برخورد پرستار بیمار با بیماران بد خلق نکاتی بسیار آموزنده

پرستار بیمار باید مهربان باشد.

یکی از بهترین راه های پرستار بیمار برای آرام کردن یک بیمار عصبانی، مهربانی کردن با اوست. پرستار

بیمار باید بداند که تنها حضور در بیمارستان می تواند بسیار استرس زا و ناراحت کننده باشد. بنابراین،

پرستار بیمار باید به جای حق به جانب شدن، بیمار را درک کرده و با او با مهربانی و احترام رفتار کند.

پرستار بیمار همچنین باید به گونه ای رفتار کند که بیمار متوجه شود که  پرستار بیمار و همچنین سایر

کادر درمانی برای او اهمیت قائل هستند.

  • پرستار بیمار باید از بحث کردن اجتناب کند.

بیماران عصبانی و ناراحت ممکن است با پرستار بیمار بحث کنند. اما پرستار بیمار نباید وارد بحث شود و

در کمال آرامش با بیمار سخن بگوید. در هر حالتی، بهتر است که پرستار بیمار از فرد عصبانی بابت

مشکلات به وجود آمده عذرخواهی کند و به او بگوید که به مشکل او در سریعترین زمان رسیدگی خواهد شد.

  • پرستار بیمار باید حدود و زمانبندی ها را مشخص کند.

در مورد بیماران بد اخلاق و بیمارانی که درخواست های شان غیر عقلانی و یا تمام نشدنی است، بهتر

است که پرستار بیمار محدودیت هایی را اعمال کند. برای مثال پرستار بیمار می تواند به آنها می گوید

که ۱۵ دقیقه دیگر بازمیگردد و باید به بیماران دیگر رسیدگی کند. در بعضی موارد، لازم است که پرستار

بیمار برای امنیت و آرامش خودش این کار را انجام دهد. پرستار بیمار همچنین با اعمال محدودیت های

زمانی، تشدید تنش ها را نیز محدود می کند.

  • پرستار بیمار نباید همه موضوعات را در ذهن خود نگه دارد.

ممکن است پرستار بیمار بعد از یک کش مکش با فردی عصبانی، دچار ناراحتی بشود. این احساس

ناراحتی بعد از هر بحث و جدلی طبیعی و عادی است. اما پرستار بیمار باید همه آنها را از ذهن خود

دور کند. بهتر است که پرستار بیمار زمان کوتاهی را بعد از هر بحث برای چند نفس عمیق و کسب

آرامش در نظر بگیرد و تمام افکار منفی و ناراحت کننده را از خود دور کند. پرستار بیمار باید همیشه

این نکته را برای خودش یادآوری کند که کار پرستاری کار ساده ای نیست اما او توانسته تا حد زیادی

از عهده آن بر بیاید. این ناراحتی ها و نگرانی ها نیز برای پرستار بیمار خواهد گذشت و بعد از دور کردن

افکار منفی و نگران کننده، احساس خوب و بهتری خواهد داشت.

همچنین، پرستار بیمار باید به یاد داشته باشد که فرد عصبانی و بد اخلاق همه جا وجود دارد و برخورد با آنها اجتناب ناپذیر است.


تشخیص درمان آرتروز زانو در جوانان

درمان آرتروز زانو در جوانان

آرتروز زانو بیماری پیشرونده تخریب غضروف مفصلی است که عموما در سنین بالای ۶۰ سال رخ

می دهد. دو نوع اصلی آرتروز زانو داریم. دراستئوآرتروز اولیه علت بیماری مشخص نیست و معمولا

با افزایش سن و افزایش فشار و تخریب غضروف مفصلی درد بیمار آغاز می شود. اما در استئوآرتروز

ثانویه علت آرتروز زانو می تواند ضربه ، بیماری های متابولیک ، اختلالات مادرزادی و یائسگی زودرس

باشد . استئوآرتروز ثانویه در سنین زیر ۴۰ سال رخ می دهد. همچنین وزن بالا ، بد راستایی های

زانو ، ضعف عضلات و شلی لیگامان های مفصل زانو می توانند از عواملی باشند که موجب ابتلا

جوانان به استئوآرتروز زانو می شوند. درمان آرتروز زانو در جوانان شامل کاهش وزن ، کاهش

درد و التهاب ، کاهش فشار بر زانو ، درمان بیماری های زمینه ای همانند التهابات مفصلی و عفونت

و تقویت عضلات مفصل زانو می باشد.

آرتروز زانو درد در جوانان

ممکن است فکر کنید که آرتروز زانو بیماری است که تنها در سنین بالا رخ می دهد و امکان ندارد در

سنین جوانی به آرتروز زانو مبتلا شد در حالیکه بیماری های متابولیک و التهابی ، بی تحرکی ، وزن بالا ،

ضعف عضلات مفصل زانو ،عفونت ،اختلالات راستای زانو همانند زانو ضربدری و زانو پرانتزی ، ضربه

مستقیم به مفصل و فعالیت های ورزشی شدید عواملی هستند که موجب ابتلا به آرتروز زانو در جوانان

می شوند. درد ، تورم ، گرم و ملتهب بودن مفصل زانو ، خشکی و محدودیت حرکتی زانو از جمله

علائم آرتروز زانو در جوانان می باشد. پزشک با دستگاه فیزیوتراپی و انجام تست های اختصاصی مربوط

به آرتروز زانو علت درد و مشکل زانو را تشخیص می دهد و بهترین درمان را برای بیمار در نظر می گیرد.

تشخیص آرتروز زانو در جوانان

استئوارتروز زانو یکی از شایع ترین علل درد و محدودیت عملکردی در زانو می باشد.

گرچه این وضعیت بیشتر در افراد مسن و کم تحرک دیده می شود.

اما ممکن است افراد جوان و جمعیت ورزشکاران را نیز درگیر کند.

این بیماری در جوانان معمولا بعد از آسیب ساختار های زانو.

در اثر ضربه و کاهش ثبات مفصل ، ضعف عضلات اطراف مفصل زانو.

بیماری های عفونی و التهابی و همچنین ورزش های سنگین و شدید ایجاد می شود.

آرتروز زانو در جوانان با کمک علائم بیمار ، عکس های رادیوگرافی.

MRI و همچنین تست های اختصاصی آرتروز زانو تشخیص داده می شود.

اما گاهی تشخیص آرتروز زانو در جوانان و ورزشکاران به دلیل افزایش سطح تحمل درد. در آن ها بسیار مشکل می باشد.

اما درمان آن ها با سایر بیماران مبتلا به استئوآرتروز زانو یکسان می باشد.