که باعث نمایان شدن قسمتهای زیر پوست شده و معمولا موجب خونریزی خارجی میشود.
این نوع زخمها در هر وسعتی به سرعت عفونی شده و میکروبها میتوانند سریع به لایههای
عمقیتر پوست گسترش یافته و وارد گرههای لنفاوی شده و از این مسیر تا سراسر بدن گسترش یابند.
بنابراین روی تمام زخمها باید به درستی تمیز و پوشیده شود و پوشش آن نیز ثابت گردد.
پوشاندن صحیح زخم به کنترل خونریزی، جلوگیری از آلودگی و جذب خون و
ترشحات زخم کمک میکند و موجب التیام سریع زخم میشود.
آیا میدانید زخمهای باز انواع مختلفی دارند و تشخیص نوع آنها در
ارائه کمکهای اولیه مناسب بسیار موثر است؟
انواع زخم باز
خراشیدگی یا ساییدگی: این زخم در اثر ساییده شدن لایه فوقانی
پوست ایجاد میشود. به دلیل آنکه بیشتر اعصاب این لایه آسیب میبینند،
زخم دردناک، ولی خونریزی قابل توجه نیست. خراشیدگی اگر وسیع باشد
یا ذرات خاک یا اجسام خارجی در آن فرورفته باشد، میتواند جدی و خطرناک باشد.
اقدامات: چنانچه جسم خارجی به طور سطحی در پوست فرورفته است، آن را به آرامی با
آب و صابون بشویید و زخم را با بتادین، ضدعفونی و پانسمان کنید.
بریدگی: زخمی است که لبههای صاف داشته و شبیه بریدگی جراحی یا بریدگی با
لبه کاغذ است. این زخم، سوزش زیادی داشته و شدت خونریزی در این نوع زخم،
بسته به عمق بریدگی، محل و اندازه زخم متفاوت است.
پارهشدگی: زخمی است عمیق که دارای لبههای ناصاف بوده و در اثر اجسام تیزی مانند
شیشه ایجاد میشود. در این جراحت، بافتهای زیرین پوست آسیب دیده و
احتمال خونریزی شدید زیاد است.
اقدامات: در بریدگی و پارهشدگی اولویت با کنترل خونریزی به وسیله فشار مستقیم است.
لبههای زخم را به هم نزدیک کنید. عضو را بیحرکت و کمی بالاتر از سطح قلب قرار داده
تا از درد و خونریزی آن کاسته شود. چنانچه جسم خارجی در زخم باقی مانده آن را خارج نکنید.
زخم را ضدعفونی و پانسمان کنید و مصدوم را به نزدیکترین مرکز درمانی برسانید.
کندهشدگی: زخمی است که قسمتی از پوست یا عضله از بدن جدا یا آویخته شود.
اقدامات: سطح زخم را تمیز و جلوی خونریزی را بگیرید. اگر قسمتی از پوست یا عضله آویزان
شده آن را در محل اولیه خود قرار دهید و روی آن را ببندید و بلافاصله مصدوم را به مرکز درمانی برسانید.
سوراخشدگی: زخمی عمیق که در اثر وارد شدن یک جسم نوک تیز ایجاد میشود.
این جراحت همیشه باعث خونریزی شدید نمیشود، ولی در سوراخشدگیهای شکم و
قفسه سینه ،احتمال خونریزیهای شدید و مرگ زیاد است.
اقدامات: ابتدا اجازه دهید چند لحظهای خونریزی جریان یابد تا میکروبهای داخل زخم
به همراه خون خارج شوند. محل زخم را ضدعفونی کنید و در صورتی که جسم خارجی
در آن فرورفته است، آن را خارج نکنید، چرا که با خروج جسم بر شدت خونریزی افزوده میشود.
بنابراین جسم را با پانسمان ثابت کنید و مصدوم را به بیمارستان منتقل کنید.
توصیههایی درباره پانسمان زخم
– بتادین با نام (پوویدون آیوداین) یک محلول میکروبکش قوی بوده و میتواند
تمام انواع باکتریها، ویروسها، قارچها و سایر میکروارگانیسمها را نابود سازد.
نکته بسیار مهم آن که این محلول تا زمانی که روی پوست خشک نشود، هیچ اثری ندارد.
– از نفوذ بتادین به داخل زخم باز خودداری کنید، چراکه به دلیل داشتن املاح ید
ممکن است موجب حساسیت در افراد شود.
– برای پوشاندن زخم از پنبه استفاده نکنید، چراکه اغلب پنبهها غیراستریل هستند.
– بدون نظر پزشک از پماد آنتیبیوتیک استفاده نکنید، چراکه پماد جلوی خونگیری
بافت اطراف زخم را گرفته و ترمیم را به تعویق میاندازد.
– در صوتی که زخم عمیق، خونریزی شدید و دو لبه زخم بههم نمیرسند،
برای بخیه زدن به بیمارستان مراجعه کنید.
– تعویض پانسمان را هر روز و اگر مرطوب یا کثیف شد، زودتر انجام دهید.
– از کندن دلمه زخم اجتناب کنید، چراکه ترمیم را مختل میکند و خطر عفونت را افزایش میدهد.
– اگر محلول ضدعفونیکننده در دسترس نبود، برای تمیزکردن زخم از آب و صابون استفاده کنید.