مراقبت غلط از کودکان آسمی

آسم یک بیماری مزمن التهابی ریه ها و مجاری تنفسی است.

اگر کودک شما آسم داشته باشد، این مجاری تنفسی تحریک شده و ورم می کنند

و این مسأله می تواند بر توانایی تنفس کودکتان تأثیر بگذارد.

ترکیب جوهر نمک و وایتکس یکی از روش های غلطی است که بسیاری از افراد از

آن استفاده می کنند و این امر موجب واکنش شیمیایی و حجم زیادی از عوامل تحریک کننده

راههای هوایی و تنفسی در افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای تنفسی و افراد سالم می شود.

مراقبت از کودکان آسمی

یک فوق تخصص آسم و آلرژی با بیان اینکه عدم رعایت نکات ایمنی منجر به

ایست قلبی بسیاری از کودکان آسمی می شود، گفت:ترکیب جوهر نمک با وایتکس

یکی از روش های غلطی است که بسیاری از افراد از آن استفاده می کنند و

این امر موجب واکنش شیمیایی و حجم زیادی از عوامل تحریک کننده راههای هوایی

و تنفسی در افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای تنفسی و افراد سالم می شود.

او با اشاره به اینکه انقباض هوا در ریه قابل درمان است و سردسته این بیماری ها

در افراد آسم خواهد بود، اظهار داشت:تغییرات ساختاری راه های هوایی در برخی از

افراد برگشت پذیر نیستند که بیماری انسداد مزمن راه های هوایی در این دسته قراردارند.

وی با بیان این مطلب که افراد مبتلا به اختلالات تنفسی در برخورد با عوامل شیمیایی بیماری

آنها تشدید می شود، خاطرنشان کرد:گرد وغبار، آلاینده های هوا، دود حاصل از سوخت،

احتراق اتومبیل، سیستم گرمایشی خانه ها و دود سیگار از جمله عوامل عود کننده بیماری های

تنفسی هستند. این متخصص در ادامه خاطرنشان کرد:همه ساله در خانه تکانی نزدیک به سال

نو اورژانس و بیمارستان ها با موج زیادی از مراجعه کنندگان در گروه سنی مختلف مبتلا به

بیماری های مزمن ریوی مواجه می شوند که عدم رعایت نکات بهداشتی و ایمنی در هنگام استفاده از

 مواد شوینده و شیمیایی موجب بروز اختلالات تنفسی شده است.

وی با بیان اینکه جا به جایی وسایل منزل منجر به انتشار و گسترش گرد و

خاک انباشته شده در سطوح مربوط به اثاث خانگی می شود، اظهار داشت:در خانه تکانی ها

علاوه بر وجود عوامل شیمیایی آزاردهنده موجوداتی تحت عنوان مایت ها هستند که

مسئول بسیاری از بیماری هایی همچون آسم وآلرژی در کودکان و نوجوانان می شود که

با نقل و انتقال وسایل منزل این موجودات نیز منجر به بروز بسیاری از بیماری ها خواهند شد.

این متخصص با اشاره به اینکه مواد شوینده و ضدعفونی کننده ها به دلیل داشتن قابلیت فراریت

به سرعت در فضا منتشر و از طریق استنشاق به راه هوایی افراد وارد می شوند، گفت:

افرادی که دارای بیماری های زمینه ای در سیستم تنفسی هستند با استنشاق مواد شیمیایی

به انقباض در عضلات راههای هوایی و تنگی مجاری تنفسی مبتلا می شوند که به صورت

سرفه های حاد، تنگی نفس و خس خس سینه بروز می کند.

وی با بیان این مطلب که استفاده نادرست و تماس با مقادیر زیاد از مواد شوینده منجر

به فوت و ایست قلبی در بسیاری از کودکان مبتلا به آسم شده است، تصریح کرد:ترکیب

جوهر نمک با وایتکس یکی از روش های غلطی است که بسیاری از افراد از آن استفاده می کنند

و این امر موجب واکنش شیمیایی و حجم زیادی از عوامل تحریک کننده راههای هوایی و

تنفسی در افراد با بیماری های زمینه ای در سیستم تنفسی و افراد سالم می شود.
او در ادامه افزود:استفاده از مواد شوینده در محیط های سربسته و مکان هایی که از تخلیه مناسب

هوا برخوردار نیستند منجر به عوارض ناخوشایند اختلالات تنفسی با شدت بیشتری در افراد می شود

که باید از این پاک کننده ها در فضای باز استفاده کرد تا موجب بروز مشکلات تنفسی نشود.

وی افراد دارای بیماری های زمینه ای تنفسی را در صورت برخورد با مواد شیمیایی و

بروز مشکل به استفاده از خدمات پزشکی توصیه شده از سوی پزشک خود همچون اسپری و

و باز کردن درب و پنجره یا رفتن به مکان های باز را توصیه کرد و گفت:

افرادی که دارای هیچ گونه اختلالات زمینه ای تنفسی نیستند در صورتی که به دلیل استفاده

از مواد شیمیایی دچار مشکلات تنفسی شدند به یک مکان باز بروند تا عوارض آن کمتر شود.

این متخصص استفاده از ماسک را تا حدودی در جلوگیری از ورود گرد وغبار به سیستم تنفسی

افراد موثر دانست و افزود:استفاده از ماسک در مورد مولکول های مواد شیمیایی مانند

شوینده ها و پاک کننده ها ممکن است که اثربخشی لازم را نداشته باشد اما بهتر است

که افراد هنگام استفاده از این مواد از ماسک های چند لایه استفاده کنند.

این دکتر در پایان با تاکید بر این که افراد مبتلا به بیماری های تنفسی مزمن و آسم به

منظور جلوگیری از بروز مشکل، نظافت منزل را به یکبار در سال موکول نکنند، گفت:

افراد با انجام نظافت های دوره ای و هفتگی به خصوص مکان هایی همچون اتاق خواب

از تجمع مواد تحریک کننده و آلرژی زا در طول سال جلوگیری می کنند که این مسئله مانع

بروز عوامل آسیب رسان ریوی در ایام خانه تکانی می شوند.

فیزیوتراپی برای چه بیمارانی مفید است؟

فیزیوتراپی یکی از زیرشاخه های توانبخشی می باشد که به افراد آسیب دیده و

ناتوان کمک می کند تا بر مشکلات خود فائق آیند و بتوانند کارهای روزمره خود را انجام دهند.

فیزیوتراپی شیوه ای از درمان بیماری ها  و اختلالات عصبی، ماهیچه ای و اسکلتی است که

با استفاده از تجهیزات مکانیکی، گرما یا برق و با استفاده از وسایل کمک توانبخشی مانند

واکر و عصا، شیوه های درمان توان بخشی را بر روی افراد پیاده می کند.

فیزیوتراپ فردی است که این کار را انجام می دهد و ارتباط نزدیکی با پزشک دارد.

این وظیفه فیزیوتراپ است که با بررسی علایم بیماران و وضعیت سلامتی آنها، مشکل بیمار

را تشخیص داده و کار خود را آغاز کند.

فیزیوتراپیست برنامه های توان بخشی را بر روی بیماران در طی جلسات مختلف انجام می دهد

و روند پیشرفت بیمار در طی جلسات مختلف را بررسی می کند.

فیزیوتراپی نوعی درمان است که با صبر و حوصله آمیخته شده است.

بیمارانی که برای درمان و توانبخشی خود به فیزیوتراپ مراجعه می کنند، باید بدانند که درمان

آنها یک شبه صورت نمی گیرد و در طی یک مدت زمان، بهبودی خود را احساس خواهند کرد

بیماری ها و مشکلاتی که نیاز به فیزیوتراپی دارند

– افرادی که دچار صدمات دست و پا شده اند، مثل شکستگی استخوان، رگ به رگ شدن، و یا کبودی.

– بیمارانی که دچار سکته مغزی شده اند.

– بیمارانی که از انواع فلج ها رنج می برند.

– بیماری های قلب و عروق مانند سکته های قلبی، بیماری های قلبی مزمن

– بیماری های تنفسی مانند آسم، بیماری های مزمن ریوی، فیبروز کیستی

– بیماری های عصبی مانند ام اس، پارکینسون

– انواع کمردرد ها و آسیب به رباط، ورم مفاصل و پوکی استخوان، فلج مغزی و گردن درد

– پیوند کلیه

– درمان سرطان

توانبخشی و معلولان کم توان ذهنی

توانبخشی : توانبخشی مجموعه ای است که اقداماتی هدفمند را ، در جهت قادرسازی شخص معلول، به منظور

دست یابی به سطح نهایی توانایی و عملکرد جسمی، حسی، ذهنی روانی، اجتماعی و حفظ این توانایی ها انجام می دهد.

کم توان ذهنی: به افرادی اطلاق می گردد که بر اثر ایجاد نارسائی و نقص در کنش مغز دچار حدی از

کم توانی ذهنی گردیده اند. در نتیجه قادر به انجام امور شخصی و تکالیف اجتماعی خود در مقایسه با همسالان و

افراد مشابه خود نمی باشند.

خدمات توانبخشی برای کم توانان ذهنی:
به مجموعه ای از اقدامات توانپزشکی و توانبخشی آموزشی، حرفه ای و اجتماعی گفته می شود که موجبات

استقلال نسبی افراد ناتوان و معلول را در جامعه فراهم می نماید و سبب بازگشت مجدد آنان به جامعه و استفاده مساوی

از فرصت های مختلف اجتماعی، شغلی، آموزشی و اقتصادی در مقایسه با افراد سالم می گردد.

انواع مراکز ارائه خدمات توانبخشی به کم توانان ذهنی:

هدف در این مراکز ، انجام برنامه ویژه ای است که می تواند نیازهای آموزشی خاص کودکان معلول از  

طریق اقداماتی نظیر روانشناسی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و آموزشهای پیش دبستانی را برآورده سازد.

برای چنین کاری ممکن است ابزارهای خاص، روشهای آموزش و تجهیزات ویژه مورد نیاز باشد.
یک رویکرد منظم آموزشی برای

کودکان کم توان ذهنی دارای ۳ مرحله است:
۱- انتخاب هدف آموزشی
۲- انتخاب روش آموزشی مناسب
۳- ارزشیابی پیشرفت برنامه

۲٫ مراکز روزانه آموزش و توانبخشی حرفه ای کم توانان ذهنی بالای ۱۴ سال
این مراکز به کم توانان ذهنی بالای ۱۴ سال واجدشرایط آموزشهای فنی و حرفه ای همراه با

خدمات توانبخشی با بهره هوشی تربیت پذیر بالا و آموزش پذیر خدمات ارائه می کنند که تعداد

۳۰ مرکز در استان تهران با این نوع مجوز در حال فعالیت است.

هدف از آموزش و توانبخشی حرفه ای بالا بردن توانایی های این گروه از کم توانان ذهنی در رساندن آنان به

حداکثر توانایی در جهت زندگی مستقل و مطلوب در خانه و جامعه و کسب عقل معاش می باشد.

به طوری که با ارائه آموزشهای عملی به طور مداوم زمینه پرورش قوای فکری و جسمی در آنها فراهم گردد.

اینگونه مراکز آموزشهای خود را حول ۴ محور (پرورش مهارتهای حرفه ای – پرورش مهارتهای آموزشی – پرورش

مهارتهای اجتماعی – پرورش مهارتهای فردی ) ارائه خواهد داد.

۱-۲) مراکز توانبخشی حرفه ای (آموزشی حمایتی)
هدف از فعال نمودن این مراکز ارتقا توانایی ها و کسب مهارت حرفه ای افراد کم توان ذهنی حمایتی به

منظور دستیابی به زندگی مستقل و مطلوب است.

درحقیقت ، هدف از آموزش و توانبخشی حرفه ای در این مراکز، حمایت از افراد معلولی است که توانایی

اشتغال در شرایط عادی جامعه را ندارد، با ارائه آموزشهای عملی به صورت مداوم، زمینه پرورش

قوای فکری و جسمی در آنان فراهم می گردد.

۳٫ مراکز توانبخشی و نگهداری شبانه روزی معلولان ذهنی بالا و زیر ۱۴ سال:
این مراکز کم توانان ذهنی بالا و زیر ۱۴ سال واجد شرایط را نگهداری و خدمات توانبخشی ،

مراقبتهای اولیه پزشکی و پرستاری به صورت شبانه روزی ارائه می دهد.

به تعداد ۱۱ مرکز زیر ۱۴ سال و تعداد ۲۵ مرکز بالای ۱۴ سال در استان تهران با این نوع مجوز در ال فعالیت است.

معلولان واجد شرایط نگهداری در این گونه مراکز کسانی هستند که میزان بهره هوشی آنها کمتر از ۲۵ باشد.

هدف این مراکز ارائه خدمات مراقبتی پرستاری توانپزشکی و توانبخشی به منظور حفظ سلامت و جلوگیری

از توسعه عوارض معلولیت و محدودیت های ناشی از آن، کمک به ارتقا سطح سلامت و پیشگیری از

معلولیتهای ثانویه انجام می پذیرد.

۴٫ ارائه خدمات توانبخشی در منزل به کم توانان ذهنی:
این فعالیت به ارائه خدمات توانبخشی (فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی، روانشناسی، مددکاری، پرستاری، پزشکی)

در محل زندگی معلول ذهنی (ترجیحاً معلولان شدید و خیلی شدید) اطلاق می گردد. که هدف آن در دسترس نمودن

خدمات توانبخشی برای معلولان ذهنی می باشد.

سایر خدمات:
طرح LSE
آموزش مهارتهای زندگی L.S.E که یکی از مهمترین فعالیتها و برنامه ها در حوزه توانبخشی معلولین ذهنی است و

در اکثر مراکز بالای ۱۴ سال اجرا شده عبارت است از مجموعه مهارتهایی که به منظور ارتقاء توانایی های زیستی،

روانی، اجتماعی و عملکردی افراد تعریف و مهیا شده است و فرد را قادر می سازد که به طور مؤثر با کشمکش های

زندگی روبرو و در نهایت آموزش مهارتهای زندگی برای معلولین ذهنی یک روش پیشگیرانه است و از ایجاد رفتارهای

آسیب رسان به بهداشت و سلامت جلوگیری نموده و موجب ارتقاء سطح سلامت روانی فرد معلول است.

طرح توانبخشی مبتنی برجامعه (CBR)
با توجه به اینکه اجرای برنامه های توانبخشی با رویکرد مشارکتی و حضور فعال معلول و خانواده وی در

برنامه های توانبخشی و مبتنی برجامعه بودن برنامه ها، اثربخشی آنها را تکمیل می نماید، مشارکت فرد معلول،

خانواده و جامعه محلی و ملی یکی از اصول مهم در توانبخشی معلولین می باشد.

همچنین با توجه به نقش مهم و مؤثر آموزش همگانی در تمامی سطوح توانبخشی و افزایش اطلاع رسانی و

آگاه سازی فرد معلول، خانواده و جامعه (دولتهای محلی و منطقه ای و ملی و سازمانهای غیردولتی ، متخصصین و …)

در درمان و توانبخشی گروههای مختلف معلولین، می توان به این نتیجه دست یافت که دستیابی امل به اهداف والای

توانبخشی میسر نیست مگر در سوای اجرای توانبخشی مبتنی بر جامعه که یکی از رویکردهای نوین و

در حال اجرا در تمامی برنامه های توانبخشی می باشد.

مراقبت های بهداشتی از بند ناف در دوران نوزادی و شیرخوارگی

مراقبت های بهداشتی در دوران نوزادی دورانی بسیار مهم و حساس در زندگی کودک است.

(پرستار کودک در منزل):

این دوران از تولد تا ۲۸ روز اول زندگی کودک را تشکیل می دهد.

بالاترین درصد مرگ و میر کودکان در سال اول زندگی و به ویژه در ماه اول تولد اتفاق می افتد.

این مرحله از زندگی کودک در واقع تطابق از زندگی داخل رحمی به زندگی خارج رحمی است.

بسیاری از دستگاه های بدن مانند قلب، کلیه، دستگاه عصبی و غیره.

دچار تغییرات و تحولاتی می شوند تا با شرایط جدید زندگی کودک تطابق یابند.

لذا نحوه ی مراقبت از اندام های طفل و نیز تغذیه و بهداشت کودک بسیار اهمیت دارد.

و در این میان نقش پرستار کودک به عنوان فردی آگاه در ارائه خدمات بهداشتی و دادن آگاهی های

لازم به جوانانی که به زودی نقش پدر و مادر را ایفا خواهند کرد از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

مراقبت از بند ناف

دورانی که جنین در رحم مادر قرار دارد، از طریق بند ناف که به جفت متصل است، تغذیه می شود.

بعد از تولد، این ارتباط قطع شده و نوزاد از طریق دهان تغذیه می شود.

در موقع زایمان، ماما یا پزشک اتصال بندناف و جفت را برای تمام شدن عمل زایمان قطع می کند.

در صورتی که بند ناف با اشیای آلوده یا ادرار و مدفوع تماس پیدا کند. میکروب های گوناگون از قسمت

بریده شده بند ناف، وارد خون نوزاد می شود.

که  این باعث بیماری های وخیم و خطرناکی، از قبیل کزاز و یا عفونت خون را به دنبال خواهد داشت.

امروزه بیشتر زایمان ها در مراکز درمانی انجام میگیرد و آلودگی بند ناف به ندرت اتفاق می افتد.

اما در نقاط دور افتاده بر اساس بعضی از سنت های غلط مواد غیر بهداشتی را روی ناف بریده شده می گذارند.

و از این طریق میکروب های فراوانی را وارد بدن کودک می کنند.

برای تمیز کردن بند ناف  از هیچ گونه ماده ای استفاده نشود، تجربه نشان داده با استفاده از این رشو بند ناف زودتر خشک شده و می افتد.

گاهی، چند ساعت بعد از زایمان، خونریزی یا نشت خون در محل بند ناف دیده می شود.

که امکان دارد علت آن محکم نبودن گیره ای باشد که با آن بند ناف را بسته اند.

در صورت بروز چنین حادثه ای،باید فوراً به پزشک  و مراقبت های بهداشتی  لازم را انجام داد.

تایم زمانی جدا شدن بند ناف در نوزادان متفاوت است، ولی معمولا حدود ۷ تا ۱۰ روز طول می کشد.

بند ناف تدریجاً خشک می شود و سپس خود به خود می افتد و نیازی به دستکاری نیست.

ممکن است در بعضی موارد بند ناف، زودتر و گاهی دیرتر جدا شود که هر دو حالت طبیعی و جای نگرانی نیست.

در بعضی از مواقع بند ناف به دلیل عدم رعایت بهداشت دچار عفونت می شود.

و اطراف ناف قرمز شده عفونت پیدا می کند، ممکن است قدری چرک در محل بند ناف جمع شده شود.

علت عفونت ناف، آلوده بودن وسیله ای است که با آن بند ناف را بریده اند و یا آلودگی ها و دستکاری های بعدی می باشد.

در چنین مواقعی، باید کودک را نزد پزشک برده، به توصیه های او عمل نمود.

زیرا گاهی همین عفونت های موضعی، تولید ناراحتی های عفونی شدید می کند.

پس از جدا شدن بند ناف، در محل اتصال آن با پوست بدن، پوسته ی نازک و حساسی به جا می ماند.

که به نام بند ناف مشهور است و چند روز و گاهی چند هفته طول می کشد تا بهبود یابد.

بهتر است تا زمانی که محل بند ناف التیام نیافته، کودک را در وان حمام داخل ننمود.

و اگر هنگام استحمام، جای بند ناف، خیس و یا مرطوب  شد،  آن را با پنبه ی استریل به خوبی خشک کرد.

پوشک نوزاد را باید طوری قرار داد که پایین تر از ناف قرار گیرد تا رطوبت پوشک به محل بند ناف سرایت نکند.

سکته مغزی

سکته یا حادثه عروق مغزی، که امروزه به عنوان حمله مغزی از آن یاد می شود،

فقدان ناگهانی عملکرد مغز است که منجر به وقفه خونرسانی به بخشهایی از مغز می شود،

تقریبا این عارضه سومین علت مرگ در جهان به شمار می آید، شایعترین ریسک فاکتورهای

ابتلا به آن ‏HTN‏ (پرفشاری خون) و ‏DM‏ (دیابت) می باشد. درمان زود هنگام سبب می شود

نشانه های کمتری به وجود آید و فقدان عملکرد مغزی در سطح محدودتری پدید آید .

فرآیند پرستاری بیمار بهبود یافته از سکته :

مرحله حاد سکته ممکن است ۳-۱ روز طول بکشد این بیماران در

معرض چندین عارضه قرار دارند :

۱- عدم استقرار در وضعیتی مشخص همراه با مشکلات عضلانی و اسکلتی،

اشکال در بلع، اختلال در عملکرد مثانه و روده

۲- عدم توانایی در انجام امور مراقبت از خود

۳- از بین رفتن سلامت پوست بعد از اینکه سکته کلیه مراحل خود را طی کرد،

رسیدگی به بیمار متوجه آغاز سریع فعالیتهای توان بخشی برای کلیه نقایص

عصبی ایجاد شده می شود .

تشخیص های پرستاری :

۱-      اختلال در تحرکات فیزیکی (همی پلژی ، پارزی و عدم تعادل و هماهنگی)

۲-      درد (شانه دردناک) در ارتباط با همی پلژی و عدم استفاده از عضو

۳-      اختلال در مراقبت از خود (نظافت، توالت رفتن، جابجایی و تغذیه

۴-      تغییرات ادراکی حسی

۵-      دیس فاژی

۶-      بی اختیاری در ارتباط با شل شدن مثانه

۷-      تغییر در فرآیند مربوط به تفکر

۸-      اختلال در برقراری ارتباط کلامی

۹-      خطر بروز اختلال در سلامت پوست

(پلژی وپارزی و کاهش تحرک)

۱۰-   تغییر در فرآیندهای مربوط به خانواده در ارتباط با بیماری

نکته: اگر چه ناتوانی از روز وقوع سکته آغاز می شود این فرایند در دوران نقاهت تشدید

می یابد، شناخت بیمار قبل از سکته، از نظر توانائی ها، بیماری ها، وضعیت روحی،

وضعیت رفتاری و فعالیت­های روزانه بسیار مفید است .

مداخلات پرستاری :

بهبود وضعیت حرکت و پیشگیری از تغییر شکل مفاصل:

در بیماران همی پلژی وقتی بر عضلات ارادی کنترلی وجود نداشته باشد عضلات

خم کننده قوی نیروی خود را صرف کنترل برعضلات بازکننده می نمایند بازو تمایل دارد

به بدن نزدیکتر شده و به سمت داخل چرخش پیدا می کند، مچ پا در ناحیه قوزک تمایل

به گردش به خارج دارد، وپا نیز به طرف کف پا خمیده می شود، ‏

مداخلات پرستاری مربوطه شامل :

۱-      قراردادن اعضای خارجی در یک امتداد تا از آسیب اعصاب خصوصا اولناروپرونئال اجتناب شود،

بهتر است در طول شبانه روز از آتل خلفی استفاده شود تا وضعیت صحیح حین خواب نیز حفظ شود .

۲-      تغییر وضعیت بدن هر ۲ ساعت، اما مدت زمانی که به سمت قسمت بی حس می خوابد

باید کمتر باشد چون منجر به بروز اختلال حسی بیشتر می شود .

۳-      استفاده از ورزشهای ‏Passive‏ و پیشگیری از تشکیل لخته و آمبوی ریوی

بهبود فعالیت های مراقبت از خود :

به محض اینکه مددجو توانست بنشیند، باید وی را به انجام بهداشت و نظافت

شخصی تشویق نمود، (شانه زدن موها، مسواک زدن، استحمام و خوردن)که

می توان این فعالیتها را با یک دست انجام داد. مثلا در مورد لباس پوشیدن اگر

در وضعیت نیمه نشسته انجام شود راحت تر است چون انجام حرکات جبرانی بیمار

حین لباس پوشیدن که منجر به خستگی و پیچ خوردن عضلات بین دنده ای می شود

کاهش می یابد .رسیدگی به مشکلات حسی – ادراکی ایجاد شده :به بیماری که

میدان بینایی وی کاهش یافته، باید از سمتی که ادراک بینایی سالم دارد نزدیک شد،

و باید به وی آموزش داد که سر خود را در جهت میدان بینایی آسیب دیده ، بچرخاند،

زیاد کردن نور طبیعی یا مصنوعی و تهیه عینک در افزایش میدان بینایی اهمیت دارد .

کنترل دیس فاژی (اشکال در بلع) :

با توجه به اختلال عملکرد زبان دهان کام حلق و حنجره این بیماران باید از نظر بروز

حملات سرفه جمع شدن غذا در یک طرف دهان یا بازگرداندن مایعات از راه بینی

حین بلع کنترل شوند، این بیماران به شدت در معرض خطر آسپیراسیون پنومونی

دهیدره شدن و سوء تغذیه می باشند. بعد از کنترل رفلکس بلع رژیم مایعات غلیظ

یا پوره آغاز می شود .

نکته: جهت پیشگیری از آسپیراسیون مددجو را در وضعیت قائم نگه دارید .

کنترل عملکرد مثانه و روده :

بعد از بروز ‏CVA‏، مددجو دچار بی اختیاری زودگذر می شود چون مثانه تونوس خود را

از دست می دهد، با استفاده از روش استریل اقدام به سونداژ متناوب می شود .

نکته: بی اختیاری دائم ادراری نشاندهنده آسیب دو طرفه مغز است .

بیماران ممکن است دچار مشکلاتی در کنترل روده یا یبوست شوند که یبوست شایعتر

می باشد در صورت عدم ممنوعیت رژیم پرفیبر و مصرف مایعات (۲ تا ۳ لیتر روزانه) توصیه

می شود و برای عمل دفع ساعت معینی (معمولا بعد از صبحانه) در نظر گرفته شود .

بهبود فرآیند تفکر :

بعد از بروز سکته احتمال نقایص شناختی رفتاری و هیجانی بالا می رود که باید

در یک برنامه آموزشی مدون جهت پرورش قابلیتهای شناختی ادراکی تصویرسازی

جهت جبران ناتوانی های ایجاد شده مورد استفاده قرار گیرد .

نکته: پرستار نقش حمایتی را برعهده دارد وی به تدریج با استفاده از فیدبک های مثبت و

ارائه رفتاری امیدوارکننده به مددجو روحیه داده و وی را به انجام فعالیتهای مربوطه

تشویق می کند همزمان نیز پیشرفت وی را کنترل می نماید .

بهبود نحوه برقراری ارتباط :

در بعضی موارد، از عوارض سکته می توان به آفازی (اختلال در تکلم، درک گفتگو و بیان منظور)

اشاره کرد و اکثر بیمارانی که دچار پلژی سمت راست می شوند به دلیل ‏اینکه منطقه تکلم

(بروکا) در نیمکره چپ واقع شده است دچار مشکلات تکلم نیز می شوند گفتار درمانی

می تواند دراین بیماران موثر باشد .

حفظ سلامت پوست :

در بیماری که دچار سکته شده است به دلیل تغییر حسی و عدم توانایی در واکنش نسبت

به فشار و ناراحتی در چرخیدن یا حرکت خطر شکنندگی بافت را به همراه دارد ، تغییر وضعیت

هر ۲ ساعت فشار وارده به پوست را کاهش می دهد پوست باید تمیز و خشک باشد

ماساژ ملایم پوست سالم (قرمز نباشد) و تغذیه مناسب به حفظ سلامت آن کمک می کند.‏

بهبود روش های مقابله خانواده با بیماری :

اعضای خانواده مددجو، نقش بسیار مهمی در حمایت و مشورت با وی دارند.

خانواده نیازمند است بداند که فعالیتهای توان بخشی ممکن است مدتها طول بکشد،

پرستار باید تأثیر اجتماعی مراقبت در بیمار را بر خانواده بشناسد، خانواده را با خلقیات جدید

مددجو آشنا کند و در مورد نحوه برخورد صحیح با مددجو به آنها آموزش دهد .