عفونت های دستگاه تنفسی

عفونت های دستگاه تنفسی :

عفونت های تنفسی ایجاد شده توسط استافیلوکوک اورئوس در وضعیت‌های خاصی روی میدهند

استافیلوکوک اورئوس عاملی جهت عفونت های جدی دستگاه تنفسی در نوزادان و شیرخواران می باشد.

این عفونت‌ها با کوتاهی نفس تب و نارسایی تنفسی تظاهر می‌کند رادیوگرافی قفسه سینه

ممکن است پنو ماتوسل ها ( حفره های درهم با دیواره نازک را نشان دهد پنومو توراکس و آمپیم

عوارض شناخته شده این نوع از عفونت میباشند.

در بزرگسالان عفونت های بیمارستانی ناشی از استافیلوکوک اورئوس معمولا در بیماران دارای

لوله تراشه در بخش مراقبت ویژه دیده می‌شوند بیمارانی که کلونیزاسیون بینی دارند در معرض

خطر افزایش یافته این عفونت‌ها هستند.

تظاهر بالینی این عفونت‌ها با عفونت های ریوی با اتیولوژی باکتریال دیگر تفاوت ندارند بیماران

حجم افزایش یافته ای از خلط چرکی را تولید می کنند و دچار دیسترس تنفسی و ارتشحات  جدید ریوی می‌کردند.

افتراق پنومونی باکتریال از سایر علل نارسایی تنفسی و یا ارتشحات جدید ریوی در بیماران به

شدت به آن اغلب دشوار است و متکی بر مجموعه ای از یافته های بالینی رادیولوژیک و آزمایشگاهی می باشد.

عفونتهای تنفسی شده از جامعه ناشی از استافیلوکوک اورئوس بیشتر به دنبال عفونت های

ویروسی شایع ترین آن آنفولانزا هستند.

بیماران ممکن است با تب خلط خونی ارتشاعات متعدد و لکه ریوی یا پنوماتوسل های بخش

میانی ریه تظاهر نمایند تشخیص بر اساس رنگ آمیزی گرم و کشت خلط صورت می گیرد اگر

چه کشت های خون سودمند هستند اما معمولا منفی می‌باشند.

باکتریمی ، سپسیس و اندوکاردیت عفونی :

باکتریمی استافیلوکوک اورئوس ممکن است با سپسیس اندوکاردیت ، و اسکولیت یا گسترش

(seeding) متاستاتیک ( استقرار تجمع چرکی در نواحی بافتی دیگر ) عارضه دار گردد .

شیوع گسترش متاستاتیک در طی باکتریمی به اندازه ۳۱ درصد تخمین زده شده است برخی از

شایع‌ترین بافت‌های که مورد ریزش قرار می گیرند عبارتند از استخوانها و مفاصل کلیه ها و ریه ها.

در صورتی که روش های تشخیصی بالینی و آزمایشگاهی به تنهایی به کار می روند تشخیص

اینکه این عوارض ایجاد شده اند و قرار است وضعیت های همزمانی که به طور شایع به همراه

باکتریمی استافیلوکوک اورئوس دیده می‌شود و خطر عوارض را افزایش می دهند شامل دیابت

و عفونت HIV  و عدم کفایت کلیوی میباشند.

عوامل دیگر مربوط به میزبان که با افزایش خطر عوارض همراه اند عبارتند از تظاهر با باکتریمی

استافیلوکوک اورئوس حذف شده از جامعه به جز مصرف کنندگان تزریقی مواد مخدر عدم وجود

یک کانون قابل شناسایی اولیه و وجود مواد یا وسایل مصنوعی.

از نظر بالینی سپسیس استافیلوکوک اورئوس به صورتی شبیه به سپسیس ناشی از باتری های

دیگر تظاهر می نماید تغییرات همودینامیک شناخته شده معمولا دیده می شود که با آلکالوز تنفسی

وام یافته های بالینی هیپوتانسیون و تب آغاز می‌شود.

تشخیص میکروبیولوژی از طریق کشت خون اثبات میشود میزان بروز کلیه اندوکاردیت استافیلوکوک

اورئوس طی ۲۰ سال گذشته افزایش داشته است استافیلوکوک اورئوس امروزه عامل  ۲۵ الی ۳۰

درصد از موارد و علت عمده ایندوکاردیت در جهان می باشد.

این افزایش حداقل تا حدودی ناشی از افزایش استفاده از وسایل داخل عروقی است و میزان بروز

اندوکاردیت عفونی در میان بیماران مبتلا به باکتری استافیلوکوک اورئوس کاتترهای داخل عروقی

در مطالعه توسط اکو کاردیو گرافی از طریق مری ۲۵ درصد بوده است.

عوامل دیگر همراه با افزایش خطر هندو کاردی شامل مصرف مواد مخدر تزریقی همو دیالیز وجود

وسایل مصنوعی داخل عروقی درزمان باکتریمی و سرکوب ایمنی می باشد.

علیرغم در دسترس بودن آنتی بیوتیکهای موثر میزان مرگ و میر ناشی از این عفونت های بسته

به میزان و ماهیت عفونت همچنان در محدوده ۲۰ الی ۴۰ درصد می باشد.

عوارض اندوکاردیت استافیلوکوک اورئوس عبارتند از عدم کفایت دریچه های قلبی آمپول های محیطی

گسترش متاستاتیک و درگیری سیستم عصبی مرکزی مثلا آنوریسم میکوتیک ، سکته های آمبولیک .

اندوکاردیت استافیلوکوک اورئوس در چهار وضعیت بالینی مشاهده میشود ۱- اندوکاردیت سمت راست

به همراه مصرف تزریقی مواد مخدر ۲- اندوکاردیت دریچه طبیعی طرف چپ ،۳- اندوکاردیت دریچه مصنوعی ،

۴- اندوکاردیت بیمارستانی در هریک از این وضعیتها ، تشخیص از طریق یافتن عیب بالینی مطرح کننده اندوکاردیت صورت می گیرد.

این یافته ها عبارتند از تظاهرات قلبی نظیر سوفلهای دریچه ایای جدید یا تغییر یافته ، شواهد پوستی

 اندوکاردیت از قبیل زایعات و اسکولیتیک ، گره های اوسلر یا ضایعات Janeway شواهدی از بیماری

آمبولیک سمت راست یا چپ و شرح حال مطرح کننده خطر باکتریمی استافیلوکوک اورئوس .

در غیاب درمان آنتی بیوتیکی قبلی های تقریبا همیشه مثبت خواهند بود اکو کاردیو گرافی از طریق

قفسه سینه هر چند حساسیت کمتری نسبت به اکو کاردیو گرافی از طریق مری دارد اما کمتر تهاجمی است وجود وژتاسیونهای دریچه ای را مشخص میکند.

معیارهای DuKe هم اکنون بطور شایعی در تعیین احتمال این تشخیص کمک میکنند.اندوکاریت

حاد استافیلوکوک اورئوس دریچه تریکوسپید بیشتر در معتادین تزریقی دیده می شود.

تظاهر کلاسیک شامل تب بالا ظاهر بالینی توکسیک ، درد پلوریتیک سینه و تولید خلط چرکی ( وگاهی خونی ) میباشد.

رادیو گرافی قفسه سینه شواهدی از آمبولیهای سپتیک ریه ( ضایعات کوچک ، محیطی و گرد که

ممکن است با گذشت زمان کاویته ایجاد کنند را آشکار میکند.

درصد بالایی از بیماران مبتلا سابقه ای از آسیب دریچه ای قبلی ندارند بیماران در اوایل ناخوشی

خود ممکن است فقط با تب و بدون یافته های قلبی یا یافته های موضعصی دیگر تظاهر نمایند در نتیجه ، شک بالینی بالایی جهت تشخیص لازم میباشد..

افرادی که قبلاً آسیب دریچه قلبی داشته اند بیشتر با اندوکاردیت دریچه طبیعی سمت چپ درگیر

کننده دریچه قبلا آسیب دیده تظاهر میکنند این بیماران نسبت به بیماران مبتلا به اندوکاردیت سمت

راست مسن تر هستند پیش آگاهی آنان بدتر است و میزان بروز عوارض شامل آمبولی محیطی عدم

جبران قلبی متاستاتیک در آنان بالاتر میباشد.

استافیلوکوک اورئوس یکی از علل شایع ترین اندوکاردیت دریچه مصنوعی می باشد این ویژه در اوایل

دوره پس از عمل برق آسا بوده و با میزان مرگ و میر بالایی همراه می باشد در اغلب موارد درمان طبی

به تنهایی کافی نیست و تعویض اورژانسی دریچه لازم می‌باشد بیماران مستعد بروز نارسایی دریچه ای

یا آبسه میوکارد در محل کاشت دریچه میباشند.

افزایش شیوع اندوکاردیت بیمارستانی بسته به مطالعه در ۱۵ الی ۳۰ درصد از موارد تا حدودی منعکس

کننده افزایش استفاده از وسایل داخل عروقی است این شکل از اندوکاردی بیش از همه توسط استافیلوکوک

اورئوس ایجاد می شود و از آنجا که بیماران اغلب به شدت بد حال هستند با اندیکاسیون های مختلف

دیگر آنتی بیوتیک میگرند و دچار بیماریهای همزمان میباشند تشخیص اغلب از دست داده میشود.