فعال کننده های سیستم عصبی

سیستم عصبی

​

(The Hi&h  Road ) 

برآوردهای مربوط به مصرف کوکائین نشان می دهدکه میلیون ها آمریکایی ،

مصرف کننده منظم آن هستند. خلوص این ماده در شکل طبیعی اش به صورت

برگ های کوکا ، تنها حدود %۲ است . هنگامی که بهصورت هیدروکلرید کوکائین

در آید،خلوص این محصول به %۱۰۰ می رسد. کوکائین به شکل پایه آزاد یا

کوکائین «کرک » هم ، خلوص بالایی دارد.سمیت کوکائین برای هر فرد،متفاوت

است وبستگی به ترکیب خلوص ،مقدار مصرف شده وشیوه مصرف دارد. برای

مثال پودر کوکائین که استنشاق می شود،چندین دقیقه بعد ، اثراتش را ظاهر

می کند،در حالی که استنشاق تنها یک «پک » کوکائین کرک از طریق یک پیپ ،

می تواند پاسخ فیزیولوژیک فوری ،ظرف کمتر از ۱۰ ثانیه ایجادکند. افزایش سریع

در ضربان قلب وفشار خون شایع است، همانطور که درد قفسه سینه شایع است

وغالباٌ این مسأله باعث تماس وفراخوان EMS می شود. با مصرف کوکائین ،فشار

برقلب ،ریه ها ومغز زیادمی شودواین باعث افزایش احتمال سکته مغزی ،تشنج

ومشکلات قلبی می شود. احتملاٌ مرگبارترین واکنش ناشی از مصرف کوکائین ،

کاهش جریان خون به قلب به خاطر اسپاسم های عروقی است که می تواند شریان های

کرونری را مسدود کند. این .اکنش می تواند شریان کرونری ندارد، باعث انفارکتوس

عضله قلبی شود. درکسانی که از قبل مشکلات قلبی دارند وکوکائین به آسانی

می تواندباعث بروز یک اورژانس قلبی وتماس با ۱-۱-۹ شود. علایم ناشی از مصرف

کوکائین ،با رفع اثرات دارو که معمولاٌ در ۴۵ تا ۶۰ دقیقه صورت می گیرد ،غالباٌ بر

طرف می شوند. با این حال افزایش مقدار کا قلب ودر نتیجه مصرف اکسیژن بیشتر ،

به همراه درد قفسه سینه واضطراب وترس فراوان ،ممکن است باعث تماس وفراخوان

EMS شود. وقتی با یک اورژانس قلبی روبرو می شوندکه احتمالاٌ ، ناشی از دارو می باشد،

باید تقاضای ALS کنید. در صورتی که بیمار دچار حمله قلبی شده است ، فیبریلاسیون

بطنی ، شایع ترین ریتم قلبی در آن لحظه می باشد. دفیبریلاسیون سریع و اجرای خوب

کد BLS ،بهترین اقداماتی است که به بیمار شانس بیشتری برای بقا می دهد.

Desi&ner   Dru&s (ترکیبات جدید )

داروهای زیادی ، چه قانونی وچه غیر قانونی ، به آسانی در دسترس هستند که هم

از نظر اثرات ، شبیه کوکائین وآمفتا مین ها هستند.بسیاری از ضد احتقان های بینی و

کمک های رژیمی ،در این دسته جای می گیرند.desi&ner   dru&s ترکیباتی هستند

که در آزمایشگاه های مخفی تغییر پیدا کرده اند تا قوی تر شوند و یا مشمول قوانین

جاری مربوط به داروها نشوند . تصویب قانونی مربوط به &desi&ner  dru در اوایل دهه ۱۹۸۰ ،

گریزگاه قانونی را که این دارو سازان پنهانی ،از آن استفاده می کردند، مسدو د کرده ولی

در پاکسازی خیابان ها از این داروها چندان مؤثرنبوده است. آزمایشگاه های مت آمفتامین ،

یکی از خطرناکترین صحنه هایی هستند که کارکنان EMS ممکن است به دلایل ، مواد

شیمیایی قابل اشتعال وسمی ، محصولات فرعی سرطان زا که در فرایند تولید دارو به

وجود می آیند و اعضای مسلح گروه های تجارت مواد می باشند.هردارویی که سرعت

ضربان قلب را زیاد کند، نیاز قلب به اکسیژن را هم زیاد می کند. بنابراین ،تجویز غلظت های

بالای اکسیژن وتلاش برای کاهش اضطراب بیمار ،هر دو از اقدامات EMT-B هستند که می تواند

مفید باشد.

تضعیف کننده های سیستم عصبی 

(The  Low   Road ) 

در چند سال اخیر ، مواد مخدر (به ویژه هروئین ) عمده ترین داروهایی بوده اند که در مصرف

کنندگان مواد تضعیف کننده سیستم عصبی ،باعث حمله قلبی شده اند. این داروها می توانند

به طور طبیعی وجود داشته باشند،مثل تریاک و هروئین . یا این که مواد مخدر صناعی باشند،

مثل فنتانیل و مپریدین (دمرول ). در هر دو مورد، این مواد ،همگی تضعیف کننده CNS هستند

وممکن است سرعت تنفس را در مصرف کنندگان به حدی آهسته کنند که عمیقاٌ دچار هیپوکسی

شوند. در اینجا نیز ،وقتی نیاز قلب به اکسیژن برآورده نمی شود،قلب تحریک پذیر می شود

و انواع تغییرات در ریتم قلبی ، پدیدار می شود.وقتی سرعت ضربان قلب ، کند می شود، منتظر

افت فشار خون نیز باشید. مواد مخدر ، همچنین باعث اتساع عروق می شوندکه این خود باعث

افت بیشتر فشار خون می شود. بنابراین مونیتورینگ دقیق فشار خون توسط شما ، هنگام

مراقبت از این بیماران ، اقدامی ارزشمند خواهد بود. شخصی که در اثر مصرف ماده مخدر ، دچار

حمله قلبی شده است ،ممکن است در اثر تضعیف ویا وقفه تنفسی هم دچار حمله قلبی شود.

در اینجا نیز ،پیشگیری از حمله قلبی ، پیش از رسیدن به بیمارستان ،اقدام بسیار مفیدی خواهد بود.

شما یا یک EMT-B دیگر باید برای بیمارانی که با سرعتی کمتر از ۱۰ بار در دقیقه تنفس می کنند

یا فعالیت ذهنی ضعیفی دارند، تهویه کمکی برقرار کنید. همچنین غلظت های بالای اکسیژن مورد

نیاز است.اگر وقفه تنفسی رخ دهد ، مراقبت مؤثر شما وگروه شما ممکن است از حمله قلبی

پیشگیری کند.کارکنان ALS ،همراه خود ،آنتاگو نیست مواد مخدر ،یعنی نالوکسان (نارکان ) را دارند.

در بیشتر موارد ،تنها یک دوز از آن ، اثرات مواد مخدر را برطرف می کند. البته این اتفاق همیشه باسیستم عصبی

مواد مخدر جدید ،مثل ۳- متیل فنتانیل که بیش از ۳۰۰۰ تا ۵۰۰۰ برابر قوی تر از هروئین است ،نمی افتد.

نکات مهمی که در هنگام خونگیری و تزریق خون باید رعایت گردد

​برای خون گیری و یا تزریق خون لازم است که هویت بیمار تایید گردد .

زیرا در صورت تزریق اشتباهی خون به فرد دیگر ، به دلیل تفاوت گروه های

خونی می تواند موجب از دست رفتن جان بیمار گردد .

چنانچه بیمار هوشیار است قبل از نمونه گیری از خود فرد، نام،

نام*خانوادگی، و تاریخ تولد را پرسیده و مشخصات بیمار را با پرونده و

اطلاعات فرم درخواست خون مقایسه نمائید.

• در صورت وجود مچ بند ، مطابقت مچ بند، با اطلاعات پرونده و فرم

درخواست تکمیل شده خون انجام گیرد.

• چنانچه بیمار غیر هوشیار است(یا موارد اورژانس) باید طبق دستورالعملهای

داخلی درهربیمارستان شناسایی این بیماران تعریف شده باشد.

(به عنوان مثال می توان از یک نام مستعار و شماره پرونده بیمار جهت شناسایی استفاده نمود.)

۲- تهیه نمونه خون قبل از تزریق خون

• در زمان خونگیری چنانچه بیمار در حال دریافت مایعات تزریقی از یک

دست است، به منظور اجتناب از ترکیب نمونه با مایعات تزریقی بهتر است

از بازوی دیگر بیمار استفاده کرد و یا درصورت لزوم از پائین تر از محل تزریق،

نمونه را تهیه نمود.

در صورتی که مجبور هستید از محل تزریق یا نمونه را از رگی که سرم در

حال تزریق است تهیه کنید ۵ تا ۱۰ میلی لیتر خون دریافتی اولیه را دور ریخته

و نمونه جدید را جهت انجام آزمایش جمع آوری کنید

• نمونه خون همولیز حتی الامکان باید با نمونه صحیح جایگزین شود.

• نمونه قبل از تزریق نباید بیش از سه روز قبل از تزریق جمع آوری شوند

مگر مشخص باشد بیمار حامله نبوده و یا درخلال ۳ ماه قبل تزریق خون

نداشته است.

• اگربیماردر ۱۰روز گذشته تزریق خون داشته است نمونه قبل از تزریق

نباید بیش از یک روز قبل از تزریق جمع آوری شود.

• لازم به ذکر است برای غربالگری آنتی بادی و کراس مچ و تعیین گروه

خون و Rh، می توان از نمونه های لخته و یالوله ای که دارای EDTA است،

استفاده شود

• (از برچسب زدن قبلی لوله های چند بیمار (به عنوان مثال در ایستگاه پرستاری)

و سپس اقدام به نمونه گیری از بیماران شدیدا پرهیز گردد.)

۳- مواردی که باید حتما روی برچسب قید گردند :

• نام، نام خانوادگی بیمار

• تاریخ تولد

• شماره پرونده

 سایر موارد :

• تاریخ وساعت خونگیری

• نام یا نام مخفف فردی که نمونه*گیری کرده است.

• دو مورد آخر را می توان یا روی برگه در خواست آزمایش یا روی برچسب

لوله یادرسیستم کامپیوتری قید گردند

دستورالعمل مراقبت قبل از تزریق خون

الف : بررسی نمایید قبل از هر تزریق موارد زیر مهیا بوده و سپس اقدام

به تحویل گرفتن خون و فرآورده از بانک خون نمایید:

۱. انتخاب محل مناسب تزریق در بیمار-آماده بودن بیمارو پرستار جهت تزریق

۲. ست تزریق خون

۳. سر سوزن با سایز مناسب (در بالغین G 22-14) ومعمولا سایز

G 20 -18 استفاده

می شود. دربچه ها(G24-22)

۴. موجود بودن داروهایی از قبیل آنتی هیستامین-اپی نفرین

۵. محلول سدیم کلراید تزریقی

۶. کپسول اکسیژن

۷. دستگاه ساکشن

۸. بررسی شود آیا طبق تجویز پزشک معالج بیمار قبل از تزریق نیاز به

دریافت دارودارد یا خیر

 نکته : حداکثر فاصله زمانی بین تحویل گرفتن کیسه خون کامل و

گلبول قرمز از بانک خون تا تزریق ۳۰دقیقه می باشد.

ب- تحویل گرفتن خون و فرآورده توسط بخش

۱. نحوه ارزیابی خون و فرآورده خون

اگرکیسه خون یا فرآورده دارای هر یک از شرایط زیر باشد باید به بانک

خون عودت داده شود.

 هر گونه نشت از کیسه

 رنگ غیر طبیعی(بنفش –ارغوانی … )

 همولیز

 وجود لخته

 گذشتن از تاریخ انقضاء فرآورده

 وجود کدورت

 وجود گاز در کیسه (کیسه باد کرده)

 برچسب ناسالم

• در صورت وجود هر کدام از موارد بالا پرستار باید از تحویل گرفتن خون

و فرآورده* خودداری کند و با تکمیل قسمت مربوطه در فرم مشخصات

خون ارسالی برای بیمار کیسه را عودت دهد.

۲. نوع فرآورده درخواستی

۳. گروه خون و Rh بیمار و کیسه خون

۴. شماره ویژه واحد اهدایی قید شده برروی کیسه خون با شماره

اهدا قید شده در فرم تحویل خون

ج- تایید هویت بیمار:

 قبل از تزریق از خود فرد، نام، نام*خانوادگی، و تاریخ تولد را پرسیده و

مشخصات بیمار را با پرونده و فرم درخواست تکمیل شده خون مقایسه نمائید.

 در صورت وجود مچ بند ، مطابقت مچ بند، با اطلاعات فرم درخواست

خون وفرم مشخصات کیسه خون وفرآورده ارسالی از بانک خون

 نکات ویژه ای که قبل از تزریق باید رعایت شوند

۱. هیچ نوع دارو نباید به کیسه فرآورده خون و یا ست تزریق خون اضافه گردد،

چه قبل از تزریق و چه در زمان دریافت خون. محلول رینگر نیزبه دلیل داشتن

کلسیم که می تواند با سیترات موجود در کیسه خون ایجاد لخته کند نباید داده شود.

محلول های دکستروز نیز باعث لیز گلبول های قرمز می شوند. چنانچه

هرکلوئید یا کریستالوئیدی برای بیمار لازم باشد باید ازیک رگ (IV Line) جداگانه

تزریق گردد (نرمال سالین تنها محلولی است که همراه با فرآورده خونی می*توان تجویز کرد).

۲. تمام فرآورده*های خون باید توسط یک ست تزریق خون که شامل

فیلترها۲۶۰-۱۷۰ میکرونی استاندارد است تزریق شود و تنها یک ست تزریق

خون به هر کیسه وصل گردد. پلاکت ها باید توسط ست مخصوص فرآورده*های

پلاکتی تزریق شوند و در ابتدا لازم است ست با نرمال سالین شستشو شود.

از فیلترهای میکروست هم می*توان برای فیلتر کردن حجم*های کم کنسانتره*های

پلاکتی، کرایو، انعقادی و لیوفیلیزه استفاده کرد. از فیلترهای کاهنده لکوسیت، جهت

جلوگیری از واکنش*های تب زا و آلوایمیونیزه شدن علیه HLA استفاده می شود.

۱. دستور پزشک را به دقت کنترل کنید.

۲. قبل از آغاز تزریق خون علائم حیاتی بیمار را کنترل کنید.

۳. در مورد هر گونه واکنش قبلی نسبت به تزریق خون از بیمار سؤال کنید.

۴. فرم رضایتنامه تزریق خون توسط بیمار یا همراه امضاء شود.

۵. برگ درخواست خون را با برچسب کیسه خون مطابقت داده و نام بیمار ،

شماره کیسه خون ، نوع گروه خونی و ارهاش و تاریخ انقضای خون را کنترل نمایید .

کنترل مواردمذکور توسط مسئول آزمایشگاه ، پرستار مسئول بیمار و یک نفر پرستار

دیگر صورت گرفته و لازم است فرم مخصوص تزریق خون توسط هر دو پرستار امضاء شود.

۶. خون را از نظر وجود لخته مشاهده کنید ، در صورت وجود لخته ، خون

را به بانک خون بازگردانید.

۷. خون باید در یخچال در دمای کنترل شده ۴ درجه سانتی گراد نگهداری شده

و حداکثر مدت مجاز نگهداری خون در دمای اتاق قبل از تزریق نیم ساعت می باشد.

همچنین حداکثر ظرف مدت ۲ ساعت باید تزریق انجام شود.

۸. در صورت نیاز به گرم کردن خون از گرمکن مخصوص استفاده شود ، روشهایی

چون استفاده از فن کوئل ، نگهداری در دست و … جایز نیست.

۹. دستهای خود را بشوئید و از دستکش یکبار مصرف استفاده کنید.

۱۰.وسایل لازم را بر بالین بیمار ببرید)ست خون فیلتردار ، فرآورده های خونی ،

رابط Y شکل ، سرم نرمال سالین تزریقی۹ /۰% و سرسوزن با آنژیوکت ۱۸ یا بالاتر و ……)

۸. توضیحات لازم را در مورد پروسیجر به بیمار بدهید.

۱۲.علائم واکنش آلرژیک به خون (خارش ، کهیر ، گرگرفتگی ، تنگی نفس ، تهوع ، تب و … )

را به بیمار آموزش دهید ، تا در صورت بروز شما را مطلع کند.

۱۳.تنها مایع وریدی مجاز جهت تزریق در حین ترانسفوزیون خون ، نرمال سالین ۹/۰% می باشد.

۱۴.در صورت تزریق نرمال سالین همراه با خون بطور همزمان از یک ورید از رابط Y شکل استفاده کنید.

۱۵.ست خون را هواگیری نموده به راه وریدی وصل کنید ، فیلتر محفظه قطره زن داخل خون قرار گیرد.

۱۶.قطرات را تنظیم کنید . ۱۵دقیقه اول قطرات آهسته و ۱۰ الی ۱۵ قطره در دقیقه بوده

در طول این مدت بیمار را کاملاً تحت نظر داشته باشید ، معمولاً اولین علائم حساسیت

در این زمان اتفاق می افتد . در صورت بروز هرگونه واکنش ، جریان خون سریعا

قطع شده و نرمال سالین تزریق شود.

۱۷.در صورت عدم واکنش نسبت به خون ، سرعت تزریق را بتدریج افزایش دهید.

۱۸.وضعیت بیمار را در طول ترانسفوزیون به دفعات کنترل نمایید.

۱۹. بعد از اتمام پروسیجر ، برچسب شماره کیسه خون را به برگه ثبت گزارشات پرستاری الصاق نمائید.

۲۰. بعد از اتمام خون ، مقداری سرم نرمال سالین۹/۰% تزریق و علائم حیاتی را کنترل نمائید.

۲۱. اطلاعات خود را در پرونده بیمار ثبت کنید (زمان شروع و اتمام ، مقدار و نوع فرآورده ،

علائم حیاتی بیمار ، میزان سرم تزریقی و نکات مورد ارزشیابی از قبیل تغییرات علائم حیاتی ،

وضعیت سلامت بیمار ، وجود واکنش های حساسیتی و مداخلات پزشکی و پرستاری در این خصوص)

 تکرار مهمترین وظایف پرستاری

۱- تایید هویت بیمار:

الف- قبل از تهیه نمونه خون جهت انجام آزمایشات قبل از تزریق و کارت شناسایی

ب- قبل از تزریق خون وفرآورده

۲- بررسیهای موردنظر در خصوص فرآورده تحویل گرفته شده از بانک خون بیمارستان

۳- بررسی دقیق مشخصات روی برچسب کیسه خون

۴- نگهداری صحیح خون و فرآورده ها تا زمان تزریق

۵- گرم کردن خون در صورت دستور پزشک

کنترل دقیق و شناسایی بیمار قبل از شروع تزریق خون و تطبیق آن با مشخصات

ثبت شده بر روی کیسه خون و فرم های درخواست خون

۶- تزریق صحیح خون

۷-آشنایی با عوارض واقدامات لازم در هنگام بروز عوارض ناشی از تزریق خون

مدت زمان یک بارداری طبیعی

طول مدت بارداری شما با توجه به عوامل مختلفی متفاوت خواهد بود. یکی از این عوامل بارداری

پرخطر است. بارداری‌های پرخطر مانند بارداری‌های چندقلویی ممکن است زودتر از موعد به پایان

برسد و جنین یا جنین‌ها زودتر به دنیا بیایند. اگر شما بارداری معمولی و سالمی هم داشته باشید،

ممکن است زمان زایمانتان با تاریخ احتمالی زایمان یا تاریخ تعیین‌شده در سونوگرافی‌های قبلی

در سه ماهۀ اول یکسان نباشد. با دانستن مدت زمان یک بارداری طبیعی، می‌توانید متوجه شوید

که از چه زمانی باید برای زایمان احتمالی خود آماده شوید. در این مطلب با طول مدت بارداری

و زمان مناسب برای رفتن به بیمارستان آشنا خواهید شد.

مدت زمان بارداری

طول یک بارداری طبیعی بین ۳۷ تا ۴۲ هفته است. این پنج هفته، زمانی است که شما نیاز به

مراقبت بیشتری دارید و باید نسبت به دردها و انقباضات رحم خود آگاه باشید. البته زمان تقریبی

ختم بارداری بر اساس تاریخ اولین روز قاعدگی یا سونوگرافی سه ماهۀ اول معین می‌شود، اما

تعداد بسیار کمی از جنین‌ها دقیقاً در همان روز به دنیا می‌آیند. معمولاً یک هفته بین تاریخ دقیق

زایمان و تاریخ تقریبی آن، اختلاف وجود دارد. بیشتر نوزادان بین هفته‌های ۳۷ تا ۴۱ به دنیا می‌آیند،

اما اگر بارداری شما دوقلو یا بیشتر از آن است، باید امکان زایمان زودرس را نیز در نظر بگیرید. اگر زایمان

قبل از هفتۀ ۳۷ انجام شود، زایمان زودرس است. نوزادانی که در هفته‌های قبل از هفتۀ ۳۷ بارداری

به دنیا می‌آیند، به احتمال زیاد نیازمند مراقبت ویژه هستند. این نوزادان معمولاً تا زمانی که توانایی

تنفس در هوای معمولی را داشته باشند، باید در بخش مراقبت‌های ویژۀ نوزادان یا nicu بمانند. بعد

از هفتۀ ۴۲ نیز وقت مناسبی برای زایمان نیست، زیرا پس از هفتۀ ۴۱، جفت به مرور کارایی خود را از

دست می‌دهد و ممکن است جنین نتواند به راحتی اکسیژن و مواد مغذی را دریافت کند و وضعیت

زجر جنین اتفاق بیفتد.

زمان رفتن به بیمارستان

برای تعیین زمان رفتن به بیمارستان باید توجه کرد که شما و پزشکتان چه روشی را برای زایمان در

نظر گرفته‌اید. اگرچه سزارین انتخابی، برای شما و جنین عوارض زیادی خواهد داشت، اما اگر می‌خواهید

به صورت سزارین برنامه‌ریزی‌شده زایمان کنید، با پزشک خود در مورد زمان زایمان صحبت کنید و ختم

بارداری را به هفتۀ ۳۹ و بعد از آن موکول کنید، زیرا رشد جنین در هفته‌های آخر بارداری کامل می‌‌شود.

نوزادانی که در هفتۀ ۴۰ به دنیا می‌آیند، توانایی بیشتری برای مکیدن سینۀ مادر و کنترل دمای بدن خود

دارند. همچنین به دلیل رشد کامل کبد این نوزادان، زردی به سرعت بهبود می‌یابد. جنین در ۴۰ هفتگی،

جنین کاملی است که تمام ارگان‌های بدنش به اندازۀ کافی رشد کرده است و به احتمال زیاد می‌تواند

به راحتی نفس بکشد و تغذیه کند.

در مورد زایمان طبیعی نیز باید از هفتۀ ۳۷ به بعد هشیار باشید. دردها و انقباضات را اندازه بگیرید. منظم

شدن دردها و انقباضات، نشانۀ زایمان است. سعی کنید دردهای زایمان را بشناسید و تنها زمانی که

مطمئن شوید زمان زایمان فرا رسیده است به بیمارستان بروید. اگر زودتر از موعد به بیمارستان رفتید و هنوز

دهانۀ رحم به اندازۀ کافی باز نشده بود، درخواست القای زایمان یا سزارین ندهید. اگر پزشک تشخیص

داد که شما می‌توانید به صورت فیزیولوژیک زایمان کنید، تا فرا رسیدن زمان زایمان صبر کنید. طی این مدت

می‌توانید در محوطۀ بیمارستان قدم بزنید تا زمان زایمانتان برسد.

اگر کیسۀ آب شما در خانه پاره شد، بدون تعلل به بیمارستان بروید. توجه داشته باشید که بعد از پاره شدن

کیسۀ آب در خانه نمانید، زیرا این اتفاق، احتمال عفونت را در مادر و جنین افزایش می‌دهد. همچنین اگر خونریزی

نیز داشتید، در هر هفته‌ای از بارداری که بودید، سریع خود را به بیمارستان برسانید. در مورد زمان رفتن به بیمارستان

تنها با ماما یا پزشک خود مشورت کنید. توجه داشته باشید که توصیه‌های افراد غیرمتخصص هرگز قابل اعتماد نیست.

آزمایش خون در خانه

MCH در آزمایش خون مقدار غلظت هموگلوبین خون را نشان می‌دهد و به  فهمیدن اختلال های

خونی کمک می کند. میزان متفاوت mch ممکن است نشانه های زیادی به همراه داشته باشد که

لازم است فرد مداوا گردد. پزشکان مرتبا برای چک کردن وضعیت جسمی فرد بیمار تست کلی خون

را تجویز می کنند. یکی از مواردی که در آزمایش خون بررسی می‌شود mch می‌باشد.

MCH چیست؟

Mch مخفف عبارت (mean corpuscular hemoglobin) بوده که به معنی اندازه گیری غلظت خون می‌باشد.

منظور از سطوح mch متوسط هموگلوبین موجود در گلبول قرمز است. هموگلوبین یک پروتوئین در خون

بوده که اجازه می‌دهد سلول های قرمز اکسیژن را به سلول ها و بافت های بدن انتقال دهند.

با این که اندازه mch خیلی کوچک بوده ولی سطح mch متوسط سطح هموگلوبینی است که در هر

گلبول قرمز می‌باشد. Mchc متوسط وزن هموگلوبینی را ایجاد می کند که طبق حجم گلبول های قرمز

تشخیص داده می‌شود؛ mch و mchc برای نشان دادن سلامت هموگلوبین خون هستند.

سطح mch

مقدار طبیعی سطح mch در افراد بالغ در هر سلول تقریبا ۲۷ تا ۳۳ پیکوگرم است. پایین ترین سطح

mch ای که یک فرد می‌تواند داشته باشد تقریبا ۲۶ پیکوگرم در هر سلول و بالاترین سطح تقریبا ۳۴

پیکوگرم در هر سلول می‌باشد که همه این ها متوسط غلظت را نشان می‌دهد. البته این اعداد می‌تواند

طبق دستگاهی که آزمایش خون را می گیرد تغییر نماید. مقدار طبیعی سطح mch در کودکان خردسال با افراد بالغ تفاوت دارد.

علل سطح پایین mch

انواع بیماری های کم خونی سبب کم شدن مقدار mch می‌شود. برای نمونه آنمی یا کم خونی از نوع

میکروسیت هنگامی رخ می‌دهد که سلول های خونی بسیار کوچک شده اند و نمی توانند به اندازه ای

که لازم است هموگلوبین را حمل کنند و در خود نگه دارند که امکان دارد این موضوع به دلیل سوء تغذیه یا کمبود غذا باشد.

بعضی مواقع هم باعث بوجود آمدن مریضی های کم خونی (آنمی) می گردند، حتی در مواقعی که

شخص از لحاظ تغذیه مشکلی نداشته باشد. مقدار کم بودن آهن در خون امکان دارد سبب کم شدن

میزان mch شود. بدن شخص از آهن برای ساخت هموگلوبین کمک می‌گیرد. در صورتی که ذخیره آهن

بدن کم باشد، کم خونی و کمبود آهن باعث کم شدن میزان mch می شود. این نوع آنمی اکثرا در

اشخاص گیاه خوار و همچنین اشخاصی که از لحاظ تغذیه وضعیت خوبی ندارند رخ می‌دهد.

امکان دارد افرادی با وضعیت های متفاوت نیز دچار کاهش میزان mch گردند. مریضی سلیاک می‌تواند

سبب کم شدن جذب آهن از طریق بدن شخص گردد و شرایط را جهت حفظ میزان سطح آهن در مقدار طبیعی سخت کند.

افرادی که به خاطر مشکلات دستگاه گوارش عمل جراحی کرده اند نیز ممکن است دچار اختلال در جذب آهن

شوند. بانوان به دلیل پریود شدن ممکن است دچار آنمی شوند، چرا که زنان در زمان عادت ماهانه آهن زیادتری را دفع می‌کنند.

افرادی که کمبود ویتامین دارند مخصوصا کمبود زیر مجموعه ای از ویتامین B مثل فولات و ویتامین B12 امکان

دارد سطح mch بدنشان کم شود؛ و یا حتی امکان کم بودن ویتامین در بدن باعث زیاد شدن میزان mch گردد.

پزشکان معالج در صورت دیدن چنین وضعیتی اکثرا تست های بیشتری را درخواست می‌کنند و با تفسیر

جواب های آزمایش های گرفته شده، راحت تر می‌توانند تشخیص دهند.

نشانه های سطح پایین mch

در بیشتر مردم وقتی میزان mch بدنشان کم است هیچ نشانه ای در بدن فرد ظاهر نمی‌شود. هنگامی که

میزان پایین بودن mch ادامه دار شود یا خیلی افت نماید علائم آغاز می‌شود. ابن علائم عبارتند از:

• نفس تنگی
• تحلیل شدن بنیه
• خستگی بیش از حد
• سرگیجه
• همیشه احساس ضعف داشتن

پایین بودن مقدار سطح mch بر روی پوست نیز تاثیر گذار است. شخصی که میزان سطح mch بدنش کم است

امکان دارد پوستش کبود یا رنگ پریده گردد. در صورتی که هر کدام از نشانه های بالا را در خود مشاهده کردید سریعا به پزشک مراجعه کنید.

علل سطح بالای mch

معمولا بالا بودن سطح mch از علائم کم خونی (آنمی) از نوع ماکروسیت می‌باشد. این شرایط وقتی اتفاق

می افتد که سلول های خونی خیلی بزرگ باشند که معمولا این مسئله بخاطر ذخیره نا مناسب ویتامین B12 یا اسید فولیک است.

بالا بودن میزان mch به علل زیر اتفاق می افتد:

• امراض کبدی
• پر کاری تیروئید
• خوردن الکل
• عوارض بعضی از سرطان ها
• عوارض بعضی از عفونت ها
• استفاده خیلی زیاد از داروهای استروئیدی (کورتون)

 نشانه های سطح بالای mch

علائم اشخاصی که به دلیل کم خونی (آنمی) سطح mch بدنشان زیاد می‌شود تقریبا الگوی خاصی دارد.

اول امکان دارد فرد به این علائم دقت نکند، ولی این نشانه ها ممکن است با گذشت زمان بدتر شوند. این نشانه ها عبارتند از:

• احساس خستگی
• رنگ پریدگی
• زیاد شدن ضربان قلب
• ضعیف و شکننده شدن ناخن ها
• تمرکز نداشتن
• سر درگمی و از دست دادن حافظه

افرادی که به بیماری آنمی ماکروسیت مبتلا هستند امکان دارد که دچار مشکل گوارشی شوند؛ از این نشانه ها

می‌توان به از دست دادن اشتها، کم شدن وزن و اسهال اشاره کرد. اگر هر یک از این علائم را در خود دیدید سریعا به پزشک مراجعه کنید.

معالجه عدم تعادل mch

درمان سطح غیر معمول mch در هر فرد متفاوت می‌باشد. معالجه سطح غیر معمول mch به دلیل غیر طبیعی

بودن سطح mch ارتباط دارد. پزشک می‌تواند برای معالجه سطح بالای mch، ویتامین B12 و اسید فولیک و رژیم

غذایی تجویز کند و بهتر است که این ویتامین ها را با رژیم غذایی متفاوتی استفاده کند، در اصل ویتامین B12

و اسید فولیک کمک می کند سطح mch بدن نرمال شود.

اکثر مواقع پایین بودن سطح mch به علت کمبود آهن می‌باشد که در آخر این کمبود آهن به آنمی منجر می‌شود.

تجویز پزشک معالج برای این بیماران آهن و ویتامین B6 می‌باشد. مصرف ویتامین C و فیبر در کنار مواد غذایی که

سرشار از آهن می‌باشند باعث زیاد شدن سطح mch می‌شود. هر چند اشخاصی که میزان mch بدنشان غیر

طبیعی می‌باشد لازم است که قبل از مصرف هر گونه دارو یا مواد غذایی از پزشک معالجشان مشورت بگیرند.

نتیجه گیری

بیشتر اشخاص با تغییر دادن رژیم غذایی خود می‌توانند میزان mch بدنشان را به حالت نرمال برسانند. ولی برای

برخی افراد که وضعیت خاصی دارند مثلا بدنشان نمی تواند آهن را جذب نماید امکان دارد پزشک معالج برای آن

ها تزریق آهن تجویز کند. بقیه اشخاص نیز امکان دارد احتیاج داشته باشند که به آن ها خون با میزان بالایی آهن

داده شود. افراد بیمار لازم است که در طول معالجه با پزشک خود صادق بوده تا سریع تر بهبود یابند.

شما می توانید به راحتی از طریق هومینو به صورت آنلاین آزمایش های مختلف را درخواست دهید. جهت درخواست  اینجا کلیک کنید

• 
  

عفونت های دستگاه تنفسی

عفونت های دستگاه تنفسی :

عفونت های تنفسی ایجاد شده توسط استافیلوکوک اورئوس در وضعیت‌های خاصی روی میدهند

استافیلوکوک اورئوس عاملی جهت عفونت های جدی دستگاه تنفسی در نوزادان و شیرخواران می باشد.

این عفونت‌ها با کوتاهی نفس تب و نارسایی تنفسی تظاهر می‌کند رادیوگرافی قفسه سینه

ممکن است پنو ماتوسل ها ( حفره های درهم با دیواره نازک را نشان دهد پنومو توراکس و آمپیم

عوارض شناخته شده این نوع از عفونت میباشند.

در بزرگسالان عفونت های بیمارستانی ناشی از استافیلوکوک اورئوس معمولا در بیماران دارای

لوله تراشه در بخش مراقبت ویژه دیده می‌شوند بیمارانی که کلونیزاسیون بینی دارند در معرض

خطر افزایش یافته این عفونت‌ها هستند.

تظاهر بالینی این عفونت‌ها با عفونت های ریوی با اتیولوژی باکتریال دیگر تفاوت ندارند بیماران

حجم افزایش یافته ای از خلط چرکی را تولید می کنند و دچار دیسترس تنفسی و ارتشحات  جدید ریوی می‌کردند.

افتراق پنومونی باکتریال از سایر علل نارسایی تنفسی و یا ارتشحات جدید ریوی در بیماران به

شدت به آن اغلب دشوار است و متکی بر مجموعه ای از یافته های بالینی رادیولوژیک و آزمایشگاهی می باشد.

عفونتهای تنفسی شده از جامعه ناشی از استافیلوکوک اورئوس بیشتر به دنبال عفونت های

ویروسی شایع ترین آن آنفولانزا هستند.

بیماران ممکن است با تب خلط خونی ارتشاعات متعدد و لکه ریوی یا پنوماتوسل های بخش

میانی ریه تظاهر نمایند تشخیص بر اساس رنگ آمیزی گرم و کشت خلط صورت می گیرد اگر

چه کشت های خون سودمند هستند اما معمولا منفی می‌باشند.

باکتریمی ، سپسیس و اندوکاردیت عفونی :

باکتریمی استافیلوکوک اورئوس ممکن است با سپسیس اندوکاردیت ، و اسکولیت یا گسترش

(seeding) متاستاتیک ( استقرار تجمع چرکی در نواحی بافتی دیگر ) عارضه دار گردد .

شیوع گسترش متاستاتیک در طی باکتریمی به اندازه ۳۱ درصد تخمین زده شده است برخی از

شایع‌ترین بافت‌های که مورد ریزش قرار می گیرند عبارتند از استخوانها و مفاصل کلیه ها و ریه ها.

در صورتی که روش های تشخیصی بالینی و آزمایشگاهی به تنهایی به کار می روند تشخیص

اینکه این عوارض ایجاد شده اند و قرار است وضعیت های همزمانی که به طور شایع به همراه

باکتریمی استافیلوکوک اورئوس دیده می‌شود و خطر عوارض را افزایش می دهند شامل دیابت

و عفونت HIV  و عدم کفایت کلیوی میباشند.

عوامل دیگر مربوط به میزبان که با افزایش خطر عوارض همراه اند عبارتند از تظاهر با باکتریمی

استافیلوکوک اورئوس حذف شده از جامعه به جز مصرف کنندگان تزریقی مواد مخدر عدم وجود

یک کانون قابل شناسایی اولیه و وجود مواد یا وسایل مصنوعی.

از نظر بالینی سپسیس استافیلوکوک اورئوس به صورتی شبیه به سپسیس ناشی از باتری های

دیگر تظاهر می نماید تغییرات همودینامیک شناخته شده معمولا دیده می شود که با آلکالوز تنفسی

وام یافته های بالینی هیپوتانسیون و تب آغاز می‌شود.

تشخیص میکروبیولوژی از طریق کشت خون اثبات میشود میزان بروز کلیه اندوکاردیت استافیلوکوک

اورئوس طی ۲۰ سال گذشته افزایش داشته است استافیلوکوک اورئوس امروزه عامل  ۲۵ الی ۳۰

درصد از موارد و علت عمده ایندوکاردیت در جهان می باشد.

این افزایش حداقل تا حدودی ناشی از افزایش استفاده از وسایل داخل عروقی است و میزان بروز

اندوکاردیت عفونی در میان بیماران مبتلا به باکتری استافیلوکوک اورئوس کاتترهای داخل عروقی

در مطالعه توسط اکو کاردیو گرافی از طریق مری ۲۵ درصد بوده است.

عوامل دیگر همراه با افزایش خطر هندو کاردی شامل مصرف مواد مخدر تزریقی همو دیالیز وجود

وسایل مصنوعی داخل عروقی درزمان باکتریمی و سرکوب ایمنی می باشد.

علیرغم در دسترس بودن آنتی بیوتیکهای موثر میزان مرگ و میر ناشی از این عفونت های بسته

به میزان و ماهیت عفونت همچنان در محدوده ۲۰ الی ۴۰ درصد می باشد.

عوارض اندوکاردیت استافیلوکوک اورئوس عبارتند از عدم کفایت دریچه های قلبی آمپول های محیطی

گسترش متاستاتیک و درگیری سیستم عصبی مرکزی مثلا آنوریسم میکوتیک ، سکته های آمبولیک .

اندوکاردیت استافیلوکوک اورئوس در چهار وضعیت بالینی مشاهده میشود ۱- اندوکاردیت سمت راست

به همراه مصرف تزریقی مواد مخدر ۲- اندوکاردیت دریچه طبیعی طرف چپ ،۳- اندوکاردیت دریچه مصنوعی ،

۴- اندوکاردیت بیمارستانی در هریک از این وضعیتها ، تشخیص از طریق یافتن عیب بالینی مطرح کننده اندوکاردیت صورت می گیرد.

این یافته ها عبارتند از تظاهرات قلبی نظیر سوفلهای دریچه ایای جدید یا تغییر یافته ، شواهد پوستی

 اندوکاردیت از قبیل زایعات و اسکولیتیک ، گره های اوسلر یا ضایعات Janeway شواهدی از بیماری

آمبولیک سمت راست یا چپ و شرح حال مطرح کننده خطر باکتریمی استافیلوکوک اورئوس .

در غیاب درمان آنتی بیوتیکی قبلی های تقریبا همیشه مثبت خواهند بود اکو کاردیو گرافی از طریق

قفسه سینه هر چند حساسیت کمتری نسبت به اکو کاردیو گرافی از طریق مری دارد اما کمتر تهاجمی است وجود وژتاسیونهای دریچه ای را مشخص میکند.

معیارهای DuKe هم اکنون بطور شایعی در تعیین احتمال این تشخیص کمک میکنند.اندوکاریت

حاد استافیلوکوک اورئوس دریچه تریکوسپید بیشتر در معتادین تزریقی دیده می شود.

تظاهر کلاسیک شامل تب بالا ظاهر بالینی توکسیک ، درد پلوریتیک سینه و تولید خلط چرکی ( وگاهی خونی ) میباشد.

رادیو گرافی قفسه سینه شواهدی از آمبولیهای سپتیک ریه ( ضایعات کوچک ، محیطی و گرد که

ممکن است با گذشت زمان کاویته ایجاد کنند را آشکار میکند.

درصد بالایی از بیماران مبتلا سابقه ای از آسیب دریچه ای قبلی ندارند بیماران در اوایل ناخوشی

خود ممکن است فقط با تب و بدون یافته های قلبی یا یافته های موضعصی دیگر تظاهر نمایند در نتیجه ، شک بالینی بالایی جهت تشخیص لازم میباشد..

افرادی که قبلاً آسیب دریچه قلبی داشته اند بیشتر با اندوکاردیت دریچه طبیعی سمت چپ درگیر

کننده دریچه قبلا آسیب دیده تظاهر میکنند این بیماران نسبت به بیماران مبتلا به اندوکاردیت سمت

راست مسن تر هستند پیش آگاهی آنان بدتر است و میزان بروز عوارض شامل آمبولی محیطی عدم

جبران قلبی متاستاتیک در آنان بالاتر میباشد.

استافیلوکوک اورئوس یکی از علل شایع ترین اندوکاردیت دریچه مصنوعی می باشد این ویژه در اوایل

دوره پس از عمل برق آسا بوده و با میزان مرگ و میر بالایی همراه می باشد در اغلب موارد درمان طبی

به تنهایی کافی نیست و تعویض اورژانسی دریچه لازم می‌باشد بیماران مستعد بروز نارسایی دریچه ای

یا آبسه میوکارد در محل کاشت دریچه میباشند.

افزایش شیوع اندوکاردیت بیمارستانی بسته به مطالعه در ۱۵ الی ۳۰ درصد از موارد تا حدودی منعکس

کننده افزایش استفاده از وسایل داخل عروقی است این شکل از اندوکاردی بیش از همه توسط استافیلوکوک

اورئوس ایجاد می شود و از آنجا که بیماران اغلب به شدت بد حال هستند با اندیکاسیون های مختلف

دیگر آنتی بیوتیک میگرند و دچار بیماریهای همزمان میباشند تشخیص اغلب از دست داده میشود.