تزریق پنی سیلین برای درمان عفونتهای باکتریایی بدن صورت می گیرد. پنی سیلین‌ها
گروهی از داروهای آنتی‌بیوتیک هستند که در برابر ارگانیسم‌های آسیب‌پذیر به خصوص
باکتریهای گرم مثبت به کار می‌روند. پنی سیلین‌ها اولین گروه از دسته آنتی بیوتیکهای
بتالاکتام هستند. این دارو را می‌توان هم به شکل خوراکی و هم به شکل تزریقی مصرف کرد
و با توجه به مقدار ماده موثره به کار رفته در آن و ترکیبش با مواد دیگر در انواع و اشکال
مختلفی وجود دارد؛ برای مثال در مورد پنی سیلین تزریقی می‌توان به پنی سیلین۸۰۰ هزار،
پنی سیلین ۶.۳.۳ و پنی سیلین یک میلیون و ۲۰۰ اشاره کرد. یکی از تفاوت‌های عمده
این پنی‌سیلین‌ها در مدت زمان اثرگذاری‌شان است؛ برای مثال پنی سیلین ۶.۳.۳ و A یک
میلیون و ۲۰۰ به گونه‌ای فرموله شده‌اند که به صورت آهسته اثر داشته و یا به عبارت دیگر
در طولانی مدت متابولیزه شوند؛ بنابراین اثر پنیسیلین یک میلیون و ۲۰۰ برای ۲ هفته تا
یک ماه باقی می‌ماند اما پنیسیلین ۸۰۰ هزار در همان ۱۲ تا ۲۴ ساعت اولیه تاثیر می‌گذارد.
طیف اثر پنی سیلین محدود است اما هنوز برای درمان عفونت های ناشی از میکروارگانیسم های زیر مورد استفاده قرار می گیرد:
۱. استرپتوکوک، شامل پنوموککهای حساس (۳۰-۳۵٪)
۲. مننگوکوک
۳. باسیلهای گرم مثبت حساس (کلوستریدیا، اکتینومایسس)
۴. اسپیروکت شامل عامل ایجاد سیفلیس
۵. انواع استافیلوککی که بتالاکتاماز تولید نمی‌کنند.
۶. بیهوازیها به جز انواع تولید کننده بتالاکتاماز همچون باکترویید فراژیلیس
لزوم انجام تست حساسیت قبل از تزریق پنی سیلین
آمپول پنی سیلین از آنتی بیوتیک هایی است که باعث ایجاد واکنش حساسیتی شدید به
نام شوک آلرژیک در برخی افراد می شود. به همین علت متخصصان تاکید می کنند که آمپول
پنی سیلین حتما باید در یک مرکز درمانی تزریق شود و از تزریق آن در منزل باید بشدت خودداری شود.
همچنین پیش از تزریق آن ضروری است که تست پوستی انجام شود تا اگر بدن حساسیت نشان داد،
از تزریق آن خودداری شود.
برای اجتناب از بروز واکنش آنافیلاکسی هنگام تزریق پنیسیلین که می‌تواند کشنده باشد
توصیه می‌شود عدم حساسیت سریع بیمار به دارو تست شود. نحوه تست به این گونه است
که با چکاندن یک قطره از محلول پنی سیلین در داخل چشم این کار را انجام می دهند و
چند دقیقه صبر می کنند تا ببینند علایم قرمزی چشم و سوزش رخ می دهد یا نه اگر این
علائم دیده نشد فرد نسبت به پنی سیلین حساسیت نداشته در غیر این صورت و بروز موارد
فوق فرد نسبت به پنی سیلین حساسیت دارد. آنافیلاکسی جدی‌ترین عارضه دارو است
که در ۰٫۵ درصد بیماران روی می‌دهد. مرگ برآمده از آنافیلاکسی در ۰٫۰۰۲ درصد بیماران
(یک در پنجاه هزار) به چشم می‌خورد. در هر صورت عمل تست دارو برای کسانی که اولین
بار پنیسیلین مصرف می‌کنند الزامی است.
عواملی که در حساسیت به پنی سیلین نقش دارد معطوف به سن افراد می شود و بر این اساس،
این نوع حساسیت بین دوازده تا چهل و نه سالگی بیشترین شیوع را دارد. به بیان دیگر،
احتمال بروز شوک حساسیتیناشی از تزریق پنی سیلین در سنین زیر ۱۲ سال بسیار کم است.
به همین دلیل، انجام تست پوستی پیش از تزریق پنی سیلین در سنین زیر ۱۲ سال در صورت
وجود نداشتن سابقه آلرژی در فرد و خانواده وی لازم نیست.
دوز تزریق پنی سیلین برای بیماریهای مختلف
الف) عفونتهای حساس خفیف تا متوسط. بزرگسالان: مقدار ۵۰۰-۱۲۵ میلی گرم (۸۰۰۰۰۰-۲۰۰۰۰۰ واحد)
هر شش ساعت مصرف می شود.
کودکان: مقدار mg/kg/day 5/62-15 (واحد ۹۰۰۰۰-۲۵۰۰۰) در مقادیر منقسم هر ۸-۶ ساعت مصرف می شود.
ب) ژنژیویت نکروزه اولسراتیو :
بزرگسالان : mg 500 خوراکی هر ۸-۶ ساعت.
پ) پیشگیری از عفونتهای پنوموکوکی :
بزرگسالان : mg 250 خوراکی دو بار در روز.
کودکان زیر ۵ سال: mg 125 خوراکی دو بار در روز.
ت) پیشگیری از تب روماتیسمی یا عود کرده:
بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال: mg 250-125 دو بار در روز.
ث) مواجهه (یا احتمال مواجهه ) با باسیلوس آنتراسیس:
بزرگسالان: mg/kg 5/7 خوراکی هر ۶ ساعت.
کودکان زیر ۹ سال: mg/kg/day 50 خوراکی به صورت منقسم هر ۶ ساعت.