روش های اصولی تزریق انسولین

سالمندان مبتلا به دیابت که احتیاج به تزریق انسولین دارند، باید دقت بالایی به زمان

و محل  داشته باشند تا علاوه بر تسریع فرآیند جذب انسولین، پوستشان دچار

التهاب و زخم نشود.انسولین هورمونی است که با تزریق آن به بدن، بیماری دیابت کنترل

می ‌شود و سالمند مبتلا به این بیماری می ‌تواند زندگی عادی داشته باشد. دلیل

اینکه انسولین را باید به صورت تزریقی مصرف کرد این طور است که در صورت مصرف

خوراکی، آنزیم‌های موجود در معده آن را تجزیه کرده، اجازه نمی‌دهند تا جذب جریان

خون شود.

علاوه بر  انسولین دیگر روش‌های درمانی از جمله قرص‌های خوراکی، رژیم غذایی

و همچنین تغییر سبک زندگی و ورزش کردن نیز وجود دارد که سالمند مبتلا برای داشتن

زندگی سالم باید آن ‌ها را به خاطر بسپارد.برایانسولین محل‌های مختلفی در بدن

وجود دارد از جمله شکم، بازوهای بالایی دست، ران پا، کمر و یا لگن که البته سرعت جذب

انسولین در تمامی این مناطق یکسان نیست و در شکم از همه سریعتر است.

برای انسولین آمپول‌ های خود تزریق معمولاً وجود دارد و سالمند باید بعد از ضد عفونی

کردن سرنگ و ناحیه مورد نظر اقدام به تزریق کند.برای این کار حتماً باید ۲ و نیم الی ۵ و نیم

سانتیمتر از پوست محل تزریق را با دست گرفته و به سمت بالا بکشید به طوری که از لایه‌ های

زیری پوست فاصله بگیرید، سپس در آن قسمت که چربی پوست قرار دارد دارو تزریق کنید.

نواحی مطلوب برای انسولین

آسان ترین محل برای  انسولین شکم است و بیشتر بیماران دیابتی خصوصا کودکان بدون

احتیاج به شخص دیگری می توانند دارو را به خودشان تزریق کنند.اول کمی از پوست اطراف بین

کمر و دنده ها را گرفته و حدود ۵ سانتی متر بالا بکشید، نکته مهم در این است که جای تزریق

باید ۵ سانتی متر از ناف فاصله داشته باشد.تزریق بر دست غیر غالب می تواند منجر به آسانی

انسولین برای شخص مبتلا در مواردی باشد که خودش مجبور به تزریق دارو می باشد.

از دیگر مکان های  انسولین ران است که بهترین محل فاصله میان زانو تا مفصل ران است

که این مکان باید به سمت خارج از پا باشد.

بازوهای بالایی هم از دیگر محل های مناسب برای  انسولین است. برای تزریق باید سوزن

در قسمت پشت بازو و میان آرنج و شانه قرار گرفته و تزریق شود. مشکل این مکان سخت بودن

آن برای تزریق است و به طور معمول فرد دیگری تزریق را باید انجام بدهد.

به خاطر راحتی جای تزریق، امکان دارد شخص موقع راه رفتن یا حرکت دچار مشکل شود. در این صورت

کمر یا لگن بعنوان آخرین محل برای تزریق دارو استفاده می شود.

​

انسولین تزریقی در شکم

سریعترین جذب را دارد و در بازو‌ها جذب متوسطی صورت گرفته و در کمر و ران‌ها کند‌ترین سرعت جذب

مشاهده می‌شود.

توصیه کارشناسان این است که اشخاصی که قصد انجام ورزش بعد از تزریق انسولین را دارند بهتر است

حداقل بعد از ۴۵ دقیقه  ورزش کنند. همچنین دقت کنند که تزریق فقط به یک منطقه خودداری

کنید چون این عمل می تواند منجر به تحریک پوست و یا از بین رفتن بافت چربی آن ناحیه شود. از این رو

توصیه شده افراد تزریق را در محل های مختلفی از پوست خود انجام بدهند.

کارشناسان بهترین زمان  را پس از صرف غذا و تزریق به ناحیه سمت راست شکم می‌دانند،

زیرا در این حالت میزان جذب انسولین بسیار بالا است.

کارشناسان توصیه می‌کنند سالمندان دیابتی حتماً سطح قند خون خود را به طور مرتب کنترل کنند و از

پزشک خود در خصوص چگونگی تنظیم مقدار مناسب انسولین، تکنیک ‌های ، چرخه جذب انسولین

و دیگر موارد اطلاعات کسب کنند و آن را به نزدیکان خود نیز آموزش دهند تا در صورت بروز حوادث اورژانسی

بتوانند کمک رسانی سریع و درستی داشته باشند.

با رعایت راهکارهای گفته شده بیماردیابتی می ‌تواند زندگی و طول عمری طبیعی داشته باشد و دچار

انواع عوارض ناشی از بیماری دیابت، چون نارسایی کلیوی، بیماری‌ های قلبی عروقی، مشکلات بینایی

و اضافه وزن نشود.