زمین خوردن سالمندان

زمین خوردن در سالمندان دارای علل متفاوتی است که خوشبختانه راه‌های زیادی برای

جلوگیری از این امر وجود دارد. با استفاده از این راه‌ها می‌توان از این موارد جلوگیری کرد.

برخی از عوامل هستند که وابسته به خود فرد است همانند : اختلال راه رفتن، عدم تعادل،

ضعف عضلانی، مشکلات بینایی، اختلال در خواب و عملکرد مغز، شرایط استرس‌زا، انزوا

و تنهایی، مصرف برخی از داروها (خصوصاً آرام‌بخش‌ها و داروهای ضد فشار خون) و همچنین

وضعیت‌هایی که براثر وجود بیماری‌های مختلف در سالمند ایجاد می‌شود. بیماری‌های قلبی

عروقی و عصبی تأثر بیشتری بر این موضوع دارند.

نتایج قابل‌توجه زمین خوردن

زمین خوردن آسیب‌های جسمی زیادی را نیز همراه خود دارد که به‌طور مختصر به کبودی

و شکستگی خلاصه می‌شوند. زمین خوردن فقط به آسیب‌های جسمی محدود نخواهد شد

و آسیب‌های روحی و روانی را نیز همراه خود به وجود خواهد آورد. آسیب‌های روحی و روانی

باعث خواهند شد تا فرد سالمند احساس امنیت خود را ازدست‌داده و به ناتوانی خود

پی ببرد. این عدم وجود احساس امنیت باعث از دست دادن اعتمادبه‌نفس نیز خواهد شد.

سالمندانی که با موارد این‌چنینی مواجه هستند به‌تدریج به سمت بی‌انگیزگی، انزوا و کم‌تحرکی

روی می‌آورند. اطرافیان و مراقبان سالمند باید توجه داشته باشند که در این مدت با سالمند رفتار

خوبی را از خود نشان داده تا باعث بروز مشکلات جدید روحی برای سالمندان نشوند.

ویتامین D

مصرف مرتب از مکمل ویتامین D باعث خواهد شد تا سالمندان در مقابل زمین خوردن از خود

مقاومت نشان دهند. باید توجه داشته باشیم که دوز مصرفی این ویتامین تحت نظر و با مشورت

پزشک تعیین شود چراکه دوز مصرفی پایین یا بالا مشکلاتی را به وجود خواهد آورد که ممکن

است قابل جبران نباشد. ویتامین D برای سالمندان دارای فواید بسیاری ازجمله تقویت عضلات

و در پی آن حفظ تعادل برای سالمندان را در پی خواهد داشت. ویتامین D ویتامینی است که

به‌صورت مستقیم بر عضلات تأثیر گذاشته و باعث تقویت آن‌ها خواهد شد. در حقیقت عضلات

دارای گیرنده‌های خاصی هستند که مسئول جذب این دست از ویتامین‌ها هستند.

کفش ورزشی

دسته‌ای از محققان در کشور امریکا با انجام آزمایش‌هایی به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده

از کفش ورزشی مناسب در هنگام انجام تمرینات ورزشی تأثیر بسیار زیادی داشته و تا حدی

از زمین خوردن افراد جلوگیری خواهد کرد. تأثیری که کفش ورزشی در زمین خوردن افراد دارد

حدود ۳۰ درصد است این بدان معنی است که افرادی که از کفش ورزشی مناسب استفاده

می‌کنند نسبت به دیگر افراد حدود ۳۰ درصد کمتر دچار مشکلات زمین خوردن خواهند شد.

ویژگی که کفش ورزشی را از دیگر کفش‌ها متمایز می‌کند وجود کفی پهن و ضد لغزش در آن‌ها

است. کفی پهن در این کفش‌ها باعث خواهد شد تا افراد هنگام راه رفتن تماس بیشتری با زمین

داشته و درنتیجه باعث ثبات قدم برداشتن در آن‌ها خواهد شد. نقطه‌ی مقابل استفاده از کفش

ورزشی پیاده‌روی با پای‌برهنه است که احتمال لیز خوردن در این مورد بسیار بیشتر خواهد بود.

استفاده از عینک

در استرالیا گروهی از محققان با انجام تحقیقات بر بروی سالمندان دریافته‌اند که استفاده از عینک‌های

دو کانونی که هم‌زمان برای اصلاح پیرچشمی و نزدیک‌بینی استفاده می‌شوند، خطر احتمال زمین

خوردن در افراد بالای ۷۰ سال را افزایش خواهد داد. استفاده از عینک‌های دوکانونی در افرادی که

بیش از این نیز به نزدیک‌بینی دچار بوده‌اند بسیار رایج بوده است. همان‌طور که اطلاع دارید پیرچشمی

یکی از اثرات دوران سالمندی است که باعث خواهد شد تا اشیا نزدیک را تار ببینیم و همچنین نزدیک‌بینی

باعث خواهد شد که اشیا دور تار دیده شوند.

توصیه‌هایی جهت جلوگیری از زمین خوردن

با توجه به اینکه زمین خوردن یکی از مشکلات عمده و شایع در دوران سالمندی است اما با رعایت

نکاتی ساده می‌توان از این امر جلوگیری کرد. با انجام فعالیت‌های روزانه و تغذیه مناسب وضعیت

جسمانی خود را در شرایط خوبی نگه‌دارید. همچنین مشکلات خاصی خود را که به آن‌ها مشرف بوده

و آشنا هستید شناسایی کرده و برای برطرف کردن آن‌ها تلاش کنید. محیط پیرامون خود را به‌صورت منظم

بازرسی کرده و از عواملی که برای شما خطر ایجاد خواهد کرد دوری‌کنید. سعی کنید در سرویس

بهداشتی و حمام دستگیره‌هایی مخصوص را برای سالمندان تدارک ببینید. برای سالمندانی که برای

حفظ تعادل به کمک شخص دیگری نیاز دارند در صورت امکان عصا تهیه کنید. هم برای منزل و هم برای خارج از منزل.

یکدیگر از عواملی که در تعادل سالمندان مؤثر است وجود نور کافی و غیر مضر برای آن‌ها است. سعی

کنید نور پردازی منزل را به صورتی انجام دهید که باری سالمند مشکلی را به وجود نیاورد. همچنین توجه

داشته باشید که به‌طور منظم نزد چشم‌پزشک رفته تا از سالمت چشم خود اطمینان پیدا کنید و در صورت

بروز مشکل سریعاً به رفع آن بپردازید.

تشخیص زودهنگام بیماری‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. چراکه در زودترین حالت ممکن می‌توانیم برای

رفع آن اقدام کنیم. به‌طور مثال تشخیص زودهنگام بیماری پوکی استخوان و اقدام برای درمان آن از اهمیت

بالایی برخوردار است. در کنار این موارد به وزن خود نیز توجه فراوان داشته باشید.

برای مصرف داروهای خود با پزشک مربوطه در ارتباط بوده و در زمان‌های مشخص‌شده نزد او بروید. در تمام

این موارد تقویت روح بسیار اثرگذار بوده و از مشکلات بسیاری به دور خواهید بود.

نیازهای دوران سالمندی و چگونگی تامین آن

جدی ترین خطری که فرد سالمندی را تهدید می کند در انزوا قرار گرفتن او از سوی اطرافیان است.

در این حالت شخص امکان ارتباط صمیمی و نزدیک با دیگران را از دست می دهد. تنهایی موجب

می گردد.
پیری کاهش قوای روانی و جسمی است که در اثر گذشت زمان روی می دهد.  تعریف پیری  در

کشورهای مختلف با توجه به شرایط فرهنگی متفاوت است. در ایران سن پیری  تعریف نشده است

ولی اگر شروع دوره پیری را زمان بازنشستگی کامل از خدمت محسوب کنیم طبق قانون تأمین اجتماعی

سن پیری برای مردان  ۶۰  سالگی و برای زنان ۵۵ سالگی می باشد و طبق قانون استخدام کشوری

سن بازنشستگی برای مردان و زنان ۶۵ سالگی است .

 نیازهای سالمندان

امروزه دوران پس از ۶۰  سالگی را که اصطلاحا دوران بازنشستگی نامیده می شود، دورانی

نیست که فقط به انتظار مرگ سپری شود. بلکه همانگونه که جامعه شناسان گفته اند این مرحله

از عمر،  دوران سوم زندگی است. در جامعه ما افراد به طور متوسط تا ۸۰  سالگی امید به زندگی دارند.

در این دوران سالخوردگان را می توان به شرح زیر تقسیم بندی کرد :
۱ – امکانات به اندازه کافی دارند و مایلند به استراحت بپردازند .
۲ – به علت احتیاج به درآمد ، به کار خود ادامه می دهند یا حداقل اگر کاری باشد ، مایلند ادامه دهند .
۳ – امکانات مالی دارند ولی چون نمی خواهند «از کار افتاده» محسوب شوند ، مایلند کار کنند .
۴ – از کار افتاده و بیمارها .

نیازهای سالمندان را در گروه های چهارگانه بالا می توان به شرح زیر تقسیم بندی کرد:

۱ – احتیاجات عاطفی 
۲ – احتیاجات معیشتی
۳ – احتیاج به تفریح
۴ – احتیاج به شرکت در زندگی اجتماعی
۵ – امنیت

 احتیاجات عاطفی

 احتیاجات عاطفی همواره وجود داشته و به همان ترتیبی که سن افراد بالاتر می رود ، نیازها نیز افزایش

می یابد. در گذشته توجه فرزندان به پدر و مادرها  و اصولا افراد جوان تر نسبت به مسن ترها،  بیشتر بود

و اخلاق و رسوم حکم می کرد که به  سالمندان بیشترین احترام گذاشته شود. اما امروزه  که غالب سالمندان

به  تنهایی در خانه خود به سر می برند، هر قدر هم که  وضع زندگی  آنها خوب باشد، از توجه عاطفی

دیگران و اقدامات جامعه بی نیاز نیستند .

 احتیاجات معیشتی

احتیاجات معیشتی شامل خوراک ، پوشاک ، مسکن و بهداشت می شود.

احتیاج به تفریح 

سالمندان با توجه به شرایط سنی و عدم اشتغال جدی، احتیاج به وقت گذرانی پر بار و سالم به اقتضای

شرایط جسمی خود را دارند.
سالمندان فاقد منابع مجدد دوستی هستند ، زیرا اکثر آنها کار نمی کنند و موقعیت ایجاد روابط دوستانه

در فضای کار را ندارند و دوستان هم سن و سالشان را نیز به نوعی از دست داده اند. این مسئله تنهایی

آنها را افزایش می دهد.
بهترین تفریحات پیشنهادی برای سالمندان ( با توجه به سواد و روحیات خاص هر فرد ) شامل مطالعه کتاب

و روزنامه ، گشت و گذار در فضای سبز، معاشرت و گفتگو با دوستان ، تماشای فیلم ، خرید از بوفه ، نشستن

روی نیمکت و تماشای خیابان و عبور و مرور مردم ، و بخصوص تماشای کودکان هنگام بازی و شنیدن موسیقی

می باشد. در ضمن ترتیب دادن برنامه های فوق العاده مثل مراسم عبادی ، جشن و کنسرت ، بازی های سبک

تأثیر بسیار خوبی در روحیه سالمندی دارد و احساس یکنواختی روزها را از بین می برد .

 احتیاج به شرکت در زندگی اجتماعی

افسردگی بیشتر در میان سالمندانی وجود دارد که تنها زندگی می کنند و علاوه بر آن دچار ناراحتی های

جسمانی نیز هستند. بعضی از آنها بیش از یک  بار در ماه  تماس دیگری با فرزندان خود ندارند و تمام روابط

و گفتگوی آنها در صحبت های چند دقیقه ای برای  مثال با  پستچی  و مغازه دار خلاصه می شود . از این

رو ضروری  است که محیط  مناسب و بهتری برای  زندگی آنها مهیا شود تا افسردگی های ناشی از تنهایی

کاهش یابد. سالمندانی که علیرغم سن بالا در فعالیت های اجتماعی حضور دارند و از روابط اجتماعی

نسبتا خوبی برخوردارند، به بیماری های مختلف به ویژه بیماری های روانی کمتر دچار می شوند .
سالمندان از احساس بطالت و بیکاری و برکنار ماندن از زندگی اجتماعی رنج می برند . برای رفع این

احساسات باید  برنامه های جمعی برای سالمندان در نظر گرفت ، مثلاً سالمندان با هم به مطالعه روزنامه

و مجله بپردازند ، به گردش ها و سفرهای کوتاه دسته جمعی بروند و مورد مشورت قرار گیرند.
مسئله مهم دیگر ، کار است. کار سَبُک بهترین وسیله برای گذراندن عمر در کهنسالی می باشد . کار نه

تنها پاسخگویی به یک نیاز واقعی در ارتباط با سالمندان است بلکه با مدیریت صحیح ، نتایج کار سالمندان

می تواند پاسخگوی قسمت های زیادی از نیازهای جامعه باشد .

 امنیت

سالمندی احتیاج به امنیت روحی و جسمی دارد و باید در طراحی فضاهای مرتبط با سالمند این مسئله

مورد توجه قرار گیرد. سالمندی باید  مطمئن گردد که  در موقع ضرورت  به کمکش خواهند شتافت و

یا در  موقع  بیماری  سریع  معالجه خواهد شد  و در فضایی که پا می گذارد آرامش دارد  و مورد

آزار قرار نخواهد گرفت .

 بیماری های شایع در سالمندان

با گذشت سن و رسیدن به پیری و ضعف های ناشی از آن ، بستر بروز بسیاری بیماری های جسمی

و روحی برای سالمندان مهیا می گردد که عبارت اند از :

 پوکی استخوان

از جمله بیماری های شایع در سالمندان است و خطر شکستگی ستون فقرات به علت فشار و سایر

شکستگی های متعاقب  ضربه خوردن را افزایش می دهد. در کهولت،  درمان شکستگی و جوش

خوردن بین  استخوان های شکسته به کندی صورت می گیرد.

تصلب شرائین

با گذشت عمر، رسوب های ناشی از  مصرف چربی  ،  نمک  و قند در عروق باعث تصلب شرائین

می گردد که در سالمندان بسیار شایع است.

یائسگی

در زنان سالمندی مسئله یائسگی بعد از ۵۰ الی ۵۵ سالگی اتفاق می افتد که البته عنوان  بیماری

را نمی توان به آن اطلاق کرد ولی این پدیده باعث تغییرات هورمونی در زنان سالمندی می گردد که

خود تبعاتی در چهره آنان خواهد داشت و با نگرانی های روحی همراه می شود.
افسردگی بیشتر در میان سالمندانی وجود دارد که تنها زندگی می کنند و علاوه بر آن دچار ناراحتی های

جسمانی نیز هستند. بعضی از آنها بیش از یک  بار در ماه  تماس دیگری با فرزندان خود ندارند و

تمام روابط و گفتگوی آنها در صحبت های چند دقیقه ای برای  مثال با  پستچی  و مغازه دار خلاصه

می شود . از این رو ضروری  است که محیط  مناسب و بهتری برای  زندگی آنها مهیا شود تا افسردگی های

ناشی از تنهایی کاهش یابد

استعمال دخانیات و مواد مخدر

این موارد در سالمندان بیشتر شیوع دارد. به طور کلی افزایش مصرف مواد مخدر و دخانیات

با افزایش سن نسبت مستقیم دارد.
کمبود  کلسیم  و  ویتامین ” د ” این بیماری ها نزد افراد سالمندی  بسیار شایع است .

 آلزایمر یا اضمحلال مغزی  

این بیماری فقط در افراد مسن شایع است. مطالعه ، تحرک بدنی و وضعیت مناسب روحی

باعث عدم ابتلا و یا به تأخیر افتادن در ابتلا به این بیماری می گردد.

پارکینسون  

این عارضه با  لرزش اندام های حرکتی ( دست و پا و گردن ) همراه  است و به علت اضمحلال اعصاب

مربوطه روی می دهد که علت عمده آن گذشت عمر و کهولت می باشد .

 کاهش قدرت بدنی و عمل عضلات  

با افزایش سن از تعداد رشته های عضلات ، قدرت و سرعت انقباضی سلول های عضلانی کاسته

می شود. نرمی و انعطاف بافت ها نیز کم می شود و نهایتاً قدرت ذخیره بدن کاهش می یابد. فعالیت های

جسمی مناسب و آموزش های اصولی می تواند منجر به بهبودی قدرت و سرعت عضلات شوند و

بر کارآیی فرد اثرات مثبت به جای گذارند. معهذا به علت پایین بودن توان ذخیره  بدن، برنامه های

فعال سازی سالمندان باید دقیق و حساب شده باشند.

 سوء تغذیه

با افزایش سن ، ترشح معده کمتر می شود و پوشش دستگاه  گوارشی تحلیل می رود. با  این

وجود قدرت جذب مواد غذایی تا حدی کاهش پیدا می کند. یبوست با افزایش سن شیوع بیشتری

می یابد. انزوا و افسردگی با کاهش اشتها خطر کمبود مواد غذایی در سالمندان را بیشتر می کند.
افزایش فعالیت های جسمی  بخصوص  پیاده روی  ، علاوه بر کند کردن روند بیماری ها ، در روحیه

سالمندان نیز بسیار مؤثر خواهد بود و مصرف مواد غذایی شامل کلسیم و ویتامین ها نیز باعث افزایش

سلامتی سالمندان می گردد.

 برخی احساسات مشترک سالمندان

 ۱ – احساس غم و اندوه به خاطر عدم توجه فرزندان و اطرافیان که عمری برای رفاه آنان تلاش کرده اند.
۲ – احساس تنهایی به علت طرد شدن .
۳ – احساس یأس و ناامیدی.
  ۴ – احساس اضطراب و نگرانی.
۵ – احساس هرز رفتن و بیهوده بودن .
۶ – احساس سر بار بودن.

جدی ترین خطری که فرد سالمندی را تهدید می کند در انزوا قرار گرفتن او از سوی اطرافیان است.

در این حالت شخص امکان ارتباط صمیمی و نزدیک با دیگران را از دست می دهد. تنهایی موجب

می گردد فرد سالمند به تدریج دچار مشکلات روانی شود، لذا درک احساسات و انتظارات سالمندان

از اطرافیان و تصحیح ارتباط افراد خانواده با آنها در فرایند بهداشت روانی آنها بسیار مهم است.
سالمندان به اندازه ای که دیگران به آنها  به عنوان پیر و از کار افتاده نگاه می کنند خود را ضعیف و

نا توان احساس نمی کنند. چنانکه در یک خانواده گرم و مهربان اغلب سالمندان بسیار راحت ، آرام،

مقاوم و با نشاط روزگار می گذرانند در نتیجه این افراد حوصله نگهداری نوه ها را با همه شیطنت هایشان دارند .
سالمندان به دلیل بازنشستگی و دوری از فرزندان، نیاز به ارتباط و توجه عاطفی بیشتری را در خود

احساس می کنند که این نیاز باید  مورد توجه قرار گیرد  و ارضا شود.
برنامه ریزی صحیح  و استفاده  از وجود سالمندان و تجربیات آنها، هم  تنهایی آنان را برطرف می کند

و احساس هرز و پوچ بودن را در آنها از بین می برد و هم منبعی مفید  و ارزشمند از معلومات و

تجربیات را در اختیار جوانان نسل بعد قرار می دهد.
زن یا  مردی که خود  را زمانی صاحب قدرت  و نفوذ می دانست به یکباره خود را تنها و بدون قدرت می یابد

و این ناراحتی گاهی به حوادثی نامناسب می انجامد  و موجب ناراحتی روانی سالمندی می گردد.

بدخلقی‌های افراد سالخورده

به افراد سالخورده کمک کنید کار کنند این کار باعث می‌شود بیشتر قدردانتان باشند.

گاهی‌اوقات کمک به آنها در کارهایشان مهارت‌های تازه‌ای به شما یاد خواهد داد. بعنوان مثال، کمک به باغبانی

حیاط خانه و کاشت گیاهان و گل‌های مختلف، باعث شادی و سرزندگی هر دو شما خواهد شد.

همه ما با بالا رفتن سنمان تغییر می‌کنیم. از نوزادی تا نوجوانی، و در آخر بزرگسالی. گفته می‌شود وقتی

افراد بزرگسال پیرتر می‌شوند، کم‌کم به دوران کودکی خود برمی‌گردند و در آخر به اندازه یک نوزاد، ناتوان و

نیازمند کمک دیگران می‌شوند. اگر قرار باشد از والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ پیرمان  و افراد سالخورده مراقبت کنیم، گاهی کنترل

احساساتمان بسیار سخت می‌شود. درست است که آنها بسیار عاقل و دانا هستند اما خیلی‌وقت‌ها ممکن است

لجوج و یک‌دنده شوند.

به همین دلیل، می‌خواهیم راهنمایی‌تان کنیم که در چنین مواقعی بهترین و درست‌ترین رفتار را داشته باشید.

مراحل

۱. آرامشتان را حفظ کنید. بله، درست است که هر دو شما بزرگسال هستید و ممکن است بخواهید

دعوا راه بیندازید، اما باید بدانید که با عصبانیت همه چیز بدتر خواهد شد. فرد پیرتر خیلی بیشتر از شما

سردرگم است و شاید هم فقط به دنبال جلب توجه‌تان باشد. وقتی آدم‌ها پیر می‌شوند احساس تنهایی

بیشتری می‌کنند زیرا افراد جوان دور و برشان بیشتر از هم‌سن و سالانشان هستند.

وقتی احساس می‌کنید که فضای حاکم به سمت دعوا و مشاجره می‌رود، آرامشتان را حفظ کنید.

گاهی اوقات ممکن است فکر کنید با چنین رفتاری آنها احساس خواهند کرد که به حرف‌هایشان

گوش نداده‌اید و همین باعث خواهد شد که به طرزی بی ادبانه به آنها پاسخ دهید. متاسفانه افراد

سالخورده ممکن است برای جلب توجه شما یا از بین بردن تنهایی خودشان، از قصد بخواهند

دعوا راه بیندازند. در چنین مواقعی، آرام بمانید.

۲. وقتی با آنها حرف می‌زنید، لبخند بزنید. لبخند زدن به آنها و حفظ ارتباط چشمی نشان می‌دهد

که خوب به حرف‌هایشان گوش می‌کنید. حتی اگر لبخندتان مصنوعی باشد، نیاز آنها به توجه از

جانب شما را راضی خواهد کرد.

۳. با آنها حرف بزنید. درمورد گذشته‌شان با آنها حرف بزنید اما اجازه ندهید وارد داستان‌های منفی و ناراحت‌کننده

گذشته‌شان شوند چون این باعث استرس و فشار بیشتر در آنها خواهد شد. درمورد مدرسه رفتنشان،

محل زندگی قدیمی‌شان، سرگرمی یا جوانی‌شان از آنها بپرسید.

۴. کمکشان کنید کار کنند. این کار باعث می‌شود بیشتر قدردانتان باشند. گاهی‌اوقات کمک به آنها در کارهایشان

مهارت‌های تازه‌ای به شما یاد خواهد داد. بعنوان مثال، کمک به باغبانی حیاط خانه و کاشت گیاهان و گل‌های مختلف،

باعث شادی و سرزندگی هر دو شما خواهد شد.

۵. آنها را به جاهای مختلف بیرون از خانه ببرید. برای یک فرد مسن خیلی سخت است که بیشتر از ۵ ساعت

در خانه بماند، ممکن است خیلی فعال به نظر نرسند اما افسردگی در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد.

ازاینرو آنها را از خانه بیرون ببرید تا کمی پیاده‌روی کنند. اینکار باعث می‌شود ذهن هر دو شما آزاد شود.

۶. در آغوششان بگیرید. بغل کردن یکی از بهترین داروهاست. آدم‌ها برای لمس کردن ساخته شده‌اند.

افراد سالخورده‌ای که احساسات منفی دارند کسانی هستند که به ندرت در آغوش دیگران گرفته می‌شوند.

ازاینرو، اگر می‌بینید عصبانی یا ناراحت هستند، بنشانیدشان و یا یک بغل گرم غافلگیرشان کنید.

با اینکار حالتی را در آنها خواهید دید که قبلاً ندیده بودید. اگر مقاومت کردند، در جایتان بمانید اما خیلی سفت

در آغوششان نگیرید زیرا ممکن است به آنها صدمه بزند. بالاخره نرم خواهند شد.

۷. بخندانیدشان. خنده تنها راهی است که کمک می‌کند زندگی به نظرشان لذت‌بخش برسد. کاری کنید

که بخندند. همانطور که از قدیم هم گفته‌اند، واقعاً خنده بر هر درد بی‌درمان دواست.

یک فیلم کمدی برایشان بگذارید تماشا کنند یا برایشان لطیفه تعریف کنید.

۸. تنهایشان بگذارید. اگر همه این روش‌ها با شکست روبه‌رو شد، از آنها فاصله بگیرید. ممکن است

به دلایل دیگری عصبانیتشان را سر شما خالی کرده باشند. همچنین اگر دیدید بطور مداوم شما

را بخاطر همه‌چیز متهم می‌کنند، بهترین روش این است که از آنها فاصله بگیرید زیرا اگر اطرافشان باشید

ممکن است از شما سوءاستفاده کنند که برای سلامت ذهنی شما اصلاً خوب نیست.

نکات
• صبور بودن لازمه برخورد با افراد سالخورده است. مغز جوان‌ها بسیار سریع‌تر از پیرها کار می‌کند.
• اگر به اختلافی برخوردید، خیلی راحت بگویید، «خیلی متاسفم که با هم هم‌عقیده نبودیم.

میشه دست از جنگیدن برداریم؟» درست است که شجاعت می‌خواهد اما ارزشش را دارد.

• آدم‌های پیر دوست دارند همیشه تجربه‌هایی که به دردشان خورده است را در اختیار دیگران بگذارند.

اما همیشه هم عمل کردن به آن توصیه‌ها درست نیست. فقط کافی است که به حرف‌هایشان گوش دهید و

راه خودتان را بروید.

• وقتی فرد پیر علاقه‌ای به حرف زدن نشان می‌دهد. بگذارید کمی به حال خود باشند.

مطمئناً بعد از مدتی بهتر شده و خودشان برمی‌گردند.

هشدارها
• بیشتر به ملاقات افراد سالخورده بروید. الان در سنی هستند که تنها شده‌اند و

نیاز به انرژی دارند که شما به آنها می‌دهید.

حمام کردن بیمار و سالمند مبتلا به دمانس چگونه است؟

مراقبت از سالمند

حتی فکر حمام کردن بیمار مبتلا به دمانس در مراحل اول و بعضاً میانی بیماری، مو بر تن

مراقب راست می کند! مشاجره لفظی، گریه و زاری بیمار، و درگیری به ظاهر غیر قابل اجتناب،

یک روز آرام را به سمت فاجعه می برد. متاسفانه به دلیل عصبانیت مراقب، نمونه های

بسیاری هم از فحاشی، درگیری فیزیکی، و آزار سالمند گزارش شده است.

لزوم حمام کردن از دید مراقب

بهداشت فردی بسیار مهم است. مراقبین می دانند که حمام نکردن، عامل بوجود آورنده انواع

مشکلات مراقبتی از جمله حساسیت های پوستی، عفونت های مجاری ادراری، بوی بد بیمار

و مانند آن است. در اثر حمام نکردن، کیفیت زندگی بیمار پایین می آید و بار مراقبت را بشدت

افزایش می دهد. با توجه به این دلایل، مراقب معمولاً با همه ی مشکلات حمام کردن بیمار

کنار می آید.

دلایل حمام نکردن از دید بیمار

نقطه نظر بیماران مبتلا به دمانس با دید پرستار کاملاً متفاوت است. قدم های منطقی مورد

نیاز برای حمام کردن از جمله برنامه ریزی، آماده کردن وسایل، و ترتیب انجام مراحل عمل

حمام کردن، بتدریج از توان بیمار خارج می شود. کاری که قبلاً برای او بسیار دلچسب و آرامش

بخش بود و بدون فکر کردن انجام میداد، به کاری زائد و پردردسر تبدل می گردد. به دلیل اینکه

منطق معمولاً با دمانس سازگاری ندارد، پس سعی برای قانع کردن بیمار کاری بیهوده است.

دلایل حمام نکردن از دید بیمار به دو دسته فیزیکی و روانی تقسیم می شوند:

مشکلات فیزیکی حمام کردن
آیا حمام سرد است؟
آیا ریختن آب بر سر بیمار باعث ترس و وحشت او می شود؟
دوشهای تلفنی و سیار کم صدا تراز دوشهای دیواری هستند. آیا صدای بلند دوش بیمار را

ناراحت می کند؟
آیا زمین لیز است و بیمار از افتادن ترس دارد؟
استفاده از شیرهای مخلوط برای بیمار آسانتر است. آیا تنظیم حرارت آب برای او مشکل است؟
آیا بیمار از درد و ناراحتی دیگری رنج می برد؟

مشکلات روانی حمام کردن
آیا بیمار باور دارد که به تازگی حمام کرده و نیازی به تکرار آن ندارد؟
آیا به دلیل نگرانی در انجام درست مراحل حمام کردن، بیمار اضطراب دارد؟
آیا بیمار از تنهایی می ترسد؟
آیا بیمار به افسردگی دچار است و در نتیجه به انجام هیچ کاری تمایل ندارد؟
آیا درآوردن لباس در بیمار احساس آسیب پذیری ایجاد می کند؟
حمام کردن یک فعالیت کاملاً خصوصی است. آیا همراهی مراقب برای بیمار نا خوشایند است؟

حمام کردن را به عملی آرام بخش تبدیل کنید

حمام را آماده کنید. اطمینان حاصل کنید حمام گرم است. حرارت آب گرم منزل را طوری

تنظیم کنید که امکان سوختن پوست بیمار با آب داغ وجود نداشته باشد. وسایل خطرناک

مانند تیغ را از دسترس دور کنید. مقاله ایمن سازی منزل ۴ – حمام را مطالعه کنید.

بهترین زمان، یعنی زمانی که بیمار خسته نیست و بیشتر همکاری می کند را برای حمام

کردن انتخاب کنید. اگر بیمار اضطراب دارد و با حمام کردن و سالمند به شدت مخالف است، این کار

را به وقت دیگری موکول کنید.
هر قدم را قبل از انجام آن به آرامی به بیمار آگهی دهید. از جملات کوتاه و احترام آمیز

استفاده کنید. موزیک دلخواه او را برایش پخش کنید یا آهنگ های آشنا را با هم زمزمه کنید.

حوله یا وسیله دیگری را در دستان بیمار قرار دهید که به چیزی مشغول باشد. بیمار ممکن

است به دلیل نگرانی یا سردرگمی دست مراقب را بگیرد و انجام عمل حمام کردن مختل شود.
جایزه ای برای حمام کردن تعیین کنید مثلاً گردش با ماشین یا خوردنی مورد علاقه بیمار.
همه وسایل را از قبل آماده کنید تا مجبور نشوید بیمار را تنها بگذارید. توجه شما باید صد

درصد به امر حمام کردن بیمار معطوف باشد.

با بیمار به احترام رفتار کنید

به گفتگوی آرام، جملات کوتاه، و احترام آمیز مراقبی که آماده حمام کردن عزیزش است توجه نمایید:

« امروز روز حمام است. من حمام و وسایل را آماده کرده ام. آب گرمکن روشن است. بخاری

را روشن کرده ام. حوله و لباس و صابون آماده است. فقط من و شما را کم دارد. باید حمام

کنیم و بوی خوب بدهیم. امروز ناهار را بیرون می خوریم. در رستوران دلخواه شما. » پس از

گفتن هر جمله کمی مکث کنید تا بیمار کاملاً متوجه شود.

توجه داشته باشید که نظافت شخصی و حمام کردن  سالمند یک امر خصوصی است و ممکن است

انجام آن در حضور مراقب برای بیمار ناخوش آیند باشد. می توانید موقع درآوردن لباس و

حمام کردن، بیمار را کاملاً لخت نکرده و اندام او را با حوله ای بپوشانید.
اگر بیمار تمایل دارد با لباس وارد حمام شود به او سخت نگیرید. با خیس شدن لباس ها

می توانید به آرامی آنها را از تن او خارج کنید.
اگر بیمار توان انجام بعضی از مراحل حمام کردن را دارد، به استقلال او احترام بگذارید و اجازه

دهید خودش آنها را انجام دهد. برای راهنمایی می توانید از روش «به من نگاه کنید» استفاده نمایید.
از فرصت استفاده کرده تمام بدن بیمار را پس از حمام کردن کنترل کنید. جراحات پوستی، نقاط

قرمز که ممکن است شروع زخم بستر باشد، و حساسیت پوستی بویژه اگر بیمار به بی اختیاری

مبتلا است، باید مورد توجه دقیق قرار گیرد.
حوله را روی پوست بگذارید و بردارید و از کشیدن آن به پوست بیمار پرهیز کنید. پوست بیمار و سالمند

بسیار شکننده است و با کوچکترین کشش ممکن است پاره شود.
در زمان پوشاندن لباس، بیمار را در صندلی بنشانید. از کرم نرم کننده پوست و پودر بچه در محل هایی

که پوست او روی هم قرار می گیرد مانند زیر شکم و زیر سینه استفاده کنید.

پرستاری از سالمند |مراقبت از والدینی که کمک قبول نمی‌کنند چگونه است؟

وقتی والدین از دریافت کمک خودداری می‌کنند چه کنیم؟

هنگامی که شرایط زندگی شما تغییر می کند و پدر یا مادر  و یا سالمند شما برای انجام کارهای شخصی

نیاز به کمک دارند، مسئولیت شما ممکن است کمی دشوار شود. معمولا در ابتدا قبول نمی‌کند

که پرستار در منزل به آنها در اموری کمک کند که تا به حال به تنهایی و بدون نیاز به کمک

دیگران انجام میداده اند.

برای آنها توهین آمیز خواهد بود که بگویید برای رفتن به سرویس بهداشتی باید کسی به

او کمک کند یا اینکه دیگر نباید به تنهایی استحمام کند، لباس عوض کند و یا به آنها غذا

بدهد. ابتدا شاید کمی با خشونت برخورد کنند.

آنها انتظار دارند شما در منزل به همه ی امورات رسیدگی کنید. شاید شما تنها فرزند باشید

و یا شاید خواهر و بردارتان به دور از شما زندگی کنند و در هر صورت تمامی نگاه ها به سوی

شماست.

اما باید والدین خود را آماده کنید و او را توجیه کنید که حضور یک پرستار سالمند می تواند

کمک شایانی به آنها بکند. باید به آنها بگویید که نمی توانید از پس همه کارها بربیایید و

بایدکسی که تچربه ی کار مراقبت از سالمند دارد در کنارشان باشد.

در فرهنگ قدیمی و سنتی ما والدین سالمند جدای از تخصص و تحصیلات خود و صرفا به

دلیل سن بالا قابل احترام هستند و جایگاه ویژه ای دارند و اگر احساس کنند موقیت ویژه

آنها با حضور نیروی مراقبتی و پرستار لکه دار شود با این امر مخالفت می کنند.

رفتارهای کودکانه والدین

والدین همین طور که سنشان بالا می روند کمی رفتار های کودکانه از خود بروز می دهند.

ممکن است بهانه گیر شوند. یا اینکه خیلی منطقی عمل نکنند و بخواهند حرف فقط حرف

آنها باشد. معمولا زودرنج می شوند وممکن است خیلی زود با اطرافیان قهر کنند و یا با

خشونت و فحاشی به مقابله بپردازند.

بنابراین نیاید احساس کنند هویت آنها در معرض تهدید قرار گرفته است. با آنها با استدلال

منطقی صحبت کنید. به آنها بگویید تمامی هم سن و سال‌های آنها از حضور یک پرستار

بهره می برند.

شما باید به آنها ثابت کنید که خودتان از پس کارهای او بر نمی آیید. برای مثال ممکن است

هنگام بلند کردن آنها تعادل خود را از دست بدهید و یا در حمام نتوانید کنترل کنید و به زمین

سقوط کنید.

باید از شرایط والدین خود کاملا مطلع باشید. دقت کنید به تمام امور روزانه و ضعف های

آنها را بیابید. آیا موقع غذا خوردن مشکل دارند. آیا نمی توانند لباسهای خود را تعویض کنند.

آیا فراموش میکنند داروهای خود را به موقع بخورند. برای راه رفتن نیاز به گرفتن یک تکیه گاه

دارند. حمام می توانند بروند.

وقتی شما بدانید در چه مواردی نیاز به کمک دارند بهتر می توانید آنها را قانع کنید. می توانید

توضیح دهید پرستار سالمند دقیقا در همان موارد به شما کمک می کند و قرار نیست

استقلال شما را بگیرد. او فقط در صورت درخواست شما در اتاقتان حضور می یابد و در کنار

شماست. در بقیه موارد شما خلوت خود را دارید و به صورت مستقل زندگی خواهید کرد.

هرگز به آنها به طور مستقیم نگویید که برای رانندگی کردن پیر شده اند یا نباید تنها به پیاده

روی بروند. بگذارید این امر به آرامی صورت بگیرد و وقتی ارتباط مناسبی بین والدین شما و

پرستار شکل بگیرد، کم کم خودشان ترجیح میدهند این کارها را به او بسپارند.