مقابله با سالمندان عصبانی

هر مراقب با تجربه یا پرستار سالمند می داند که سالمندان روزهای خوب و بد خود را دارند.

نوسانات خلقی ناشی از نارضایتی، کاهش سلامتی، استرس، درد و از دست دادن شان و

منزلت، باعث می شود به آسانی افراد خانواده و یا پرستار خود را در حضور دیگران آزار دهند.

مراقبت از سالمند در منزل در چنین شرایطی می تواند وظیفه ای خطیر و گاهی سخت باشد

که نیاز به صبر و حوصله و تجربه بالا دارد.

با در نظر گرفتن احساسات سالمند و فشار های عاطفی و عصبی آنها، بیشتر می توان با صبر

و همدلی روزهای بد را تحمل کرد و در کنار سالمند بود. در این جا می توانید چند مرحله ساده

که به شما آموزش می دهد در مقابله با عصبانیت سالمند چگونه بخورد کنید را مطالعه کنید

تا وقتی به عنوان مراقب سالمند و پرستار سالمند مشغول به کار هستید به حفظ سلامت

خود کمک نمایید.

آشفتگی احساسی در سالمندان

ویژگیهای نامطلوب شخصیت ما نیز همانند خود ما رشد می کنند، بنابراین در دوران سالمندی

تمام ویژگیهای منفی دوران جوانی با شدتی بیشتر بروز می نماید. برای مثال فردی که در دوره

جوانی به آسانی عصبانی میشود در دوره سالخوردگی با میزان بیشتری عصبی می شود.

هدف این خشونت های رفتاری و کلامی معمولا مراقب یا پرستار سالمند می باشد. توجه به

این قضیه که علاوه بر آلزایمر و زوال عقل ریشه بسیاری از ناملایمتی های رفتاری سالمندان

در کودکی و جوانی آنها می باشد، نحوه برخورد مراقب را تغییر می دهد.

چگونگی مقابله با خشم

اولین قدم برای مقابله با این مشکل این است که نباید احساسات منفی و رفتار مرتبط با آن

را خصومت شخصی قلمداد کنیم. درد و بیماری موجب می شود سالمند به شیوه ای نا مطلوب

عمل کند و همین می تواند بهانه ای شود که مراقب از وظایف خود کوتاهی کند.

بهترین راه برای کاهش تنش ها ارتباط برقرار کردن با سالمند است. معمولا افراد می توانند

با دوستان و کودکان خود را جع به موضوعات مختلف صحبت کنند ولی برای ارتباط برقرار کردن

با سالمندان دچار مشکل می شوند. یک ارتباط مثبت با سالمندان می تواند بسیاری از رفتارهای

نامناسب را کاهش دهد. باید با او صحبت کنید. صحبت کردن راجع به دغدغه ها و مشکلات و

نیازهای سالمند می تواند از استرس های او بکاهد.

زیان خشونت آمیز

زبان خشونت آمیز می تواند یک مسئله پیچیده تر باشد. به خصوص زمانی که مخاطب مراقب

باشد که نسبتی با سالمند ندارد و یا وقتی پای کودکان در میان باشد. این ناهنجاری ها معمولا

ناشی از زوال عقل و آلزایمر می باشد. با توجه به اینکه درمان خاصی برای این مشکل وجود ندار،

شاید بهترین کار این باشد که حواس خود را پرت کنید. هنگامی که سالمند شروع به فحاشی می کند،

سعی کنید به مسائل دیگری ذهن خود را معطوف کنید.

هذیان گفتن ها

سالمندی که از او مراقبت می کنید ممکن است مبتلا به اختلال هذیان گویی باشد. سالمندان

به دلیل توهم های شدید از اختلالات روانی رنج می برند که این موضوع می تواند برای شما

غیر قابل تحمل شود. در این زمینه حتما با پزشک مشورت کنید و در مورد مصرف داروها دقت

زیادی کنید. این داروها به هیچ وجه نباید تغییر کنند. پارانوئید نتیجه بیماری آلزایمر می باشد.

در این موارد بهترین راه برای حل مشکل پارانوئیدی این است که سعی کنید آرامش خود را

حفظ کنید و اعتماد به نفس خود را تقویت نمایید. شما به طور کلی نمی توانید به سالمند

خود ثابت کنید چیزی را که تجربه کرده است واقعی نیست و او دچار توهم شده است، بنابراین

از بحث های بی نتیجه پرهیز کنید که موجب ناراحتی و عصبانیت سالمند می شود.

در هر صورت اگر احساس می کنید سالمند از شما سوء استفاده می کند و یا ممکن است در

معرض آسیب فیزیکی قرار بگیرید حتما از مشورت یک مشاور خبره در این زمینه بهره ببرید و از

او کمک  بخواهید، به یاد داشته باشید هر چه بیشتر مهارت کسب کنید، محیط امن تر و شادتری

را برای خود و سالمند تحت مراقبت خود فراهم خواهید کرد و برای نگهداری از سالمند در منزل

از ما کمک بخواهید

استقلال سالمند

​​​​​​​سالمند 

یکی از بزرگترین ترس های سنین جوانی، نداشتن استقلال و وابسته بودن در سنین

پیری به دیگران است. عدم استقلال سالمند، مسئله‌ای است که می‌تواند برای خود

فرد و اطرافیان او مشکلات‌ساز باشد. سالمندانی که ناتوان هستند بیشتر احتمال

افسردگی و مرگ دارند و کیفیت زندگی آنها پایین‌تر است.

در عصر حاضر سالمندان سریع ترین نرخ رشد را در بین گروه های سنی مختلف دارند.

در آینده نزدیک بیشترین افزایش جمعیت سالمندان در کشورهای رو به توسعه از قبیل

ایران اتفاق خواهد افتاد. از این رو مراقبت از سالمندان با هدف حفظ استقلال در دوران

سالمندی مورد توجه قرار می گیرد. حذف سالمندان از تقویم زندگی امکان‌پذیر نیست؛

در عرصه‌های مختلف باید بستر را برای مشارکت سالمندان فراهم کنیم تا استقلال داشته

باشند نه وابستگی. عدم استقلال مهمترین دغدغه‌ فکری و روانی بسیاری از سالمندان

است که به واسطه بیماری و یا زندگی در خانه یکی از فرزندان، مجبور به پذیرش آن هستند.

نه بی خیال آنان شوید و نه از سردلسوزی و محبت زیاد، رسیدگی های بدون ضرورت

داشته باشید.

در ارتباط با استقلال و عدم وابستگی سالمند، چهار مضمون خود مدیریتی، سربار نبودن

و توانمندی جسمی، استقلال مالی و زندگی مستقل وجود دارد:

• مضمون خود مدیریتی در برگیرنده زیرمضمون های احساس هویت مستقل کردن، تصمیم

گیری و خود رای بودن و داشتن اختیار بوده است.

• مضمون سربار نبودن و توانمندی جسمی شامل زیرمضمون های توانایی خود مراقبتی،

انجام عملکرد مستقل و احساس مفید بودن درخانواده و اجتماع بوده است.

• مضمون استقلال مالی شامل زیرمضمون های تجربه گرانی، ترس از وابستگی مالی به دیگران،

احساس امنیت مالی و ارتباط وضعیت مالی با سلامتی بوده است.

• مضمون زندگی مستقل شامل زیرمضمون های زندگی جدا از فرزندان، تنفر از زندگی در خانه

سالمندان، احترام ناشی از زندگی مستقل و تلاش خانواده برای حفظ زندگی مستقل سالمند بوده است.

حفظ استقلال سالمندان

تکریم سالمند در خانواده مساوی با رضایت خود سالمند نیست، چراکه سالمندان به دلیل

برخورداری از خردی که می خواهند تمامیت زندگی را حفظ کنند گاهی حتی در صورت

نارضایتی اظهار رضایت می کنند. اما واقعیت این است که ما باید به نحوی رفتار کنیم

که سالمند رضایت واقعی و قلبی داشته باشد.

سالمندان در طول زندگی خود تلاش زیادی داشته اند و با بسیاری از مشکلات مقابله و به

خاطر فرزندانشان فداکاری کرده اند و سرمایه زندگی هستند و باید در رفتار خودمان تجدید

نظر کنیم.بنابراین باید به دنبال استقلال واقعی برای سالمند باشیم .به عبارت دیگر سالمند

در سن هفتاد سالگی باید استقلال جوانی خود را داشته باشد.

خود مراقبتی در دوران سالمندی

بیش از ۸۰ درصد سالمندان در انجام فعالیت های روزمره خود کاملا مستقل هستند، ۱۵ درصد

از افراد سالمند در انجام امور شخصی نیازمند کمک هستند و فقط ۵ درصد افراد سالمند جهت

انجام امور مربوط به خود نیازمند حضور دیگران می باشند. نکته قابل توجه حین انجام امور

به وسیله سالمندان این است که تا جایی که امکان دارد امور می بایست توسط خود فرد

سالمند صورت پذیرد،البته تا جایی که به فرد آسیبی وارد نشود.

حس مفید بودن را تقویت کنید

ورزش استقلال سالمندان را افزایش می‌دهد

بررسی‌های انجام شده نشان داده است که انجام منظم ورزش هایی با شدت متوسط

می تواند استقلال افراد سالمند را افزایش دهد. تحقیقات نشان داده است افرادی که

ورزش می‌کردند توانایی‌های بیشتری در زندگی دوران سالمندی نسبت به افراد بی‌تحرک داشته‌اند.

و همچنین سالمندانی که ورزش می‌کنند کم‌تر و دیرتر به بیماری مبتلا شده و در صورت

ابتلا سریعتر بهبود می یافتند. محققان معتقدند تجویز ورزش حتی بیش از تجویز دارو

برای افراد سالمند اهمیت دارد. کلینیکهای درمانی باید به افراد سالمند برنامه ورزش

منظم بدهند تا آنها زندگی بدون فعالیتی نداشته باشند.

حس مفید بودن را در سالمند تقویت کنید

معمولا سالمندان با وجود ضعف و ناتوانی جسمانی و یا آسیب پذیری در برابر بیماریها

همواره در تلاشند که به خود و دیگران این مهم را ثابت کنند که هنوز مانند گذشته سالم

هستند و می توانند فرد موثری باشند.

​

حال اگر اطرافیان بتوانند از نظر ذهنی حس موثر و مفید بودن را به سالمندشان القا کنند،

نه تنها باعث می شوند آنان جایگاه  خود را مخاطره آمیز نبینند بلکه با افزایش اعتماد به

نفس شان، موجب حفظ استقلال‌شان نیز شوند.

حفظ سلامت سالمندان

ضعف و اختلال در حافظه، از دست دادن شغل و بازنشستگی، مرگ همسر، ترک فرزندان

و ابتلا به بیماری‌های مزمن از جمله مهمترین مسائل تجربه شده در این دوران است

که باعث اختلال در سلامت روان و ایجاد حس وابستگی می‌گردد. پس روحیه دادن به سالمند

را در نقطه توجه خود قرار دهید.

حفظ سلامت جسمی سالمند نیز همچون سلامت روان او برای پیشگیری از زمین‌گیر شدن

و وابستگی به اطرافیان حائز اهمیت است:

– افراد سالمند در این دوران بسیار آسیب پذیر هستند و ممکن است در معرض بیماری های

متعددی قرار بگیرند. بنابراین باید مرتبا مورد چکاپ‌های پزشکی قرار گیرند.

– بیش از ۶۰ درصد افراد سالمند دچار سوءتغذیه هستند. بدن سالمند باید به میزان کافی مواد

غذایی سالم و مفید دریافت نماید.

– با توجه به شایع بودن پوکی استخوان در دوران سالمندی می بایست مراقب زمین خوردن

فرد سالمند بود ،نصب میله های حمایت کننده برای پیشگیری از سقوط فرد سالمند می تواند

بسیار کمک کننده باشد.

– افزایش سطح بهداشت عمومی و امید به زندگی، متوسط عمر افراد را افزایش می‌دهد.

• استقلال در سالمندان ایرانی دارای جنبه ها و تعاریف متفاوتی به واسطه شرایط اجتماعی،

فرهنگی و اقتصادی ایران است. در نظر گرفتن این تفاوت ها برای مراقبت بهتر در جهت حفظ

استقلال سالمندان دارای اهمیت می باشد.

سالمندان و کمبود ویتامین ها در بدنشان

سالمند افزایش خطر مرگ و میر سالمندان با کمبود مصرف ویتامین D

سطوح پایین ویتامین D، احتمال بروز مرگ و میر در بزرگسالان مسن را افزایش می‌دهد.

محققان با انجام بررسی‌های خود روی ۲‌هزار و ۵۳۸ سفیدپوست و سیاهپوست

آمریکایی در سنین ۷۹-۷۰ سالگی و جمع‌آوری نمونه خون آنها برای تعیین سطوح

ویتامین D و مطالعه وضعیت پزشکی آنها در هر شش ماه دریافتند که سطوح پایین

ویتامین D و سطوح بالای هورمون پاراتیروئید با افزایش میزان مرگ و میر در افراد

مسن همراه است.

محققان افزودند غلظت پایین ویتامین D کمتر از ۲۰ نانوگرام بر میلی‌لیتر در یک سوم

از افراد مورد مطالعه در این آزمایش، نزدیک به ۵۰ درصد میزان مرگ و میر سالمند را افزایش

داده است که در این میان مقادیر پایین ویتامین D به صورت کمتر از ۳۰ نانوگرم بر میلی

لیتر نیز با افزایش خطر قابل توجهی برای بروز مرگ و میر همراه بوده است.

داشتن تغذیه صحیح برای سلامت کلی و عمومی بدن مهم است و این مطالعه با تأکید

بر اهمیت ویتامین D در تغذیه به ویژه در زمان رشد بدن، بیان می‌کند که دریافت ویتامین D

آسان بوده و از طریق قرار دادن پوست در معرض نور آفتاب و یا از طریق دریافت رژیم

غذایی و مکمل‌های غذایی قابل تأمین است.

تحقیقات گذشته نیز مزایای قابل توجه نقش ویتامین D در بهبود سلامت سالمند  و پیشگیری سالمند از

بیماری‌ها را نشان داده است و کمبود آن را به طور مستقیم با بروز اشکال مختلفی از

سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی – عروقی مرتبط دانسته است.

ویتامین B ممکن است شروع آلزایمر را به تاخیر بیندازد

به گزارش خبرگزاری فرانسه یک بررسی جدید نشان می‌دهد اضافه کردن مکمل‌های

ویتامین B به رژیم غذایی ممکن است سرعت کوچک شدن مغز در افراد سالمند دارای

نشانه‌های هشداردهنده این بیماری را به نصف برساند.

کوچک شدن مغز، که بخش طبیعی پیری است، در افراد مبتلا به نارسایی خفیف شناختی

(MCI)،عارضه‌ای که مقدمه بروز آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل یا دمانس است،‌ سریع‌تر رخ می‌دهد.

 گروه دانشمندانی که در این تحقیق را انجام داده‌اند، معتقدند درمان با ویتامین می‌تواند

پیشرفت بیماری را تاخیر بیندازد یا متوقف کند،‌ اما تاکید کردند که تحقیق بیشتری برای

به آزمون گذاشتن این نظریه لازم است.

در این پژوهش که نتایج آن در ژورنال آنلاین “کتابخانه عمومی علوم” One منتشر شده

است، تحلیل‌رفتگی مغز در ۱۶۸ فرد داوطلب بالای ۷۰ سال که تشخیص MCI در آنها داده

شده بود، مورد بررسی قرار گرفت.

 در طول دوره دوساله بررسی،‌ نیمی از این افراد روزانه یک قرص حاوی دوزهای بالای

ویتامین‌های B شامل فولات، B6 و B12 مصرف می‌کردند. بقیه افراد یک قرص دارونما

بدون اجزای فعال دریافت می‌کردند.

این کارآزمایی، که پژوهشگران دانشگاه آکسفورد با همکاری پژوهشگران نروژی انجام شد،

نتایج قابل‌توجهی را به بار آورد.

به طورمیانگین در افرادی که ویتامین‌های B دریافت می‌‌کردند، سرعت تحلیل‌رفتن مغز تا

۳۰ درصد کاهش پیدا کرده بود. در برخی از موارد این کاهش تا حد ۵۳ درصد بود.

 دیوید اسمیث، یک از سرپرستان این تحقیق در بخش داروشناسی دانشگاه آکسفورد گفت:

“این نتایج بسیاری جالب‌توجه و تاثیرگذار بود. نتایج بیش از حدی بود که ما انتظار داشتیم.”

 “امید ما این است که این درمان ساده و بی‌خطر بروز بیماری آلزایمر را در بسیاری از افرادی

مبتلا به مشکلات خفیف حافظه‌،به تاخیر بیندازد.”

​

ربکا وود،‌رئیس ارشد سازمان خیریه انگلیسی بنیاد پژوهش آلزایمر که در تامین این هزینه

این تحقیق شرکت داشت، نیز گفت که نتایج آن “بسیار مهم” است.

 او افزود: “این یافته‌های قوی باید الهامبخش انجام کارآزمایی‌های گسترده‌تر برای پیگیری

افرادی شود که انتظار می‌رود مبتلا به آلزایمر شوند، و ما امیدواریم که موفقیت بیشتری

به دست آوریم.”

بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت تخمین زده می‌شود که ۳۷ میلیون نفر در سراسر

جهان با زوال عقل یا دمانس زندگی می‌کنند، و اکثریت این موارد ناشی از بیماری آلزایمر است.

علائم MCI شامل لغزش‌های حافظه و مشکلات گفتاری است که آنقدر جدی نیست که

بر زندگی روزانه فرد تاثیر بگذارد.اما نیمی از افرادی که به این عارضه مبتلا هستند در طول

پنج سال به زوال عقل مبتلا می‌شوند.

افرادی بالای ۶۰ سال غیرمبتلا به MCI به طور طبیعی با میزانی در حدود ۰.۵ درصد در

سال دچار کوچک شدن مغز می‌شوند.

کوچک شدن مغز در افراد مبتلا به MCI با سرعتی دو برابر این مقدار رخ می‌دهد و  افراد

مبتلا به آلزایمر ممکن است در هر سال ۲.۵ درصد حجم مغزشان را از دست بدهند.

این دانشمندان دوز ویتامین‌های B در این کارآزمایی بسیار بالاتر از حدی بود که در یک رژیم

غذایی طبیعی یا مکمل‌های معمول ویتامینی وجود دارد.

 اسمیت البته هشدار می‌دهد که مردم نباید عجله کنند و شروع به مصرف دوزهای بالای

ویتامین B کنند که اثرات درازمدت آنها نامعلوم است.

تخریب قوای ادراکی در سالمند

سالمند

​

روانشناسی – راهنمائی برای افراد مبتلا به زوال عقلی و پرستارانشان:

زوال عقلی بیماری می باشد که باعث می شود افراد حافظه خود و توانائی

یادگیری و صحبت با دیگران را از دست بدهند. بمرور زمان، شخص مبتلا به

زوال عقلی بصورت فزاینده ای دچار مشکلاتی در قوه تفکر، تصمیم گیری و

انجام امور روزمره خود خواهد گردید. دانشمندان و پزشکان بصورت دائم در مورد

این بیماری سالمند اطلاعات بدست می آورند.

فراگیرترین نوع زوال عقلی بر اثر از دست دادن سلول های مغزی ایجاد می شود.

انواع دیگر زوال عقلی در نتیجه آسیب به عروق خونی مغز بوجود می آیند. ضربه مغزی،

سکته مغزی یا تعدادی از سکته های مغزی کوچک در کنار هم، روی جریان خون در

مغز تاثیر گذاشته و می توانند نهایتاً منجر به شروع بیماری سالمند  زوال عقلی شوند.

مردم گاه گاه مسائلی را برای مدتی فراموش کرده و سپس آن را به خاطر می آورند

و افزایش بمرور این حالت با افزایش سن طبیعی می باشد. این را نمی توان زوال عقلی

دانست. افراد مبتلا به زوال عقلی نه تنها اطلاعات مهم را فراموش می کنند، بلکه دارای

قابلیت محدود در یادگیری و به یاد آوردن مسائل جدید و همینطور قدرت تصمیم گیری درست می باشند.

چه کسی به زوال عقلی مبتلا می شود؟

احتمال ابتلا به زوال عقلی با افزایش سن بیشتر می شود. اگر چه زوال عقلی بیشتر

در افرادی به سن ۶۵ سال یا بیشتر دیده می شود، ممکن است در سنین کمتر نیز شروع

شود. زوال عقلی یک بیماری سالمند است و نتیجه طبیعی از افزایش سن نمی باشد.

حدوداً ٨٪ از جمعیت بالا ۶۵ سال در کانادا دارای نوعی زوال عقلی بوده و ٣۵ ٪ کانادائی های

بالای ٨۵ سال دارای علائم زوال عقلی می باشند. تخمین زده می شود که احتمالاً در بریتیش

کلمبیا بین ۵١٠٠٠ تا ۶۴٠٠٠ نفر در حال حاضر به نوعی زوال عقلی مبتلا بوده و ۴٩ نفر از هر

١٠٠٠ مرد بالای ۶۵ سال دارای زوال عقلی می باشند در حالیکه ٧٠ نفر از هر ١٠٠٠ زن بالای

۶۵ سال دارای نوعی از این بیماری هستند.

از آنجائیکه این بیماری اغلب بیشتر در افرادی با سابقه خانوادگی بوجود می آید، چنین بنظر

می آید که زوال عقلی می تواند بیماری سالمند  ارثی باشد. با وجود این داشتن پدر یا مادری مبتلا به

زوال عقلی بدین معنی نیست که شما هم حتماً مبتلا خواهید شد. این بیماری واگیر دار نیست

و نمی تواند در نتیجه لمس یا استفاده مشترک وسیله ای با فردی مبتلا به زوال عقلی، منتقل شود.

شناسائی زوال عقلی

در صورت مشاهده بعضی از علائم زوال عقلی در خود یا عزیزانتان، ملاقات دکتر خانوادگی مهمترین

اقدام بعدی خواهد بود. دکتر شما در مورد نگرانی هایتان با شما صحبت نموده و از شما

سوالاتی برای جمع آوری اطلاعات بیشتر در مورد حافظه، توانائی در منطق و هر گونه مشکلات

احتمالی در قوه سخن گوئی یا انجام اعمال روزمره خواهد پرسید. این اطلاعات به دکتر شما

در تشخیص بیماری و عامل ایجاد این علائم در شما یا عزیزانتان، کمک خواهد کرد. بعضی از

عوامل ایجاد زوال عقلی را می توان بخوبی با درمان کنترل نمود. مانند:

• افسردگی

• تاثیرات سوء ناشی از تداخل داروهای مصرفی

• چرک

• بیماری های تیروئید یا قلب

• وابستگی به مشروبات الکلی

• تغذیه نامناسب: نداشتن غذا یا آشامیدنی کافی

شناسائی عوامل این عوارض در اسرع وقت بسیار مهم می باشد زیرا این امر به معنی اجرای

صحیح مراقبت، درمان و پشتیبانی بوده و به شما زمان کافی برای برنامه ریزی برای آینده می دهد.

تفاوت زوال عقلی و بیماری آلزهایمر (آلزایمر) چیست؟

بیماری آلزهایمر نوعی زوال عقلی می باشد. از میان انواع مختلف بیماری های زوال عقلی، آلزهایمر

رایج ترین و شناخته شده ترین آنهاست. در حدود ۶٠ ٪ تا ٧٠ ٪ از مبتلایان به زوال عقلی، بتنهایی

آلزهایمر داشته u1740 یا دارای ترکیب آن با انواع دیگر زوال عقلی مانند زوال عقلی عروقی (سکته مغزی کوچک)

می باشند. انواع دیگر زوال عقلی با شیوع کمتر که ممکن است به گوش شما خورده،Lewy Body Dementia

باشند عبارتند از: زوال عقلی لوی بادی بیماری پارکینسون و بیماری،Pick’s Disease بیماری پیکس Creutzfeldt-Jakob Disease کروتزفلدت-جی کاب

آیا زوال عقلی قابل درمان است؟

در حال حاضر درمانی برای زوال عقلی موجود نمی باشد. با این وجود داروهایی موجودند که می توانند

حال شما را بهتر کرده یا توسعه بیماری را در بعضی از افراد برای مدتی، اگرچه نه برای همیشه، کندتر

کنند. انواع داروهای دیگر می توانند در کنترل کردن اضطراب، افسردگی و مشکلات رفتاری کمک کنند. انواع

دیگر داروهای جدید در حال ایجاد هستند. قبل از گرفتن هر گونه تصمیم در مورد نوع درمان، مشورت با دکترتان

در مورد انتظاراتتان از درمان و خطرات و منافع احتمالی انواع درمان های مختلف، بسیار مهم می باشد.

پرستاران شخصی می توانند علائم و وضعیت عمومی و سلامتی را زیر نظر داشته و باید در تصمیم گیری

برای برنامه ریزی نوع درمان شرکت داده شوند.

جلوگیری از زوال عقلی

در حال حاضر هیچ مدرک علمی دال بر وجود راه جلوگیری از زوال عقلی وجود ندارد. با این وجود راه های

بسیاری هستند که شما می توانید انجام دهید تا حافظه خود را قوی نگاه داشته و توانائی انجام اعمال

روزمره را تقویت کرده و مستقل بمانید.

١. بیماری های مرتبط را به نحو صحیح کنترل کردن: اگر فشار خون بالا داشته، بیماری قند یا عوامل خطرآفرین

دیگری برای بیماری های عروقی دارید، مطمئناً به تجویزات پزشکی عمل کنید.

٢. از مصرف مشروبات الکلی یا مواد مخدر خود داری نمائید.

٣. ذهن خود را مشغول نگاه دارید: جدول کلمات حل کنید، روزنامه بخوانید، موسیقی بنوازید.

۴. فعالیت بدنی داشته باشید: راه پیمائی کنید، به کلاس رقص بروید، در سالن ورزشی عضو شوید، شنا و دوچرخه سواری کنید.

۵. رژیم غذائی صحیح داشته باشید: غذای سالم، مغذی با ویتامین کافی میل کنید.

زندگی با زوال عقلی

شخص مبتلا به زوال عقلی می تواند تا مدت زیادی بعد از ایجاد علائم اولیه بیماری، زندگی کند. بیشتر افراد

دارای زوال عقلی بعد از تشخیص بیماری سالمند به زندگی در خانه خود با کمک افراد خانواده، دوستان و پرستاران ادامه می دهند.

فعال ماندن و ادامه ارتباط با خانواده، دوستان و علاقه مندی های خود برای سلامت u1608 و رفاه شخص مبتلا

اهمیت دارند. با پیشرفت بیماری، پرستاری در خانه می تواند بیش از اندازه مشکل شود و شخص مبتلا احتمالاً

نیازمند انتقال به یک مرکز مراقبتی بلند مدت خواهد بود. این تصمیم باید بصورت مشترک توسط پرستاران شخصی

و دکتر خانواده گرفته شود.

برنامه ریزی

شما احتمالاً سوالاتی در مورد اینکه برای شما چه اتفاقی در شرف وقوع بوده دارید و ممکن است که نگران

آینده باشید. این سوالات شامل موارد زیر هستند:

١. آیا خانواده من موقعیت مرا درک خواهند کرد؟

٢. آیا باید از رانندگی خود داری نمایم؟

٣. آیا دارای وصیت نامه می باشم؟

۴. آیا وضعیت مالی من مرتب می باشد؟

با دکتر خانواده خود صحبت کنید. یادگیری در مورد زوال عقلی به افراد خانواده و پرستاران شخصی در هماهنگی

با تغییرات ناشی از آن کمک خواهد کرد. برای ارزیابی راه های موجود و پرسیدن سوالاتی که خود دارید،

با دکترتان قراری بگذارید.

بسیاری از افراد برای آینده برنامه های مالی بوجود خواهند آورد. برای مثال، دادن وکالت، ولی مهم است

که اینک برای نیازهای پزشکی خود در آینده برنامه ریزی کنید.

شما می توانید کسی را برای گرفتن تصمیمات پزشکی به جای خود با نوشتن توافق نامه ای انتخاب کنید.

شخص منتخب شما قانوناً می تواند به نیابت شما تصمیمات لازم پزشک را اتخاذ نماید. مهم است که این

تصمیمات را با دکتر خود در میان بگذارید تا وی بداند که چه تصمیماتی گرفته شده و شما شخصی را برای

تصمیم گیری به جای خود انتخاب نموده اید.

برای خانواده های افرادی که اخیراً مبتلا به زوال عقلی گشته اند

١. تا آنجا که می توانید بیاموزید.

٢. بیاد داشته باشید این بیماری سالمند بر توانائی های شخص مبتلا تاثیر گذار است.

٣. نگذارید شخص مبتلا از جلوی چشم شما دور شود.

۴. بدنبال راه های درمان بگردید.

۵. بیاد داشته باشید که در حال تجربه کردن حالات روحی مختلف می باشید.

۶. برای آینده برنامه ریزی کنید.

٧. بیاد داشته باشید که پرستاری آسان نخواهد بود.

٨. از دیگران کمک بخواهید.

٩. شبکه کمک بوجود بیاورید.

١٠ . بدانید که جامعه آلزهایمر برای کمک به افرادی که به انواع مختلف زوال عقلی مبتلا هستند و پرستارنشان، آماده می باشد.

چگونه سالمندی با نشاطی داشته باشیم؟

سالمندی یکی از مراحل مختلف رشدی انسان ها است که در آن افراد ممکن است

بیشتر به افسردگی مبتلا بشوند. در این مرحله از زندگی اتفاقات ناگوار بیشتری

برای فرد رخ می دهد مثل از دست دادن همسر، دوست، ناتوان شدن

  ضعف جسمانی و … . اطرافیان می توانند نقش زیادی را بر روی سرحال کردن سالمندشان داشته باشند.

افراد به مرحله سالمندی می رسند نسبت به برقراری ارتباط با دیگران حساس تر می شوند.

نوع ارتباطی که اطرافیان یک سالمند با او برقرار می کند می تواند تاثیر زیادی را بر روی نشاط

سالمند بگذارد. در این مرحله از زندگی سالمند احساس می کند ناتوان شده است و

اگر اطرافیانش به او بی توجهی کنند می توانند بر این فکر او دامن بزنند و فکر او را برایش تایید کنند.

پس سعی کنید با سالمندتان ارتباطی همچون ارتباط با افراد جوان تر داشته باشید.

به چهره سالمندتان نگاه کنید

یکی از اقداماتی که می تواند به با نشاط بودن سالمند شما کمک کند داشتن ارتباط

چهره به چهره با او است. هر زمان که خواستید با سالمندی صحبت کنید و یا او خواست برای

شما چیزی را تعریف کند حتما با او ارتباط چهره به چهره داشته باشید و به صورت او نگاه کنید.

با این کار می توانید حس مثبت را در او ایجاد کنید.

سر زدن به سالمندان می تواند موجی از شادی را در آنها رقم بزند. حتی اگر شرایط کاری

شما به گونه است که نمی توانید هر روز به آنها سر بزنید با تلفن حتما روزانه از

حال آنها خبردار شوید و دل آن را شاد کنید

به سالمندتان اعتماد به نفس بدهید

اگر می خواهید سالمند شادی را داشته باشید باید به او اعتماد به نفس بدهید.

وقتی یک سالمند احساس ارزشمند بودن را داشته باشد بانشاط تر و سرحال تر هم می شود.

از او بخواهید از تجربیاتش در مسایل مختلف و حتی جزئی بیان کند. مثل دستور

طرز پخت نوعی غذا و … وقتی سالمند ببیند که شما چقدر برایش اهمیت قائل شده اید و

می خواهید از تجربیاتش استفاده کنید دقیقا احساس ارزشمندی و اعتماد به نفس را در او ایجاد کرده اید.

از سالمندتان بپرسید

یکی از کارهایی که می تواند سالمند شما را خوشحال کند و در عین حال سرگرم کند،

این است که از او بخواهید برایتان ماجرایی را تعریف کند. تعریف کردن یک داستان از گذشته و

یا تعریف کردن قسمتی از یک فیلم و سریال و یا بیان اخبار، می تواند به سالمندتان حس مثبتی را بدهد.

محبت را نادیده نگیرید

محبت کردن به سالمندان می تواند آنها را سرحال کند. وقتی سالمندی متوجه محبت کردن

اطرافیانش به خود می شود، سرشار از انرژی می شود و نیروی دوباره پیدا می کند.

حتما به انواع مختلف به سالمندتان محبت کنید. می توانید این کار را طرق مختلف

همچون نوازش کردن و یا بوسیدن آنها، صحبت کردن با آنها، کمک به انجام دادن

برخی از کارهایشان که توانایی انجام آنها را ندارند و … انجام بدهید.

پیاده روی و نفس تازه

انجام دادن ورزش های هوازی می تواند کمک زیادی را به سرحال کردن انسان ها بکند. ورزش های هوازی آن دسته از ورزش ها هستند که حجم بالایی از اکسیژن را وارد ریه ها می کند. اگر سالمندتان سر حال هست حتما او را تشویق به ورزش کردن کنید برای این کار هم می توانید او را به رفتن در جمع سالمندانی که صبح ها در پارک ها ورزش می کنند ترغیب کنید. اگر هم نه، خیلی سالمند سرحالی ندارید، با توجه به شرایطی که او دارد، برایش نوعی ورزش را تنظیم کنید.

باغبانی

یکی از فعالیت هایی که می تواند به شاد کردن سالمندتان کمک کند؛ استفاده از گل و گیاه می باشد. باغبانی کردن باعث می شود روحیه سالمند تقویت شود و سرگرم شود. پرورش دادن  گیاهان می تواند سالمند شمارا به یاد دوران جوانیشان و پرورش و تربیت فرزندانشان بیاندازد.

هر زمان که خواستید با سالمندی صحبت کنید و یا او خواست برای شما چیزی را تعریف کند حتما با او ارتباط چهره به چهره داشته باشید

حمایت از سالمند فراموشکار

اگر سالمندتان فراموشی و آلزایمر دارد حتما از او حمایت کنید حتی اگر یک مطلب را بارها و بارها تعریف کرد هیچ گاه به او نخندید و این نکته را به اعضای کوچکتر خانواده نیز متذکر شوید. مطالب مهمی را که سالمندتان نباید فراموش کند، مثل خوردن قرص را حتما بر روی کاغذی کوچک یادداشت کنید.

در دسترس سالمندان باشید

سر زدن به سالمندان می تواند موجی از شادی را در آنها رقم بزند. حتی اگر شرایط کاری شما به گونه است که نمی توانید هر روز به آنها سر بزنید با تلفن حتما روزانه از حال آنها خبردار شوید و دل آن را شاد کنید.

مشارکت سالمند فراموش نشود

حتما در کارهای مختلف از مشارکت سالمندتان استفاده کنید. با این کار هم آن ها را سرحال کرده اید و هم حس مثبت ارزشمند بودن را در آنها ایجاد می کنید. برای تهیه غذای خاص و یا خریدن وسیله ای خاص و یا حتی مشارکت دادن در کارهای سبک منزل می توانید از آنها کمک بگیرید.