مهارت های حرکت ظریف دست کودکان


آشنایی با مهارت های حرکتی ظریف دست کودکان

اصطلاح حرکت ظریف به معنای عضلات کوچک است.
مهارت های حرکتی ظریف شامل استفاده از عضلات کوچک در انگشتان، دست و
بازو برای دست ورزی، کنترل و استفاده از وسایل و اشیا می‌باشد.
هماهنگی چشم و دست، که در آن فرد از بینایی برای کنترل حرکات و
فعالیت های عضلات کوچک استفاده می‌کند، نیز از دیگر اجزای مهم رشد
مهارت های حرکتی ظریف می‌باشد.

چرا مهارت های حرکتی ظریف دست مهم هستند؟

توانایی های حرکتی ظریف اساسی برای مهارت های زیادی است
که کودک در سفر کودکی خود به آنها دست می‌یابد و رشد خواهد داد.
برای نوزادان و کودکان کوچ، مهارت های حرکتی ظریف آن‌ها تعامل با محیط اطراف،
و در نتیجه یادگیری را تسهیل می‌کند. در طی فرایند رشدی، مهارت های
حرکتی ظریف کودکان پیش‌نیاز ی ضروری در ایجاد مهارت های اولیه ادبیات،
ریاضی و کمک به خود از قبیل لباس پوشیدن و نظافت شخصی مستقل می‌باشد.
هنگامی که کودکان در سال‌های پیش‌دبستانی و دبستان هستند، مهارت های حرکتی
ظریف دست آن‌ها به ارتقاء مهارت های ریاضی و ادبیات کمک خواهد کرد،
همچنین به مشارکت در فعالیت های پیچیده تر مانند تمرینات هنر ویا کاردستی،
بازی های فکری، فعالیت های ساخت و ساز با استفاده از مکعب و بازی های
ساخت و ساز تبلیغاتی، استفاده از کامپیوتر و نواختن الات موسیقی کمک خواهد کرد.
کودکانی که در مهارت های حرکتی ظریف مشکل دارند ممکن است دچار
نا امیدی و اعتماد به نفس پایین شوند زیرا قادر به اجرای تکالیف روزمره مانند
ترسیم یا قیچی کردن همانند سایر همسالان خود نیستند.
اغلب کودکانی که تکالیف حرکتی ظریف را مشکل می‌بینند در این تکالیف
به دلیل ناامیدی، خستگی و ترس از شکست مشارکت نمی‌کنند.
این اتفاق یک چرخه منفی ایجاد می‌کند زیرا این کودکان فرصت کمتری
برای تمرین و بهبود مهارت های حرکتی ظریف خود دارند.

مهارت های حرکتی ظریف دست کودکان

 

رشد حرکت ظریف

همانند همه حیطه های رشدی، هر کودک با سرعتی متفاوت مهارت های حرکتی ظریف
خود را ایجاد می‌کند، و قدرت و توانایی های متفاوتی را نشان می‌دهند،
این اتفاق به علاقه و شخصیت آن‌ها بستگی دارد. اما، یک الگوی کلی وجود دارد
که رشد حرکت ظریف کودکان از آن پیروی کرده و نقاط عطفی وجود دارد که در یک دامنه
سنی خاص مشخص است. بعضی از ویژگی های نقاط عطفی که کودکان
در سنین خاص به آنها می‌رسند شامل موارد زیر است:
برای نوزادان کوچک

نوزادان بسیار کوچک کنترل کمی بر بدن خود دارند. همزمان با رشد متوجه می‌شوند

که دست‌ها، انگشتان، پاها، و انگشتان پای آن‌ها به بدنشان متصل است و

در پنج ماهگی می‌توانند برای مدت کوتاهی برای یک شی دست خود را دراز کرده و آن را نگه دارند.

برای نوزادان بزرگ‌تر
در شش تا نه ماهگی نوزادان می‌توانند اشیایی مانند کلید، جغجغه و اسباب بازی های
کوچک را نگه داشته و تکان‌ دهند، و در نه ماهگی می‌توانند یک شی را از دستی به دست دیگر بدهند.
آن‌ها قادر خواهند بود  وسایل کوچک را با استفاده از انگشت شست و اشاره  بردارند.
کودکان در سن پایین علاقه دارند همه چیز را در دهان خود بگذارند، پس جلوگیری
از وقوع شک اهمیت دارد. در حدود ۱۶ ماهگی می‌توانند فعالیت های ساده‌ای را
مانند ورق زدن کتاب هایی با برگه‌های ضخیم، تکمیل پازل های ساده و استفاده از
نخ و مهره را انجام دهند.

برای نوپایان

از ۱۶ ماهگی تا سه سالگی، نوپایان مهارت های حرکتی ظریف خود را بدست آورده و
از آن برای اکتشاف دنیای خود و مستقل شدن استفاده می‌کنند.
در این هنگام آن‌ها می‌توانند با کمک قاشق غذا بخورند و می‌توانند مکعب ها را روی هم
بچینند و مکعب های بزرگ لگو را روی هم قرار دهند.
آن‌ها همچنین شروع به خط خطی کردن با استفاده از وسایل ترسیمی می‌کنند
اگرچه ممکن است در ابتدا قلم را به درستی در دست نگیرند و برای مثال با
مشت کردن دست آن را نگه دارند.

برای کودکان پیش‌دبستانی

کودکان سه تا پنج سال کنترل کارآمدی بر عضلات کوچک خود خواهند داشت، و
شروع به ماهر شدن در تکالیفی از قبیل بستن دکمه و استفاده از قیچی می‌کنند.
آن‌ها همچنین مهارت نوشتاری و ترسیمی خود را بهبود بخشیده ، و قادر به رونوشت حروف،
اعداد و اشکال هستند، و اغلب نقاشی‌های به نسبت پیچیده ای رسم می‌کنند.
از حدود سه سالگی، اغلب کودکان سمت غالب خود را مشخص خواهند کرد.

برای کودکان در سن مدرسه

با رسیدن کودکان به سن مدرسه، آنها همچنان مهارت های حرکتی ظریف خود را ارتقا داده، و مهارت های ترسیمی، نوشتاری، رنگ آمیزی و استفاده از قیچی روان و تطابق یافته تری خواهند داشت. با قوی شدن عضلات ظریف این فعالیت ها ساده‌تر شده، و اغلب بیشتر در این گونه فعالیت ها مشارکت می‌کنند.

فعالیت های حرکتی ظریف

از آنجایی که کودکان به طور کلی هنگامی که به چیزی علاقه داشته باشند آن را بهتر یاد می‌گیرند، اینکه متخصصین مراقبت از کودک علایق و توانایی های هر کودک را بشناسند، و از آن به عنوان اساسی برای برنامه ریزی استفاده کنند اهمیت دارد.

وقتی به فعالیت های حرکتی ظریف فکر می‌کنید، اغلب افراد به یاد تجربیات قدیمی از قبیل ریسندگی، نقاشی، ترسیم، چسب کاری، برش با قیچی یا استفاده از خمیر بازی با کمک وردنه و قالب می‌افتند. اما، فعالیت های روزمره زیاد دیگری وجود دارد که در آن کودکان فرصت مناسبی برای رشد حرکت ظریف دارند. این فعالیت ها برای کودکانی که علاقه‌ای به تمرینات حرکت ظریف مرسوم ندارن، یا از وضعیت توانایی حرکت ظریف خود آگاهی دارند مناسب است.

ایده های زیر می‌تواند به متخصصین مراقبت از کودک در استفاده از حیطه علاقه کودک یا توانایی های او به عنوان اساسی برای ارتقای رشد حرکت ظریف آن‌ها کمک کند:

در حیطه بازی های نمایشی:

  • لباس و کفش هایی با امکان بستن به شکل های مختلف از قبیل دکمه فشاری، دکمه های بزرگ و کوچک، زیپ و چسبی
  • ابزار نوشتن مانند خودکار، مداد، گچ، کاغذ و تخته سیاه در محیطی طراحی شده مانند دفتر، کلاس مدرسه، رستوران یا فروشگاه
  • حمامی برای شستن و خشک کردن عروسک ها، لباس عروسک ها

در حیطه شن بازی:

  • استفاده از وسایل و ابزار ها مانند تنگ، قاشق، فنجان، برش دهنده خمیر شیرینی و سینی نانوایی
  • ماشین های اسباب بازی با اندازه های مختلف از جمله ماشین های بسیار کوچک
  • مواد طبیعی از قبیل سنگ، چوب، سبزیجات
  • استفاده از آب در شن بازی به تشویق برای دست‌ورزی کمک می‌کند.

برای فعالیت های خمیر بازی:

  • وسایل آماده از قبیل قالب حیوانات، وسایل آشپزی، قیچی، نی و چوب کبریت و شکل حروف و اعداد
  • برای کودکان بزرگتر، اشیا جذاب مانند مجسمه ها یا اشکال کوچک که می‌توان در
  • خمیر مخفی کرد. می‌توان فشار دادن خمیر برای یافتن شی مخفی را تبدیل به بازی کرد.
  • موادی از قبیل برنج، یا حبوبات کوچک برای اضافه کردن به خمیر برای ایجاد یک بافت جالب
برای فعالیت های دست‌ورزی:
  • تنگ یا ظروف بزرگ برای دسته بندی
  • آهن‌ربا برای تجربه کردن و کشف چگونگی جادبه، دافعه، و حرکت دادن اشیا فلزی
  • کیسه حسی، شامل مواردی که برای کودکان جالب باشد تا دست‌ورزی کرده و
  • با لمس شناسایی کنند
  • مواد ساخت و ساز، از قبیل موارد تبلیغاتی مانند Lego و نیز لوازم نجاری و وسایل خانه
  • مانند جعله، کاغذ، پارچه و چسب نواری
  • تجربه بازی های کثیف، مانند شن خیس، گل بازی، سفالگری
برای فعالیت های موسیقی و حرکتی:
  • بازی با انگشتان همراه با ریتم
  • اضافه کردن یک مورد حرکت ظریف به یک فعالیت حرکت درشت برای مثال،
  • وارد کردن حرکت ظریف در بازی های تقلید از رهبر گروه، یا شامل کردن
  • فعالیت حرکتی ظریف در یک چالش حرکت درشت.
بیشتر بخوانیم
۱۳ علامت افسردگی کودکان که هر پدر و مادری باید بداند
چرا کودکان تمایل به جویدن ناخن دارند؟

صحیح ترین نوع رفتار با کودک

کودکان شیرخوار هر کودک شیرخواری حسب تفاوتهای فردی در برخورد با مادر برای ارضای

نیازهای فیزیولوژیکی ، رفتار خاصی دارد. در این خصوص مادران باید بگذارند تاکودک خود
برنامه غذایش را تنظیم کند و تقاضای طبیعی‌اش معین کند که چه موقعی باید بخورد و بخوابد.
اما در حقیقت این مساله تمام هدف نیست، بلکه نیمی از آنست. روش بزرگ کردن کودک،
بنا به عکس العمل او در برابر احتیاجات طبیعی و فطری کودک و بر حسب نظم و ترتیب آن ،
توسط مادر تنظیم می‌گردد. در این صورت هر نوع نیاز کودک برآورده می‌شود. بعضی از کودکان ،
تابع نظم مادرند و بعضی در این قالب نمی‌گنجند. آنچه ما در جستجوی آن هستیم،
ترکیبی از این دو حالت است. یعنی تنظیم شخصی و خود به خود کودک که شامل نیروهای
داخلی و خارجی هر دو است. گاهی تقاضای کودک، مافوق توانایی مادر است،
در این صورت مادر باید خود را در برابر تقاضاهای زیاد طفل ، محافظت کند. البته هدف اصلی
سازش و تطابقی است که بین طرفین برقرار می‌شود، ولی اگر کودک نسبت به تعدیل تقاضاهای خود ،
استعداد و توانایی نشان ندهد، این وظیفه مادر است که اقدام نماید و در مقابل تقاضاهای کودک ،
خودداری نشان دهد. چنین حالتی فقط تملق به زمان شیرخوارگی ندارد،
بلکه متعلق به تمام سالهای برخورد است.
کودکان ۱۸ ماهه کودک هیجده ماهه در حالیکه ظاهرا «بزرگ شده است و کاملا» جست و
خیز دارد ولی از نظر روابطش با مادر خیلی شبیه بچه ی شیر خوار است او دوست دارد
بیشتر بگیرد تا بدهد. او از چیزهایی که می‌داند و می‌تواند، استفاده کافی می‌کند و
نیازها و احتیاجهای خود را به سایرین می‌فهماند. او بوسیله اشاره و تلفظ کلماتی
مانند «آه ـ آه» به سرعت منظور خود را می‌فهماند. جواب «نه» را از دیگران به راحتی قبول نمی‌کند.
می‌داند که کلمه «نه» راحتترین و متداولترین کلمه‌ای است که بکار می‌رود. کودک هیجده ساله وقتی
راه می‌رود، با حرکت پاها فکر می‌کند و دوست دارد هر چه به دستش می‌رسد، بگیرد.
احساس او نسبت به زمان بسیار کم است. او هر چه را که می‌خواهد، همین الان می‌خواهد.
مدتی نخواهد گذشت که کودک هیجده ماهه بر اثر رشد، این مراحل را پشت سر می‌گذارد و
در سن دو سالگی مادر می‌بیند که او اخلاق خوشی دارد و آدم مطیعی است.
کودک بیست و یک ماهه کودک در این سن دوست دارد. هر چه که مورد علاقه‌اش است،
همراهش باشد. از تغییر وضعیت ناراحت است و چون گنجینه‌ای لغات او کامل نیست،
نمی‌تواند منظورش را بفهماند بنابراین به گریه و ناسازگاری کردن، متوسل می‌شود.
مادر خوب و والدین آگاه ، سعی دارند منظور کودک را به سرعت درک و عملی کنند
چون در غیر این صورت با لجبازی و ناسازگاری کودک روبه رو خواهند شد. امنیت کودک وقتی
عادی است که همه چیز مثل سابق باشد. از تغییر جا یا تغییر لباس و غذا متنفر است.
خوشا به حال کودک بیست و یک ماهه ای که والدینش ، واقعی بودن نیازهای او را تشخیص دهند.
کودک دو ساله برای یک کودک دو ساله ، برعکس کودک هیجده ماهه ، اطاعت ، کاری دلپذیر و
آسان است. گذشت شش ماه به کودک این را می‌دهد که در مقابل والدینش فرمانبردار خوبی باشد.
کودک در دو سالگی بیشتر اوقات ، شنونده و اجرا کننده بسیار خوبی است. این حالتها جزء
ذات کودک است، و اگر والدین بدانند که در چه مدت این تغییرات صورت می‌گیرد تقاضاها و
انتظارهای خود را از کودک ، با امکانات و قدرت او تطبیق می‌دهند و در نتیجه ، در امر تربیت او
توفیقهای بیشتری عایدشان می‌شود.
کودک دو سال و نیمه کودک در این سن ، منفی باف ، لجوج و سرسخت است.
اگر مادر بخواهد با عجله لباس او را تنش کند، کودک فریاد می‌زند: «خودم می‌خواهم بپوشم»
و اگر پدر به او بگوید: «لباست را بپوش» خواهد شنید که می‌گوید:
«می‌خواهم مامان لباس تنم کند.» کودک دو و نیم ساله متلون است.
اگر مادر به طرف او رود. بابا را می‌طلبد و به عکس اگر بابا به طرفش برود، مامانش را می‌خواهد.
او در دنیایی از تضاد سیر می‌کند. و این کلمات بر زبان او جاری است: «می‌کنم .. نمی‌کنم ..
می‌خواهم .. نمی‌خواهم .. می‌توانم .. نمی‌توانم .. بله .. نه» انتخابهای او چند تایی است و
در هر دقیقه ، نوعی را می‌پسندد، اگر انواع باشد همه را طالب است اگر جلوی او را نگیرند،

ممکن است مدتها از یک سمت به سمت دیگر حرکت کند. اگر مادر به او بگوید:
«مربا می‌خواهی» می‌گوید «نمی‌خواهم» اما به محض اینکه مربا کنار گذاشته شود، او مربا می‌خواهد.
مشکل مادر برای تربیت او ، این است که باید حتی الامکان او را در مسیر یک طرفه قرار دهد.
کارهای روزانه را خودتان انتخاب کنید و فرصت انتخاب به او ندهید. وقتی می‌خواهید او را با
خود به بیرون ببرید، در حالیکه از تفریح در بیرون برایش سخنرانی می‌کنید لباس تنش کنید.
اگر از او برای بیرون رفتن ، اجازه بخواهید، کلاهتان پس معرکه است. به هر قیمت که می‌دانید
از پرسشهایی که او باید چواب «نه» را ادا کند، پرهیز نمایید. به او زیاد فرصت انتخاب ندهید.
اگر این فرصت را داشته باشد، مطمئن باشید که از فرصت خود راضی نیست. در تمام دستورها،
خواهش و تقاضاهایش تکبر و غرور زیاده از حدی دیده می‌شود. لذا مادر باید به جای نشستن و
غصه خوردن ، راه و روش تسلط بر فرزند را بیاموزد و این مطلب را همواره در نظر داشته باشد،
سعی کند کودک حرفهای او را بدون چون و چرا بشنود و به عکس در مقابل کارهای بی‌اهمیت
تسلیم شود. مثلا «بگوید: البته … بله قربان … حتما» مادران باید به خاطر داشته باشند
که کودک ۵/۲ ساله ممکن است. رفتارش با شما بسیار خوب یا بد باشد، اما او شما را
بسیار دوست دارد و تمناهای زیادی از شما دارد. جالبترین استعدادهای خود را می خواهد
به شما نشان دهد، و دوست ندارد آنها را حتی پدرش ببیند. اگر گاهی وقتها که شما را
خیلی ناراحت و خسته کرده، فرصتی بدست آورده و قدری استراحت کنید تا با صبر و
حوصله بیشتری به سوی او بازگردید.