مگر تا حالا ریههایی خودتان را به متخصصی که سیگار میکشد ندادهاید؟
دماغتان را جراحی عمل نکرده است که خودش سه کیلو دماغ دارد؟ و ….
روانشناس ، یک عقلِ منفصل است؛ از بیرون میایستند و می تواند شما را بهتر ببیند
و داوری کند و با دانشش راهنماییتان کند. لزومی ندارد خودش هم بهترین زندگی را
داشته باشد؛ هرچند که اگر داشته باشد، امتیاز بزرگی برای او محسوب میشود.
به قول استرنبرگ در کتابِ قصهی عشق:
ممکن است کسی در مقام روان درمانگر، در کار تجزیه و تحلیل روابط دیگران موفق باشد
اما در کار تجزیه و تحلیل خود موفق نباشد.
خرد میان فردی” به معنای خِرد رابطه شخصی با دیگران است و خِرد “درون فردی”
به معنای رابطهی شخص با خویشتن است.
این دو نوع خرد رابطهی چندانی باهم ندارند، یعنی صِرف اینکه کسی بتواند رفتار دیگران
را با موفقیت تجزیه و تحلیل کند، دلیل آن نمی شود که رفتار خود را نیز با موفقیت تجزیه
و تحلیل کند، و بالعکس.
واقعیت آنکه خودِ روان درمان گران نیز در روابط خود با همان مشکلاتی روبه رو می شوند
که مردم دیگر ممکن است روبرو شوند.
است و از این رو، بدن برای ارسال اکسیژن لازم به سلول ها باید سختتر
کار کند. در نتیجه فشار اضافی بر بدن، این شرایط می تواند به خستگی
منجر شود.خستگی یکی از نشانه های شایع پیری است که اغلب
نادیده گرفته می شود یا به شرایطی دیگر ارتباط داده می شود، اما در صورت
عدم درمان، خستگی در افراد مسن می تواند به افت عملکرد طبیعی منجر
شود.به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از “بلمارا هلث“، خستگی
اغلب به عنوان یک نشانه در نظر گرفته می شود و نه یک بیماری و به طور
کلی با موارد دیگر مانند خواب آلودگی مفرط، گیجی و کسلی تفاوت دارد.
بسیاری از بیماران مسن این نشانه ها را به جای یکدیگر استفاده می کنند
و از این رو، شرایط برای پزشک به منظور تشخیص درست خستگی و این
که آیا نیاز به مداخله وجود دارد یا خیر دشوار می شود. افراد مسن احتمال
بیشتری دارد کاهش در سطوح هورمون هایی خاص را تجربه کنند و همچنین
از بیماری های مزمن رنج ببرند، که احتمال تجربه خستگی را افزایش می دهد.
مطالعه ای که در سال ۲۰۰۸ توسط دانشگاه کلمبیا انجام شد، نشان داد، بزرگسالان بالای ۶۵ سال
و پیرتر که از خستگی رنج می برند، احتمال بیشتری دارد از مشکلات مفصلی، بی اختیاری ادرار،
مشکلات شنوایی، افسردگی، و انزوای اجتماعی نیز رنج ببرند. پژوهشگران به این نکته اشاره داشتند
که کمبود انرژی و خستگی پایدار نباید به عنوان شرایطی عادی در نظر گرفته شوند و می توانند با
بیماری قلبی، مشکلات کلیوی، مسائل ریوی، و همچنین آرتریت و کم خونی مرتبط باشند.
خستگی می تواند در سطوح مختلف بر سالمندان تاثیرگذار باشد. از نظر جسمانی، آنها ممکن است
در انجام کامل فعالیت های عادی خود دچار مشکل شوند، به مدت زمان بیشتری برای استراحت نیاز داشته
باشند، با خطر افزایش یافته زمین خوردن مواجه باشند، و در هماهنگی حرکات خود دچار مشکل شوند.
از نظر ذهنی، نشانه های خستگی ممکن است در قالب کاهش هوشیاری، کاهش تمرکز، و افزایش
فراموشی نمایان شوند. نشانه ها ممکن است از لحاظ عاطفی نیز تجربه شوند و بیماران تحریک پذیری
بیشتر، عصبانی شدن سریعتر، افسردگی و انزوای بیشتر را تجربه کنند.
در سالمندان، خستگی می تواند به واسطه چندین موضوع زمینه ای شکل بگیرد. به طور کلی، خستگی
زمانی رخ می دهد که سوخت و ساز بدن، تامین اکسیژن، سطوح هورمونی، یا وضعیت ذهنی و عاطفی
مختل شوند. برخی از شایعترین دلایل شکل گیری خستگی شامل افسردگی، مشکلات گردش خون،
اختلال در تنفس، عدم تعادل هورمونی مانند کم کاری تیروئید، سوء تغذیه، و مشکلات متابولیک مانند
ابتلا به بیماری دیابت می شوند.
شرایط پزشکی خاص و بیماری های مزمن ممکن است دلیل شکل گیری خستگی در سالمندان باشند.
از جمله این بیماری ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
کم خونی زمانی شکل می گیرد که تعداد گلبول های قرمز خون پایین است و از این رو، بدن برای ارسال
اکسیژن لازم به سلول ها باید سختتر کار کند. در نتیجه فشار اضافی بر بدن، این شرایط می تواند به
خستگی منجر شود.
اختلالات خواب مانند آپنه خواب در چرخه های خواب اختلال ایجاد می کنند و می توانند مانع از تجربه استراحت
کافی شوند. این کمبود خواب مناسب در بلند مدت می تواند به خستگی منجر شود.
کم کاری تیروئید در میان سالمندان شایعتر است. افراد مبتلا به کم کاری تیروئید ممکن است در کنار خستگی،
موارد دیگری مانند افزایش وزن، یبوست و ریزش مو را نیز تجربه کنند.
موضوعات مرتبط با التهاب مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس، می توانند موجب خستگی و همچنین سفتی مفاصل و درد شوند.
سلول های سرطانی به سرعت رشد می کنند و گسترش می یابند و بر همین اساس، بخش قابل توجهی
از منابع انرژی بیمار مورد استفاده قرار می گیرد که نتیجه ای جز احساس خستگی را در پی ندارد.
سندرم خستگی مزمن دارای یک محرک شناخته شده نیست، اما می تواند موجب تجربه خستگی
پایدار طی دوره ای چندین ماهه یا چندین ساله شود.
عفونت های مزمن مانند سل و اچآیوی می توانند موجب خستگی شدید در بیماران شوند.
اگر با خستگی دست به گریبان هستید، مراجعه به پزشک برای تشخیص دلیل این شرایط مهم است.
زمانی که علت دقیق خستگی مشخص شد و از این که با یک موضوع سلامت مرتبط نیست، اطمینان حاصل شد،
دنبال کردن مواردی که در ادامه به آنها اشاره می شود می تواند به تقویت سطوح انرژی کمک کند.
هنگامی که خسته هستید، ورزش ممکن است آخرین چیزی باشد که به ذهن شما خطور می کند،
اما پژوهش ها نشان داده اند که فعالیت جسمانی می تواند سطوح انرژی را افزایش دهد و به کاهش
خستگی کمک می کند. ورزش منظم می تواند عملکرد قلب، ریه ها، و عضلات را بهبود ببخشد و استقامت
شما را برای انجام فعالیت های دیگر افزایش دهد.
مصرف آب ناکافی موجب کم آبی بدن می شود که این شرایط می تواند خستگی و دشوارتر شدن انجام
فعالیت های روزانه را در پی داشته باشد. کم آبی بدن می تواند هوشیاری و تمرکز را نیز کاهش دهد،
از این رو، تامین آب مورد نیاز بدن هم برای وضعیت جسمانی و هم وضعیت روانی شما اهمیت دارد.
خواب کافی از تجربه احساس خستگی و خواب آلودگی که می توانند بر عملکرد روزانه شما تاثیرگذار باشند،
جلوگیری می کند. اگر نمی توانید خواب شبانه کافی داشته باشید، یک چرت کوتاه در طول روز می تواند
به افزایش انرژی شما کمک کند.
حمل وزن اضافی بدن می تواند ذخایر انرژی را بیش از وقتی که از وزن سالم بهره می برید، تخلیه کند.
کاهش وزن نه تنها می تواند سطوح انرژی را افزایش دهد، بلکه از فشار اضافی بر قلب نیز می کاهد.
مصرف وعده های غذایی کوچک و میان وعده ها هر سه تا چهار ساعت در طول روز می تواند جریان سوخت
و ساز را در سطوحی مناسب حفظ کرده و انرژی را افزایش دهد. البته باید از مصرف مواد غذایی سالم
و متعادل اطمینان حاصل شود.
خستگی در سالمندان ممکن است عوارضی را موجب شود که بر عملکرد روزانه آنها تاثیرگذار بوده و خطر
بیماری قلبی، مشکلات کلیوی، افسردگی، آرتریت، و اختلالات ریوی را در بیمار افزایش دهد. این خستگی
ممکن است به شرایط پزشکی دیگر مانند مشکلات خواب، سرطان، کم خونی، و اختلالات التهابی منجر شود.
اگر خستگی را تجربه می کنید، مراجعه به پزشک به منظور تشخیص دلیل و آگاهی از چگونگی مقابله و درمان آن مهم است.
منبع :عصر ایران
از سوی کنفدراسیون جهانی به مناسبت این روز انتخاب شده است.
فرصتی برای متخصصان این حوزه در تمامی جهان است تا به مردم در مورد نقش خود
در حفظ قدرت تحرک و استقلال مبتلایان به مشکلات فیزیکی اطلاعرسانی کنند.
تاکید شعار امسال روز جهانی فیزیوتراپی بر چگونگی کمک فیزیوتراپها به افرادی است
که در طولانیمدت از بیماریها یا معلولیتها رنج میبرند تا این افراد بتوانند توانایی حرکتی
خود را به حداکثر برسانند.
زمانی که افراد به دردهای مزمن کمر مبتلا شوند تصور میکنند مراقبه (مدیتیشن) به آنان
کمک میکند اما پزشکان در این موارد انجام فیزیوتراپی را توصیه میکنند.
فیزیوتراپها معتقدند فیزیوتراپی شیوهای با میزان ریسک پایین و فوائد بسیار است که میتوان
با استفاده از آن بسیاری از بیماریهای مختلف را تشخیص داد و درمان کرد. فیزیوتراپی به تمامی
افراد در سنین مختلف که به دلیل مشکلات پزشکی، بیماریها یا مجروحیتها، توانایی عادی
خود در حرکت کردن را از دست میدهند کمک میکند و موجب میشود که بیمار به
سطح سابق توانایی جسمی خود بازگردد.
پزشکان اغلب در بروز اولین نشانه یک مشکل به بیمار توصیه میکنند فیزیوتراپی انجام داده
و محتاط ترین و متعادلترین گزینه بهترین است.
در این مقاله ۱۰ فایده مهم فیزیوتراپی برای بدن عنوان شده است:
کمک میکنند و توان ماهیچهها و عملکرد مفاصل را برای کاهش درد کمر بهبود میبخشند.
چنین درمانهایی همچنین از بازگشت مجدد درد جلوگیری میکنند.
– پیشگیری از برخی جراحیها: در صورتی که فیزیوتراپی به از بین بردن درد یا درمان جراحت
کمک کند نیازی به عمل جراحی نیست و در صورتی که انجام عمل جراحی لازم باشد از فیزیوتراپی
پیش از عمل بهره بردهاید. همچنین این روش موجب میشود بیمار پس از عمل جراحی سریعتر
بهبود یابد زیرا بیمار نسبت به قبل از توان بدنی بیشتری برخوردار میشود.
کمککننده خواهد بود. همچنین انجام حرکات کششی و قدرتی توانایی جسمی برای حرکت کردن را تقویت میکند.
از عملکرد و قدرت جسمی خود را از دست میدهند. فیزیوتراپی باعث میشود قسمتهای ضعیفشده
بدن قوی و محکمتر شوند.
مختلف میتوانند فرد را در معرض انواع خاصی از آسیبدیدگیها قرار دهند و به همین دلیل انجام تمرینات
و حرکات متناسب با شرایط فرد را به او توصیه میکنند.
خطر احتمالی افتادن و شکستگی ناشی از آن، معاینه میشود و در صورتی که خطر افتادن برای فرد بالا
باشد پزشک حرکتهای ورزشی را به وی توصیه میکند که شرایطی مشابه با زندگی واقعی را برای او
شبیهسازی کند و خطر حرکات شدید بیمار را تهدید نکند.
میتواند به طور موثری به تنظیم قندخون کمک کند.
مییابد. فیزیوتراپی کمک میکند تا افراد در این گروه سنی تحرک بیشتری داشته باشند و تا مدتی بیشتر
از این عارضهها در امان بمانند.
– کنترل بیماریهای قلبی و ریوی: در حالی که بیشتر بیماران پس از حمله قلبی دوره توانبخشی را
به اتمام میرسانند ممکن است فیزیوتراپی به بازگشت عملکرد جسمی بدن کمک کند.
– کمک به کودکان در کنترل بیماریها، آسیبدیدگیها یا مشکلات حرکتی: فیزیوتراپی میتواند برای
کودکان در بهبود مهارتهای حرکتی و درمانفیزی شناختی موثر باشد.
منبع :ایسنا
اگر از آن دسته مادرانی هستید که در انتظار اولین فرزند خود هستند، ممکن است در
روزهای آخر بارداری استرس و نگرانی دو چندانی داشته باشید. شما تجربه زندگی
با یک نوزاد تازه متولد شده را نداشته اید و شاید تا به حال حتی نوزاد یک روزه را هم
از نزدیک ندیده باشید، همین ها کافی است تا استرس بگیرید. حتی اگر فرزند دوم یا
سومتان را هم باردار باشید باز ممکن است این استرس دست از سر شما بر ندارد؛
چرا که هر فرزندی دنیای جدیدی با خودش به همراه می آورد و ممکن است شما این
روزها را فراموش کرده باشید و با وجود تجربه ای که دارید، نیاز به کمک داشته باشید.
تازه والدین ها سوالات فراوانی در مورد نوزاد تازه رسیده خود دارند که گاهی لازم است
حتما جواب آنها را بدانند. وجود یک نوزاد در خانه بسیار هیجان آور و دوست داشتنی در
عین حال نگران کننده است. مراقبت از یک نوزاد تازه وارد برای والدین یک تجربه تازه است.
مهم نیست که شما چه قدر آمادگی دارید ، مهم این است که بتوانید نیازهای نوزاد خود
از تولد توصیه می کنند. به خصوص اگر این نوزاد فرزند اول خانواده باشد. شما حتما باید در مورد
واکسیناسیون و آزمون های غربالگری اولیه نوزاد سوال کنید. همه نوزادان لازم است به طور روتین
در سن ۲ ماهگی مورد بررسی قرار بگیرند.
مراقبت از نوزاد تازه متولد شده
۳. چگونه باید از طناب نافی فرزندم و محل ختنه نوزاد مراقبت کنم؟
پزشک کودک حتما در مورد چگونگی مراقبت از بند ناف و محل ختنه نوزاد به شما دستورات کافی
خواهد داد. او همچنین به شما توضیح می دهد که چگونه از عفونت جلوگیری کنید. نکته مهمی
که باید بدانید این است که همیشه قبل از تعویض پانسمان محل ختنه یا تمیز کردن بند ناف
دمای اتاق بایستی مناسب ـ نه سرد و نه گرم ـ باشد .در صورتی که اتاق دارای کولر یا تهویه مطبوع می باشد ،
بایستی کودک را با یک ملحفه یا پتوی سبک پوشاند .
مشکلات جدی می توانند در صورتی که دمای اتاق به طور ناگهانی افت کند ، به وجود آمده و این امر در
صورتی که طفل در خواب باشد ، خطرناک تر است .بنابراین در آب و هوای سرد ، کیسه خواب برای بچه
بسیار مناسب می باشد .
۶. هر چند یک بار باید نوزادم را تغذیه کنم؟
نوزادان معمولا وقتی گرسنه می شوند برای شیر خوردن از خواب بیدار می شوند و نیازی به بیدار کردن آنها نیست.
بسته به اینکه شما با شیر خود نوزاد را تغذیه می کنید یا شیر بطری ، ممکن است سوالات زیادی در این زمینه داشته باشید.
سعی کنید حتما در بیمارستان و قبل از ترخیص سوالات خود را از پرستار کودک تان یا مشاور بپرسید. شیر
مادر بهترین و کامل ترین شیر برای نوازد است و بهتر است برحسب نیاز به او داده شود. شیر مادر نوزاد را
از عفونت ها یا بیماری های قابل انتقال دیگر محافظت می کند.
بهترین راه مراقبت از نوزاد
۷. چه زمانی باید نوزاد را به حمام ببرم؟
نوزاد معمولا در بدو تولد شسته داده می شود. اما پس از تولد نباید نوزاد زیاد حمام برده شود ،
هومینو در مقاله زیر به بررسی اختلال تکلم در سالمندان می پردازد. هر فردی اساسا
با دنیای خارج و اجتماع با زبان ارتباط برقرار می کند. زبان نقش مهمی در تجسم تجربیات،
احساسات، ارتباط و دریافت اطلاعات از دنیای خارج و اجتماع ایفا می کند. زبان درفعالیت های
اجتماعی و روابط متقابل با دیگران و شناخت رفتارهای بیرونی نقش مهمی دارد، در دوران
سالمندی با افزایش سن موارد زیر تغییر می کنند، برخی از این تغییرات طبیعی است و
به تدریج بعد از ۶۵ سالگی به وجود می آیند. همین موارد باعث اختلال تکلم در سالمندان می شود.
مشکلات بیانی به وجود آمده در سالمندان از جمله مواردی است که صدمه ای جبران ناپذیر
به روحیه و توان آنها وارد میکند. در این موارد داشتن یک پرستار سالمند، کمک میکند تا علاوه
بر دیرتر اتفاق افتادن این مورد، روحیه بالای سالمند نیز حفظ شود.
هومینو مفتخر است با در اختیار داشتن بهترین سیستم نگهداری و
پرستاری از سالمند در منزل به رفع این مشکل در خانه و خانواده شما کمک کند.
فرد سالمند کمتر از گذشته حرف می زند و در میهمانی ها و محافل
خانوادگی کمتر وارد بحث اطرافیان می شود.
در اختلال تکلم در سالمندان ممکن است زمانی که دارند صحبت می کنند بارها کلمات مورد نظر
خود را خصوصا اسامی افراد، اشیا، و اماکن را به خاطر نیاورد و همین امر باعث بروز وقفه در روند
گفتار در سالمندان شود. این که مثلاً میگویند کلمه نوک زبانش است ولی قادر نیست آن را به
طور کامل بازیابی کنند. مشکل واژه یابی بیشتر در سالمندانی دیده می شود که بیش از ۸۰
سال سن دارند و از تحصیلات کمتری برخوردارند. سطح بالاتر تحصیلات و یا مطالعه مستمر در
طول زندگی تا حد زیادی احتمال بروز این مشکل را کاهش می دهد. همچنین افرادی که همانند
معلم صحبت کردن، لازمه شغلشان بوده است در سالمندی کمتر دچار مشکل پیدا کردن واژگان می شوند.
سالمندان در مقایسه با افراد میانسال از جملات و عبارات کوتاه تری استفاده می کنند و
سطح پیچیدگی نحوی گفتار در دوران سالمندی کمتر میشود.
در سالمندی توانایی درک متن پایین می آید، یکی از مهمترین دلایل این کاهش درک، کم شدن
سرعت خواندن در سالمندی باشد. وقتی نتوانیم متنی را با سرعت مناسب بخوانیم در نتیجه آن
قادر نخواهیم بود محتوای آن را بطور کامل دریافت کنیم. ضعیف شدن حافظه کوتاه مدت است دلیل
دیگری است که این اشکال را در سالمندان ایجاد می کند.
نوشتن پدیده ای است که در مقایسه با خواندن از پیچیدگی بیشتری برخوردار است زیرا به فعالیت
همزمان و سریع بخشهای زیادی از مغز نیازمند است که در سالمندان سرعت انجام آن کاهش یافته
است. سالمند برای نوشتن یک کلمه یا جمله به زمانی بسیار بیشتر از زمانی که یک نوجوان لازم دارد احتیاج دارد.
در مواردی که فرد سالمند دندانهای خود را به طور کامل از دست داده و یا فاقد دندان مصنوعی مناسب
است، اختلال در تکلم در سالمندان به ویژه در تلفظ دیده می شود. علاوه بر این تغییرات طبیعی،
گفتار و مهارتهای ارتباطی سالمندان ممکن است به دلایل دیگری دچار آسیب های جدی گردد.
بروز بیماریهایی مانند موارد زیر از شایعترین علل اختلالات گفتاری و ارتباطی در سالمندان به شمار می آیند.
با افزایش سن، تغییرات مشهودی مثل سنگین شدن گوش بروز می کند. سالمند دیگر نمی تواند
اصوات ضعیف را بشنود و گفتار دیگران را به راحتی درک کند. در این موارد اغلب از اطرافیان می خواهد
تا بلندتر صحبت کنند یا صدای تلویزیون را بلندتر کنند. همچنین کاهش ادراک گفتار در سالمندان،
علاوه بر افت شنوایی به دلیل ضعف حافظه کوتاه مدت نیز بروز می کند.
زبان پریشی شایعترین اختلال زبانی در سالمندان است. این اختلال در اغلب موارد در اثر سکته مغزی
در سالمندان اتفاق می افتد و طی آن مناطقی از نیم کره چپ مغز که مسئول پردازش زبان و تولید
گفتار هستند آسیب می بینند. علائم زبان پریشی با توجه به محل آسیب دیدگی مغز سالمند و وسعت
ناحیه آسیب دیده متفاوت است.فرد سالمند کلیه مهارتهای ادراکی و کلامی خود را در آسیب دیدگی های
شدید از دست می دهد یعنی نه می تواند حرف بزند و نه می تواند صحبتهای دیگران را درک کند.
مهارت خواندن و نوشتن در این میزان از آسیب دیدگی به طور کامل از دست می رود.
الف- زبان پریشی بیانی
در زبان پریشی بیانی گفتار بیمار مختل می شود ولی سالمند قادر است گفتار دیگران را درک کند!
سالمند چون نسبت به مشکل خود آگاهی دارد از نظر عاطفی و روانی در معرض افسردگی قرار دارد.
ب- زبان پریشی درکی
در زبان پریشی درکی سالمند می تواند حرف بزند اما درک گفتار دیگران برایش امکان پذیر نیست!
گفتار در این سالمندان بدون تقلا و به راحتی بیان می شود ولی معنای دقیقی ندارد.
در کنش پریشی بر خلاف زبان پریشی، اطلاعات زبانی فرد سالمند آسیب نمی بیند بلکه بیمار علیرغم
این که دانش زبانی کافی در اختیار دارد و هیچ گونه فلجی در اندامهای گفتار مثل لبها، زبان و نرمکام ندارد
در هنگام گفتار دچار مشکل می شود. به نحوی که هجا یا صدایی را که می خواهد بگوید نمی تواند بیان
کند صدا یا هجای دیگری را به خطا جایگزین صدای هدف می کند. کنش پریشی در واقع یک اختلال حرکتی
است که در نتیجه آسیب به سیستم عصبی مرکزی رخ می دهد. این آسیب ممکن است ناشی از سکته
های مغزی، آمبولی، ضربات شدید به سر یا تصادفات رانندگی باشد.
ج- دیزآرتری
اگر در نتیجه بیماری خاصی نظیر پارکینسون سیستم اعصاب حرکتی آسیب ببیند بیمار دچار فلجی اندام
گفتار شده و نمی تواند لبها و زبان خود را به خوبی حرکت دهد. همین مورد عامل اختلال تکلم در سالمندان
میشود. در مبتلایان به دیزارتری سرعت گفتار کاهش می یابد و گفتار منقطع و نفس آلود می شود و اینکه
تلفظ اصوات با دشواری انجام می شود در نتیجه سالمند گفتار غیر قابل فهم و ناواضح خواهد شد. در انواع
دیزارتری، سالمندان مبتلا اغلب در جویدن غذا و بلعیدن آن و نیز نوشیدن مایعات مشکل دارند. ریزش آب از
دهان نیز در این بیماران دیده می شود.