معاینات دوران بارداری

ملاقات‌های منظم با پزشک در دوران بارداری از اهمیت خاصی برخوردارند.

انجام منظم مراقبت‌های بارداری می‌تواند از بروز عوارض بارداری و زایمان به

شکل مؤثری پیشگیری کند. در این مطلب با تعداد جلسه‌های معاینات بارداری،

چگونگی این معاینات و نکاتی برای استفادۀ بهتر از زمان کوتاه ملاقات با پزشک آشنا خواهید شد.

​​​​​​​تعداد جلسات معاینه‌

تعداد جلساتی که برای معاینات پیش از زایمان باید به پزشک مراجعه کنید زیاد

است. به همین دلیل، لازم است در انتخاب پزشک دقت کنید تا درنهایت پزشکی

را انتخاب کنید که به او اعتماد دارید و در طول ملاقات‌هایتان در کنارش احساس

راحتی می‌کنید. حداقل جلسات ملاقات با پزشک که در دستورالعمل‌های وزارت

بهداشت برای یک بارداری عادی توصیه شده، حداقل هشت جلسه است. مراقبت

اول بهتر است بین هفته‌ها‌ی شش تا ۱۰ بارداری انجام شود. مراقبت دوم در فاصلۀ

هفته‌های ۱۶ تا ۲۰ بارداری، مراقبت سوم در هفته‌های ۲۶ تا ۳۰، مراقبت چهارم بین

هفته‌های ۳۱ تا ۳۴ و مراقبت پنجم در فاصلۀ هفته‌های ۳۵ تا ۳۷ باداری انجام شود.

مراقبت ششم، هفتم و هشتم به ترتیب در هفته‌های ۳۸، ۳۹ و ۴۰ انجام می‌شود.

بدیهی است که در صورت بروز عوارضی مثل فشار خون بالا یا وجود بیماری‌های مزمن

و با توجه به سابقۀ پزشکی شما، تعداد این ملاقات‌ها با پزشک افزایش می‌یابد، زیرا

داشتن سابقۀ مشکلات پزشکی یا مشکل جدیدی که در دوران بارداری برای شما ایجاد

شده، ممکن است باعث شود به جلسات معاینۀ بیشتری نیاز داشته باشید. در دوران

بارداری علاوه بر جلساتی که برای معاینات دوران بارداری به پزشک مراجعه می‌کنید،

ممکن است لازم باشد برای انجام آزمایش‌های خون، ادرار یا سونوگرافی و سایر آزمایش‌هایی

که ممکن است پزشک در این دوران برای شما تجویز کند به سایر مراکز خدمات درمانی

نیز مراجعه کنید.

چگونگی معاینات

در ابتدای جلسات معاینۀ بارداری، پزشک نتایج آزمایش‌هایی را مرور خواهد کرد که در

جلسات قبلی تجویز کرده و ممکن است سؤال‌هایی را برای بررسی وضعیت سلامت

مادر و جنین بپرسد. پزشک در این جلسات، معایناتی را با هدف بررسی پیشرفت بارداری

و کیفیت آن انجام خواهد داد. به طور معمول و بسته به هفتۀ بارداری، پزشک معاینات زیر

را انجام خواهد داد:

  • اندازه‌گیری وزن مادر و بررسی میزان وزن‌گیری
  • اندازه‌گیری فشار خون و معاینۀ دست و پاها برای هر گونه تورم
  • معاینۀ شکم برای بررسی هر گونه توده یا ضایعه و بررسی موقعیت جنین
  • اندازه‌گیری سایز رحم برای بررسی میزان پیشرفت بارداری؛ معمولاً بعد از سه ماهۀ دوم
  • گوش دادن به ضربان قلب جنین؛ معمولاً از سه ماهۀ دوم
  • معاینات لگنی و واژینال برای بررسی وضعیت دهانۀ رحم و ترشحات در هفته‌های پایانی بارداری

پزشک در این جلسات معمولاً آزمایش‌‌ها و سونوگرافی‌هایی را برای بررسی وضعیت سلامت

مادر و جنین تجویز خواهد کرد. همچنین در صورت وجود مشکلات احتمالی، ممکن است مادر

را برای پیگیری‌های بیشتر به متخصص دیگری معرفی کند. در انتهای جلسات نیز معمولاً پزشک

نتایج معاینات را با مادر در میان خواهد گذاشت. همچنین تغییراتی که تا زمان معاینۀ بعدی ممکن

است برای مادر اتفاق بیفتد را برای او شرح می‌دهد و علائم خطرناکی را گوشزد می‌کند که باید

در صورت مشاهدۀ آنها سریعاً به پزشک مراجعه کند. همچنین پزشک در مورد سبک زندگی مواردی

را یادآوری می‌کند. مواردی مثلاهمیت تغذیۀ سالم و دوری از سیگار، قلیان، الکل، مواد مخدر و در

کل مزایا و معایب آزمایش‌هایی را که می‌توانید انجام دهید، به شما اطلاع می‌دهد.

استفادهٔ بهتر از زمان کوتاه وقت ملاقات با پزشک

جلسات معاینۀ کامل همراه با پاسخگویی به سؤالات و آموزش مادر حدود ۲۰ دقیقه طول می‌کشد.

اما گاهی ملاقات‌ها کوتاه‌تر خواهد بود و این باعث ناراحتی مادران می‌شود. در صورت کوتاه بودن زمان

این معاینات و نارضایتی شما، باید نگرانی‌های خود را با پزشک مطرح کنید، زیرا مراقبت از شما و

فرزندتان وظیفۀ اوست. برای رضایت بیشتر از جلسات معاینۀ بارداری می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:

با پزشک واضح و شفاف صحبت کنید: پزشک شما نمی‌تواند ذهن شما را بخواند و با انجام

معاینات فیزیکی به افکار شما پی ببرد. پس هر نوع نگرانی را با او مطرح کنید. می‌توانید سؤال‌هایی

را که بعد از معاینۀ قبلی برای شما ایجاد شده است، یادداشت کنید و از پزشک خود بپرسید. غیر

از هر مشکل جسمی، اگر از لحاظ روحی نیز مشکلی دارید یا سؤالی دربارۀ تناسب اندام و تغذیۀ

خود دارید حتماً از پزشک خود بپرسید.

سؤالات غیرپزشکی را با پزشک مطرح نکنید: سؤالات غیرپزشکی خود را با منشی مطب یا

شخص مسئول دیگری مطرح کنید. سؤال‌هایی دربارۀ بیمه و آدرس مراکز مختلف را از پزشک خود

نکنید تا زمان بیشتری برای پرسیدن نکته‌های مهم‌تر داشته باشید.

روشنفکرانه عمل کنید: هنگام صحبت کردن با پزشک، تمام حرف‌های خود را به صراحت بزنید، اما

فراموش نکنید که به حرف‌های او نیز گوش بدهید و در صورت لزوم یادداشت بردارید.

به یاد داشته باشید که برخی روزها پزشک شما مشغله‌های بسیاری دارد. البته این موضوع به این

معنا نیست که او نباید به سؤال‌های شما پاسخ بدهد، بلکه اگر پزشک شما گاهی بیماران زیادی دارد

یا باید برای زایمان یکی از بیماران خود به بیمارستان برود، می‌توانید حرف‌های خود را در جلسۀ بعدی

ادامه دهید. ولی اگر پزشک شما همیشه پاسخ کاملی به شما نمی‌دهد یا همزمان با شما یک یا چند

بیمار را ویزیت می‌کند و به جای صحبت با خود شما، فقط به پرونده نگاه می‌کند،دلسوز شما نیست. بهتر

است پزشک خود را عوض کنید. شما و فرزندتان سزاوار توجهی بیش از این هستید.

روانشناسی بالینی چیست ؟

روانشناسی بالینی شاخه‌ای از روان‌شناسی است که به درک، پیش بینی و درمان نابهنجاری،

اختلالات روانی ، ناتوانی و آشفتگی‌های شناختی، هیجانی، زیست شناختی، روان شناختی،
اجتماعی و رفتاری کمک می‌کند و در گستره وسیعی از جمعیتهای در جستجوی درمان کاربرد دارد.
نقش‌های شش گانه آن عبارت است از: ارزیابی و تشخیص، مداخله و درمان، مشاوره، آموزش و نظارت
بر کار رواندرمانگرها، پژوهش و مدیریت. غالب کارهای روانشناس بالینی در راستای درمان و تشخیص،
آموزش و پژوهش است (دادستان و منصور، ۱۳۶۶)
از عمر روان‌شناسی به شکل علمی و منظم فقط حدود یک قرن می‌گذرد. ولی رشد آن در چند سال اخیر

اعجاب آور بوده است. این رشته هم مانند علوم دیگر فرمان با ازدیاد روزافزون دانش رشته‌های تخصصی

بوجود آمد و امروزه در امریکا حدود ۳۰ – ۲۰ بخش دارد و هر بخش علاقه و مهارت خاصی را عرضه می‌کند.

ولی در ۲۰ سال اخیر هیچ یک از رشته‌های روان شناسی به اندازه روان‌شناسی بالینی پیشرفت نکرده

است و تعداد افرادی که در این بخش تحقیق می‌کنند از رشته‌های دیگر روان‌شناسی به مراتب بیشترند.

گذشته آن به زمان انسان اولیه می‌رسد.
بشر اولیه امراض روانی پدیده‌ای ماورءالطبیعه می‌دانست.روشهای درمان اینگونه بیماران که تصور می‌شد

دچار جن زدگی و ارواح خبیثه شده باشند عبارت بود از سوراخ کردن جمجمه به منظور آزاد کردن روح پلید و

به زنجیر بستن، تنبیه جسمی و سوزاندن و انواع شکنجه‌های دیگر. در اواخر قرن هجده در فرانسه پزشکی

به نام فیلیپ پنیل رئیس بزرگترین بیمارستان روانی فرانسه شد. او با اصلاحات نوع دوستانه به درمان روانی

کمک کرد. پیدایش و تکامل روان‌شناسی بالینی پیشرفت در ماهیت هوش و اندازه گیری آن ، تفاوتهای فردی ،

روان شناسی کودک نیز نقش داشته‌اند. حد فاصل میان روان‌شناسی بالینی و روان‌شناسی کودک از بعضی

جهات بسیار نامشخص است. زیرا روان شناسی بالینی در اصل به سبب علاقه به مسائل کودکان عقب افتاده

بوجود آمد. پیدایش ابزارها و آزمونهای روانی نیز در تکامل روان شناسی بالینی نقش اساسی داشته‌اند.
وظایف روان شناسی بالینی متنوع و مختلف است و به موسسه‌ای که روان شناسی در آن کار می‌کند و همچنین

به نوع تحصیلات و تعلیمات عملی که داشته است بستگی دارد. برای مثال وظایف روان شناسی بالینی در

بیمارستان روانی ممکن است منحصر به تشخیص بیماری از طریق تست باشد یا به روان درمانی بپردازد یا

مشغول تحقیقات شود و یا تعلیم عده ای را به عهده بگیرد.


روان شناس بالینی ممکن است در مدارس ، مراکز مشاوره کودکان ، زندانها ، بیمارستانها ، دانشگاهها ،

پرورشگاهها ، کودکستانها ، وزارت کار ، کارخانه‌ها و انواع دیگر موسسات انجام وظیفه کند.  دسته آخر روان شناسانی

هستند که به تحقیق و آزمایش خصوصیات بیماران روانی علاقه دارند و از طریق تجربی برای کشف علل ،

علائم و طرق درمان می‌کوشند. روان شناسان معتقدند که آگاهی از تمام این روشها برای آماده ساختن روان شناسی

بالینی ضروری است و روان شناسی بدون آشنایی با آنها نمی‌تواند به نحو موثری انجام وظیفه نماید. روان شناسان

بالینی از روشهای مختلف برای تشخیص اختلالات استفاده می‌کنند. از جمله این روشها مشاهده رفتار بیمار ،

مصاحبه کلینیکی ، آزمونهای روانی ، بررسی تاریخچه فردی و … است.
روشهای مختلف درمانی در روان شناسی بالینی وجود دارد که روان شناسانی با توجه به رویکرد نظری که در روان شناسی

دارند یکی از آنها بکار می‌برند. مثل شناخت درمانی ، رفتار درمانی , روانکاوی و … برخی از روان شناسان بالینی

دیدگاه التقاطی دارند و از تمام شیوه‌های درمانی بهره می‌برند. 
چهار مرحله تاریخی برجسته برای روانشناسی بالینی در جهان وجود دارد:
* آغاز حرفه ۱۸۹۲-۱۹۱۴
* فرا رسیدن عصر روانشناسی بالینی ۱۹۱۶-۱۹۵۴
* یکپارچگی و حرفه‌ای گرائی ۱۹۵۴-۱۹۷۸
* خود مختاری و تعهد اجتماعی ۱۹۷۹ 
روان‌شناسی بالینی در گذشته
تکامل روان‌شناسی بالینی به سبب تاثیر عوامل متعدد صورت گرفت که بعضی از آنها خارج از حیطه روان‌شناسی

بود. برای مثال پیشرفتهای حاصله در بیولوژی ، فلسفه ، سیاست و امثال آن نیز در تشکیل تاریخچه روان‌شناسی

درمانی موثر بوده است. از عمر روان‌شناسی بالینی به عنوان یک رشته تخصصی و مستقل حدود ۹۰ سال می‌گذرد

تاریخ آن با تکامل روان‌شناسی مرضی آمیخته است و گذشته آن به زمان انسان اولیه می‌رسد. بشر اولیه امراض

روانی پدیده‌ای ماورءالطبیعه می‌دانست. روشهای درمان اینگونه بیماران که تصور می‌شد دچار جن زدگی و ارواح

خبیثه شده باشند عبارت بود از سوراخ کردن جمجمه به منظور آزاد کردن روح پلید و به زنجیر بستن، تنبیه جسمی

و سوزاندن و انواع شکنجه‌های دیگر. در اواخر قرن هجده در فرانسه پزشکی به نام فیلیپ پنیل رئیس بزرگترین

بیمارستان روانی فرانسه شد. او با اصلاحات نوع دوستانه به درمان روانی کمک کرد.
در قرن نوزدهم مسمزیسم بوجود آمد. مسمز فردی بود که با استفاده از هیپنوتیزم به درمان بیماران روانی پرداخت.
عوامل موثر در پیدایش روان‌شناسی بالینی
پیدایش و تکامل روان‌شناسی بالینی پیشرفت در ماهیت هوش و اندازه گیری آن ، تفاوتهای فردی ، روان شناسی

کودک نیز نقش داشته‌اند. حد فاصل میان روان‌شناسی بالینی و روان‌شناسی کودک از بعضی جهات بسیار

نامشخص است. زیرا روان شناسی بالینی در اصل به سبب علاقه به مسائل کودکان عقب افتاده بوجود آمد.

پیدایش ابزارها و آزمونهای روانی نیز در تکامل روان شناسی بالینی نقش اساسی داشته‌اند.
روان شناسی بالینی در ایران
در جریان تاریخ نود ساله روان شناسی بالینی در دنیا ، ایران تاریخچه سی ساله‌ای دارد. اولین درس در این
رشته از روان شناسی در سال ۱۳۴۴ شمسی در گروه روانشناسی دانشگاه تهران تدریس شد و اولین کتاب
در این زمینه به نام روان شناسی بالینی تالیف سعید شاملو در سال ۱۳۴۵ شمسی از طرف دانشگاه تهران
منتشر شد. نخستین کلینیک روان شناسی در سال ۱۳۴۶ و در دانشگاه تهان تحت عنوان مرکز مشاوره و راهنمایی
ایجاد شد. در این مرکز برای اولین بار کار سیستمی مرکب از یک روان شناس بالینی که سرپرست مرکز نیز بود،
یک روانپزشک و یک مددکار اجتماعی به بررسی مسائل روانی دانشجویان پرداختند و با همکاری هم در تشخیص
و درمان نابهنجاریهای رفتاری آنها اهتمام ورزیدند. رشته روان شناسی بالینی عمدتا در اوئل دهه سال ۱۳۵۰شمسی

زمانی رسمیت یافت که در گروه روانپزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران واقع در بیمارستان روزبه برنامه‌ای

به نام فوق لیسانس روان شناسی بالینی ایجاد شد. در ایران از اوایل دهه ۱۳۵۰ اولین دوره کارشناسی ارشد

روانشناسی بالینی در بیمارستان روزبه گشایش یافت (شاملو ۱۳۷۰، ص ۲۳).از سال ۱۳۶۵ و به دنبال تعطیلی

دوره فوق انستیتو روانپزشکی تهران عهده دار آن شد و در ۱۳۸۰ انجمن علمی روانشناسی بالینی ایران در آن

دایرشد. اولین دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی ایران در ۱۳۸۱ از انستیتو فارغ التحصیل شد (احمدرضامحمدپور، ۱۳۸۳،

خبرنامه انجمن علمی روانشناسی بالینی ایران ص، ۱۲-۲۲).اولین فارغ التحصیل دکترای روان‌شناسی بالینی ایران و از

اولین گروه دانشجویان ورودی کشور در این دوره دکتر نورمحمد بخشانی( خبرنامه انجمن علمی روان‌شناسی بالینی ایران

۱۲-۲۲ مجله اندیشه و رفتار ۱۳۸۱) دانشیار فعلی گروه روانپزشکی و روان‌شناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان است.
ویژگیهای روان شناسی بالینی
وظایف روان شناسی بالینی متنوع و مختلف است و به موسسه‌ای که روان شناسی در آن کار می‌کند و همچنین

به نوع تحصیلات و تعلیمات عملی که داشته است بستگی دارد. برای مثال وظایف روان شناسی بالینی در بیمارستان

روانی ممکن است منحصر به تشخیص بیماری از طریق تست باشد یا به روان درمانی بپردازد یا مشغول تحقیقات شود

و یا تعلیم عده ای را به عهده بگیرد. روان شناس بالینی ممکن است در مدارس ، مراکز مشاوره کودکان ، زندانها ،

بیمارستانها ، دانشگاهها ، پرورشگاهها ، کودکستانها ، وزارت کار ، کارخانه‌ها و انواع دیگر موسسات انجام وظیفه کند. 
انواع روان شناسی بالینی
چهار نوع روان شناسی بالینی وجود دارد: دسته‌ای که برای درمان بیماری با روانپزشکان و روانکاوان اشتراک

مساعی می‌کنند و بیشتر به کشف ماهیت بیماری و طرز معالجه یک فرد خاص توجه می‌کنند. دسته بعد روان شناسانی

که وقت خود را بطور عمده صرف اندازه گیری خصوصیات افراد بوسیله تستهای روان شناسی می‌کنند. دسته دیگر فعالیتهای

دسته اول و دوم را بطور مساوی انجام می‌دهند یعنی هم به تشخیص و هم به درمان می‌پردازند. دسته آخر روان

شناسانی هستند که به تحقیق و آزمایش خصوصیات بیماران روانی علاقه دارند و از طریق تجربی برای کشف علل ،

علائم و طرق درمان می‌کوشند. روان شناسان معتقدند که آگاهی از تمام این روشها برای آماده ساختن روان شناسی

بالینی ضروری است و روان شناسی بدون آشنایی با آنها نمی‌تواند به نحو موثری انجام وظیفه نماید.  
تشخیص در روان شناسی بالینی 
روان شناسان بالینی از روشهای مختلف برای تشخیص اختلالات استفاده می‌کنند. از جمله این روشها مشاهده

رفتار بیمار ، مصاحبه کلینیکی ، آزمونهای روانی ، بررسی تاریخچه فردی و … است. 
درمان در روان شناسی بالینی روشهای مختلف درمانی در روان شناسی بالینی وجود دارد که روان شناسانی با
توجه به رویکرد نظری که در روان شناسی دارند یکی از آنها بکار می‌برند. مثل شناخت درمانی ، رفتار درمانی ، روانکاوی و …
برخی از روان شناسان بالینی دیدگاه التقاطی دارند و از تمام شیوه‌های درمانی بهره می‌برند  روان‌شناسی بالینی
شاخه‌ای از علم روانشناسی است که به بحث در زمینه اختلالات روانی و تشخیص آنها و درمان می‌پردازد. از عمر
روان‌شناسی به شکل علمی و منظم فقط حدود یک قرن می‌گذرد. ولی رشد آن در چند سال اخیر اعجاب آور بوده
است. این رشته هم مانند علوم دیگر فرمان با ازدیاد روزافزون دانش رشته‌های تخصصی بوجود آمد و امروزه در امریکا
حدود ۳۰ – ۲۰ بخش دارد و هر بخش علاقه و مهارت خاصی را عرضه می‌کند. ولی در ۲۰ سال اخیر هیچ یک از
رشته‌های روان شناسی به اندازه روان‌شناسی بالینی پیشرفت نکرده است و تعداد افرادی که در این بخش
تحقیق می‌کنند از رشته‌های دیگر روان‌شناسی به مراتب بیشترند.

استخدام پرستار سالمند از کجا شروع کنیم که خیالمان راحت باشد؟

ممکن است شما درباره استخدام پرستار سالمند بخشی از روزنامه یا

مجله، سایت های اینترنتی، با تجربه شخصی و یا با کمک آژانس های

پرستار سالمند پیدا کنید. همچنین ممکن است با دادن آگهی شخصی

در روزنامه ها و یا فضای مجازی پرستار سالمند مورد نظر خود را بیابید.

همه این راه ها برای یافتن پرستار سالمند در دسترس هستند.

استخدام پرستار سالمند خصوصی

برخی معتقدند که استخدام پرستار سالمند به صورت خصوصی، ارزان ترین راه است. دستمزد یک

پرستار سالمند استخدام شده به صورت خصوصی، روزانه ۱۰۰ تا ۱۲۵ دلار است. اما با وجود چالش

هایی مانند مالیات، بیمه، امور اداری، صلاحیت پرستار سالمند و … این روش قطعا ساده و مطمئن ترین

راه نخواهد بود. علاوه بر این، تمام کارها در غیاب پرستار سالمند به عهده خانواده سالمند خواهد بود.

همچنین در صورت انصراف پرستار سالمند از ادامه کار، تمام مراحل باید دوباره تکرار شود.

آژانس ها و سازمان های ثبت نامی استخدام پرستار سالمند

هزینه استخدام پرستار سالمند از این ارگان ها چیزی در حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ دلار در روز است. اما

این ارگان ها متعهدند که تمام امور اداری، مالیاتی و … راه به عهده می گیرند.

این ارگان ها همچنین، مزایای زیر را دارند:

  • آژانس های پرستار سالمندی مرتبا در حال استخدام پرستار سالمند جدید هستند و همیشه پرستار
  • سالمند جایگزین آماده و مناسب  در اختیار دارند. این باعث می شود تا بتوانند در هر شرایطی  در صورت
  • نیاز، برای شما پرستار سالمند جدید و مناسب بفرستند.
  • کنترل سوابق، مهارت، تجربه و … به عهده این ارگان ها می باشد.
  • این آژانس ها به صورت پیوسته و تمام وقت بر کار پرستار سالمند نظارت دارند و در صورت به وجود آمدن
  • هر گونه مشکلی، به آن رسیدگی می کنند.
  • آنها تمام هزینه های پرستار سالمند را می پردازند و به صورت یک قبض برای شما می فرستند.

آژانس هایی نیز وجود دارند که پرستار سالمند را مستقیما به استخدام شما در می آورند. آنها تعدادی

پرستار سالمند با تعهد و با صلاحیت را برای مصاحبه معرفی می کنند. سپس شما می توانید با مصاحبه

با آنها و بررسی مهارت ها و سوابق آنها، پرستار سالمند مناسب برای شرایط سالمند و خانواده تان را

استخدام کنید. تمامی بیمه ها، امور اداری، مالیات ها و … مانند سایر آژانس های پرستار سالمندی به

عهده آژانس است. نظارت بر کار پرستار سالمند نیز در این آژانس ها به خوبی پیگیری می شود.

استرس در پرستار سالمند کنترل شرایط به نحو مطلوب و آرامش

مفهوم استرس در پرستار سالمند ، مفهوم جدیدی نیست . هر پرستاری

ممکن است دچار استرسبشود . اگر شما پرستار هستید که از استرس و

اضطراب رنج می برید، ممکن است موارد زیر (و مثال آنها) برای شما پیش آمده باشد:

کنترل استرس پرستار

  • وحشت: هنگامی که پرستار فکر می کند که نمی تواند از عهده کاری بر بیاید!
  • نگرانی: پرستار سالمند نگران است که شاید سالمند نیمه شب به او احتیاج داشته باشد و او صدای
  • سالمند را نشنود.
  • عصبانیت: مراقب سالمند از تیم پزشکی معالج سالمند عصبانی است و در مشکل به وجود آمده
  • همه آنها را مقصر می داند.
  • نا امیدی: پرستار اشتباهاتی انجام داده و امیدی ندارد که بتواند به کارش ادامه دهد.
  • خستگی: هنگامی که پرستار سالمند از کارش خسته و کلافه می شود.
  • احساس گناه: زمانی که پرستار سالمند کاری انجام داده که به شدت از انجام آن پشیمان است.

اگر یک پرستار سالمند هستید، قطعا با برخی از این نشانه های استرس

در پرستار سالمند روبرو شده اید.

در ادامه، نکاتی را برای کاهش استرس و بهبود روند زندگی مراقب سالمند آورده ایم:

  • هنگامی که خانواده و یا دوستان سالمند به مراقب سالمند پیشنهاد کمک می دهند، نگهدار سالمند
  • باید کمک آنها را قبول کند. همچنین، پرستار باید بداند که برای چه کارهایی به کمک احتیاج دارد و از
  • کمک خواستن امتناع نکند. مراقبت از یک سالمند ، قطعا نیاز به کمک خواهد داشت و اگر پرستار از
  • دیگران کمک نگیرد، به خودش آسیب خواهد زد.
  • باید مراقب علایم افسردگی باشد. در صورت بروز هر گونه علایم افسردگی، بهتر است که با یک مشاور صحبت کند.
  • به دست آوردن اطلاعات پزشکی، درمانی، مراقبتی و … در مورد شرایط سالمند، برای بهبود کار پرستار
  • بسیار مفید خواهد بود.
  • پرستار باید با پرستاران دیگر آشنا شود و با آنها ارتباط داشته باشد. شبکه های اجتماعی حقیقی و
  • مجازی پرستاران وجود دارند که پرستار می تواند وارد این شبکه ها شود و با پرستاران دیگر از سراسر دنیا ارتباط برقرار کند.
  • پرستار باید با خودش مهربان باشد. مثلا اگر احساس می کند که به یک پیاده روی کوتاه احتیاج دارد،
  • بهتر است که آن را انجام دهد. یک پرستار با سطح استرس کمتر، قطعا پرستار سالمند بهتری خواهد
  • بود. باید به اندازه کافی استراحت کند، ورزش کند و به اندازه کافی غذا بخورد.
  • می تواند کارهایی که برای او با حس خوب همراه است را لیست کند و آنها را مرتبا و به خصوص در هنگام
  • احساس استرس انجام دهد. همچنین می تواند با نوشتن نگرانی ها و دغدغه هایش بر روی کاغذ، سنگینی
  • آنها را از ذهنش کم کند.