یک پرستار بچه که به جای کار کردن برای یک خانواده، همزمان از کودک یا کودکان دو یا چند
خانواده مراقبت می‌کند. پرستار اشتراکی راهی برای استفاده از خدمات یک پرستار بچه
و تقسیم هزینهٔ آن با دیگر آشنایان و دوستانی است که شما به خوبی می‌شناسیدشان و
به آنها اعتماد دارید. در این مطلب می‌توانید با موارد بسیار مهمی دربارهٔ داشتن یک پرستار
بچهٔ مشترک آشنا شوید.
- پرستار اشتراکی مناسب برای خانواده
- مزایای پرستار اشتراکی
- معایب پرستار اشتراکی
- گرفتن نتیجهٔ مطلوب از یک پرستار مشترک
- پرستار اشتراکی مناسب برای خانواده
پرستار اشتراکی برای خانواده‌هایی ایده‌آل است که کودکانی تقریباً همسن دارند و به ویژه
برای کودکان زیر یک سال مفید خواهد بود که تا حدی به این دلیل است که گزینه‌های مراقبت
از کودکان زیر یک سال محدود هستند، مثلاً مهدکودک‌ها اغلب جای کمتری برای کودکان زیر
یک سال دارند. همچنین تا زمانی که بچه‌ها نسبتاً خوب با هم کنار بیایند پرستار اشتراکی
می‌تواند برای کودکان نوپا، پیش‌دبستانی و حتی کودکان مدرسه‌ای هم کاملاً مناسب باشد.
اگر برنامهٔ روزانهٔ شما غیرقابل پیش‌بینی است و در نتیجه مناسب شرایط مهدکودک‌ها نیست،
ممکن است پرستار مشترک راه چارهٔ شما باشد. در مورد مهدکودک، شما باید بردن و برداشتن
کودک را در زمان خاصی انجام دهید و اگر کودک بیمار باشد نمی‌توانید او را در مهد بگذارید.
استفاده از پرستار اشتراکی به معنای آن است که شما می‌توانید از همان آغاز انعطاف‌پذیری مورد
نیاز خود را درخواست و تأمین کنید. ممکن است تنظیم زمان بردن و برداشتن کودک راحت‌تر
باشد یا حداقل اگر لازم شد بتوانید برنامه را تغییر دهید.
مزایای پرستار اشتراکی
داشتن یک پرستار مشترک هم مثل دیگر گزینه‌های نگهداری از کودکان مزایا و معایبی دارد که
بهتر است قبل از انتخابتان در این مورد اطلاعاتی داشته باشید. برخی مزایای یک پرستار
مشترک شامل موارد زیر است:
توجه بیشتر به کودکتان: پرستار اشتراکی حد فاصل و انتخاب خوبی بین مراقبت پرستار و
مهدکودک است، زیرا از آنجا که تعداد کودکان کمتر از مهدکودک است، کودکتان توجه بیشتری
دریافت می‌کند که برخی کارشناسان می‌گویند این موضوع به ویژه برای کودکان زیر یک سال
اهمیت دارد.
تعامل با دیگر کودکان: اگر کودک نوپای شما پرستار اشتراکی داشته باشد، از فرصت تعامل
با کودکان دیگر بهره خواهد برد. به علاوه او می‌تواند دوستان خوبی پیدا کند. مراقبت اشتراکی
همچنین ممکن است به کودکان کمک کند با یکدیگر پیوندی مشابه خواهر و برادرها ایجاد کنند.
آشنایی با مدرسه: این گزینه می‌تواند شروع خوبی برای آشنایی با محیط مدرسه باشد، بدون
اینکه همهٔ دردسرهای آن را به همراه داشته باشد. در واقع پرستار مشترک می‌تواند کودک شما
را برای تعامل و معاشرت در محیطی بزرگ‌تر آماده کند.
بیماری و مریضی کمتر: اگر پرستار به خانهٔ شما می‌آید، کودکتان در محیط آشنایش باقی می‌ماند
و از آنجا که با کودکان زیادی ارتباط نخواهد داشت، ممکن است کمتر از کودکان مهدکودکی بیمار شود.
با این حال آمادگی تقسیم میکروب‌ها را داشته باشید، زیرا وقتی کودکان کنار هم قرار می‌گیرند
این مسئله غیرقابل اجتناب است.
داشتن کمک والدین دیگر: داشتن پرستار مشترک به معنای آن است که شما در شرایط اضطراری
والدین آشنای دیگری دارید که می‌توانید رویشان حساب کنید. اگر پرستار بیمار شود، والدین با هم
مذاکره می‌کنند که آن روز چه کسی در خانه بماند و از بچه‌ها مراقبت کند. همچنین اگر در محل کار
شرایطی اضطراری پیش بیاید و پرستار نتواند کمی بیشتر پیش کودکتان بماند، ممکن است بتوانید
از مادر یا پدر دیگر کودکان بخواهید که کودکتان را برای چند ساعت نگه دارند.
نهایتاً، در مقایسه با پولی که برای گرفتن پرستار خصوصی هزینه می‌کردید، مقداری صرفه‌جویی خواهید
کرد. اگرچه داشتن یک پرستار بچه می‌تواند گران‌تر از دیگر گزینه‌های خدمات نگهداری از کودکان باشد
اما با داشتن پرستار مشترک احتمالاً می‌توانید هزینهٔ آن را با دیگر والدین تقسیم کنید.
معایب پرستار اشتراکی
اگر قبلاً عضوی از هر گروه عملی‌ای بوده‌اید، معایب پرستار مشترک بودن را درک خواهید کرد. یک
تصمیم‌گیری مشترک می‌تواند کلافه‌کننده، خسته‌کننده و زمان‌بر باشد. برخی از معایب داشتن
یک پرستار مشترک می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
بحث و گفت‌وگو: این مورد را شاید نتوان به عنوان ایراد پرستار مشترک عنوان کرد ولی صبور بودن
و زمان گذاشتن برای برخی افراد سخت و خسته‌کننده است. قبل از اینکه بتوانید حتی شروع به
جست‌وجوی پرستار بچهٔ مشترک کنید، گروه شما که متشکل از والدین است نیاز به بحث، گفت‌گوهای
منطقی، مذاکره و مصالحه دارد، پس لازم است صبور باشید، والدین آگاه‌تری را برای هم‌گروه شدن
انتخاب کنید.
وقت‌گیر بودن: شما باید در مورد اینکه کدام پرستار را استخدام کنید و او در کجا از کودکان مراقبت کند،
به توافق برسید. این مکان می‌تواند خانه شما یا والدین دیگر باشد یا به صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه
عوض شود و پیدا کردن پرستاری که همهٔ شما دوستش داشته باشید و هماهنگ کردن تمام موارد
ممکن است ماه‌ها زمان ببرد، پس لازم است به قدر کافی وقت بگذارید.
رسیدن به توافق کامل: شما همچنین باید در مورد دستمزد و مزایایی که می‌خواهید به پرستار بدهید
توافق کنید و یک قرارداد بنویسید و امضا کنید. به علاوه، باید اطمینان حاصل کنید که همهٔ کارهای اداری
لازم را انجام می‌دهید، چون به هر حال استخدام پرستار الزاماتی قانونی دارد، زیرا بهتر است پرستار
را از مراکز خودمات پرستاری انتخاب کنید نه آشنایان دوستانتان، مگر در مواردی که اطمینان کامل دارید،
پس لازم است توجه داشته باشید که گرفتن پرستار مشترک ممکن است پیچیده‌تر از آن چیزی باشد
که فکر می‌کنید.
دیدگاه‌های متفاوت فرزندپروری: برای شروع باید اطمینان حاصل کنید که شما و والدین دیگر دیدگاه
مشترکی دربارهٔ موضوعات فرزندپروری مثل تأدیب و تربیت، غذاهایی که به کودکان داده شود، زمان تماشای
تلویزیون و نوع فعالیت‌هایی دارید که می‌خواهید پرستار در برنامهٔ روزانهٔ بچه‌ها بگنجاند. به عنوان مثال
تلویزیون چیزی است که شاید تماشای آن از نظر برخی والدین یک دیدگاه سهل‌گیرانه باشد ولی شما
نخواهید کودکتان فعلاً برنامه‌های تلویزیون را ببیند.
میزان مراقبت از کودکان: اگر فرزند شما یا کودک دیگری در گروه، نیازهای ویژه‌ای دارد، پرستار مشترک
می‌تواند معایبی داشته باشد. به عنوان مثال اگر یکی از کودکان نیاز به توجهی بیشتر از معمولی دارد،
پرستار ممکن است در مراقبت همزمان از چند کودک مشکل پیدا کند.
بنابراین وقتی تمام مقدمات فراهم شد، شما و دیگر والدین باید توافق کنید که در مورد موضوعات ریز و
درشت با هم گفت‌وگو کنید و در صورت عدم توافق باز هم صبور باشید.
گرفتن نتیجهٔ مطلوب از یک پرستار مشترک
در شرایط درست، پرستار مشترک می‌تواند از هر جهت عالی باشد و هر خانواده مراقبتی شخصی‌سازی
شده را با هزینه‌ای کمتر خواهد داشت. پرستار نیز این ترتیب را دوست خواهد داشت، زیرا دستمزدش
بیشتر از زمانی است که تنها برای یک خانواده کار می‌کند و وقتی کودکان بزرگ‌تر می‌شوند از داشتن همبازی
در تمام طول روز راضی خواهند بود. برای گرفتن یک نتیجهٔ خوب از پرستار مشترک می‌توانید برنامه‌ریزی
کنید و برخی از توصیه‌های زیر را نیز در این برنامه بگنجانید:
نوشتن قرارداد: برای جلوگیری از آشفتگی و بی‌نظمی بهتر است قرارداد دقیقی با پرستارتان امضا کنید.
قرارداد توافق شما را به روشنی و صراحت کتبی می‌کند و در صورت بروز مشکل از شما حمایت می‌کند و
همهٔ شما می‌توانید برای حل مشکلات پیش‌آمده خیلی ساده و منطقی به آن رجوع کنید. این قرارداد می‌تواند
شامل موارد زیر باشد:
- زمان و ساعت لازم مراقبت برای هر خانواده
- رویکردهای توافق‌شده در مورد موضوعات فرزندپروری
- هزینه‌ها و حقوق
- چگونگی تقسیم پرداخت
- قوانین مربوط به تعطیلات
- زمان مرخصی‌های مختلف
- روزهای بیماری یکی از کودکان یا پرستار
گفت‌وگو و مذاکره: بهتر است برنامه‌ای برای ملاقات با والدین دیگر بریزید تا بتوانید در مورد هر مشکلی
با هم صحبت کنید. برخی والدین یک ملاقات هفتگی کوتاه را در زمان برداشتن کودکان برنامه‌ریزی می‌کنند
تا به گرفتن نتیجه‌ای بسیار بهتر کمک کنند.
انتخاب یکی از والدین به عنوان مدیر: برای اجتناب از کلافگی پرستار یا دادن اطلاعات متناقض، یک
خانواده را به عنوان مدیر اصلی انتخاب کنید تا در صورت نیاز به تغییر برنامه به پرستار اطلاع دهد. این مدیر
اصلی اغلب خانواده‌ای است که شاید شرایط آسان‌تری دارد و مراقبت از کودکان در خانهٔ او صورت می‌گیرد
که البته حتماً لازم هم نیست این طور باشد. با این کار، پرستار پیام‌های متناقض و متفاوتی از والدین دیگر مختلف
نخواهد گرفت، پس بهتر است خیلی زود این شخص را از میان خودتان انتخاب و تا جای ممکن به
تصمیم‌گیری‌هایش اعتماد کنید..