تزریقات عضلانی

• 

تزریقات عضلانی یکی از روش های تجویز و دریافت دارو در بیماران سرپائی و بستری در

بخش های بیمارستان بوده و پرستاران به واسطه خصوصیت حرفه ای خود مسئول انجام تزریقات عضلانی بیماران هستند.

از طرفی وارد شدن سوزن به بدن هرچند که ضروری باشد و تمام جوانب کار در نظر گرفته شود،

تجربه ای ناخوشایند در بیماران ایجاد کرده و این تجربه ناخوشایند منجر به عوارض و اقدامات دیگری

از طرف بیمار می شود که ممکن است به نفع بیمار و درمان بیماری وی نباشد.

آمار بالای تزریقات عضلانی در جهان بخصوص در بیماران سرپائی و پاراکلینیکی، لزوم بررسی و

اجرای روش های تزریق عضلانی بدون درد را ثابت می کند.

با اجرای این تکنیک می توانید تجربه تزریق عضلانی بدون درد را در بیمار ایجاد کنید.

مراحل اجرای این تکنیک به شرح زیر است:

1. شستشوی مناسب دست:

دست های خود را از آلودگی ها پاک کنید تا هنگام تزریق عضلانی، آلودگی وارد بدن بیمار نشود.

به این منظور دست را با آب گرم و محلول شستشوی مناسب شسته تا ضمن اطمینان از پاکی آنها،

دستتان در تماس با بیمار سرد نباشد تا ایجاد تحریک و انقباض نکند. سپس دست ها را کاملاً خشک کنید.

1. دارو (آمپول) را سه بار کنترل کنید:

الف- دستور پزشک و کارتکس

ب- هنگام برداشتن دارو از قفسه دارو ها و آماده کردن آن

ج- هنگام تزریق به بیمار

انتخاب حلال مناسب:

برخی از داروها از قبل از تزریق نیاز به حل شدن با حلال مناسب دارند.

در حال حاضر در اکثر مراکز درمانی و بیمارستان های کشور، از آب مقطر به عنوان حلال ویال های پودری استفاده می گردد.

تزریق آب مقطر، خود باعث ایجاد درد می شود. پس بهتر است بجای آن از سرم نرمال سالین استفاده کنید.

حل کردن مناسب دارو:

دارو (ویال های پودری) را با آسپیره و پوش کردن داخل ویال حل کنید تا کف و حباب ایجاد نکند و سعی کنید

هواگیری سرنگ را نیز داخل ویال انجام دهید تا از هدر رفتن و پاشیده شده دارو به اطراف پیشگیری شود.

اجازه دهید تا مقدار کمی هوا (سه دهم تا پنج دهم سی سی) در انتهای سرنگ باقی بماند.

از این حجم هوا برای تخلیه کامل دارو از فضای محل اتصال سرنگ به سرسوزن استفاده کنید.

تعویض سر سوزن:

بعد از کشیدن دارو به داخل سرنگ و قبل از تزریق، سرسوزن را تعویض نمایید.

زیرا سر سوزن قبلی بعلت تماس با لبه ها کُند شده و جدار بیرونی آن به دارو آغشته است.

در غیر اینصورت درد بیشتری را به بیمار تحمیل خواهید کرد.

توضیح مناسب به بیمار:

مانند هر اقدام و مراقبت پرستاری دیگر، قبل از شروع تزریق در مورد دارو، روش تجویز و تکنیک مورد

نظر به بیمار توضیح دهید و سعی کنید با اطمینان خاطر دادن به بیمار همکاری وی را در اجرای این تکنیک جلب نمائید.

انتخاب عضله مناسب:

با اینکه می دانیم عضله باتکس افراد متوسط تا ۵ سی سی و عضله دلتوئید تا ۲ سی سی گنجایش دارد،

ولی در کودکان، افراد لاغر و با جثه ظریف به نسبت باید از این حجم کم کرد.

وارد کردن مناسب سوزن:

نرم، سریع و پیوسته، با زاویه ۷۲ تا ۹۰ درجه وارد عضله شوید.

سرعت تزریق آهسته:

هر یک سی سی دارو را در عرض ده ثانیه تزریق کنید.

1. ثابت نگه داشتن سرسوزن در بدن بیمار

بعد از ورود انتهای سرسوزن را با دو انگشت اشاره و شست ثابت نگه دارید.

حرکت سوزن درون عضله خالی از درد نیست.

قفل هوا Air luck

در تزریق عضلانی و در انتهای تزریق، سه دهم تا پنج دهم سی سی هوای باقیمانده را نیز پوش کنید.

این کار باعث رسیدن کل دارو به بدن شده از ماندن دارو در سرسوزن جلوگیری می کند و

فضای بیشتری برای جذب بهتر در اختیار دارو قرار می دهد.

استفاده از تکنیک Z line

با کشیدن پوست حدوداً دو و نیم سانتی متر و سپس تزریق و بعد رها کردن پوست، مجرای ایجاد شده

در لایه های پوست در یک امتداد قرار نخواهد گرفت و این کار باعث می شود تا

دارو از بدن خارج نشود و کل حجم دستوری به بیمار برسد.

ضدعفونی مناسب پوست:

حتما می دانید که ورود الکل به لایه های زیرین پوست ایجاد درد می کند.

بنابراین بگذارید تا الکلی که قبل از تزریق جهت ضدعفونی کردن پوست استفاده شده، خوب خشک شود.

استراحت و آرامش کافی:

بعد از تزریق از بیمار بخواهید بلافاصله از روی تخت بلند نشود و اجازه دهد تا عضله از حالت استرس و اسپاسم خارج شده و بعد بلند شود. (حدود یک الی دو دقیقه)

کمپرس گرم:

استفاده از کمپرس گرم، به افزایش خون رسانی در محل کمک کرده و باعث جذب بهتر و سریعتر دارو می شود.

ماساژ ملایم:

یک گاز یا پنبه خشک روی محل تزریق عضلانی گذاشته و به آرامی ماساژ دهید.