مراقبت‌های لازم پس از زایمان طبیعی در خانه

روزهای بعد از زایمان ، روزهای شیرینی است. نه ماه انتظار به پایان رسیده و خانوادۀ

شما با حضور یک نوزاد، کمی متفاوت شده است. در این روزها معمولاً یکی از اعضای

خانواده یا دوستان در کنار مادر می‌ماند و از او مراقبت می‌کند. همچنین دوستان و فامیل

برای احوال‌پرسی و تبریک به منزل شما می‌آیند. یادتان باشد در این روزها، با وجود

شلوغ بودن دور و اطراف از خودتان غافل نشوید. همچنین اعضای خانواده و مهمان‌ها ممکن

است از روی خیرخواهی، توصیه‌هایی به شما بکنند که بهتر است نظرها و توصیه‌‌های اطرافیان 

را قبل از اطمینان از صحت علمی آن انجام دهید. در این مطلب می‌توانید با مراقبت‌های بهداشتی

پس از زایمان، خودمراقبتی‌های لازم در خانه و موارد نیازمند تماس با پزشک

پس از زایمان آشنا شوید.

در این مقاله مطالعه می‌کنید:


مراقبت‌های بهداشتی

مراقبت‌های بهداشتی اهمیت بسیار زیادی پس از زایمان دارد. با استفاده از موارد زیر

می‌توانید بعد از زایمان طبیعی، مراقبت‌های لازم را برای نگهداری از زخم بخیۀ پرینه؛

در صورت وجود و همین‌طور کنترل خونریزی انجام دهید:

بخیه: در زایمان طبیعی ممکن است ناحیۀ پرینه را تا حدود دو سانتی‌متر برای خروج نوزاد

باز کنند و بعد بخیه بزنند. این بخیه به اندازۀ بخیۀ سزارین، عمیق نیست و به همین دلیل

در مدت زمان کوتاهی جوش می‌خورد. اگر بتوانید به خوبی از زخم خود محافظت کنید،

می‌توانید انتظار داشته باشید که با گذشت حدود یک هفته تا ۱۰ روز، دیگر خبری از

بخیه و زخم نباشد. نکات زیر می‌تواند برای نگهداری از این بخیه‌ها در روزهای پس از زایمان مفید باشد:

  • روی بخیه‌هایتان ننشینید.
  • برای جلوگیری از باز شدن بخیه‌ها، بهتر است تا خوب شدن زخم، روی یک بالش طبی حلقوی بنشینید.
  • بهتر است از توالت ایرانی استفاده کنید.
  • بعد از دستشویی، زخم را با آب ولرم بشویید و سپس با باد سشوار آن را خشک کنید.
  • اگر نخواستید از سشوار استفاده کنید، هر بار از یک حولۀ تمیز و نرم استفاده کنید.
  • روزانه چند دقیقه در محلول آب و بتادین در لگنی کاملاً تمیز بنشینید.
  • ساعاتی در روز بدون لباس زیر دراز بکشید تا زخمتان هوا بخورد.
  • در روزهای اول زیاد روی پاهایتان نایستید.
  • زخم را دستکاری نکنید و بدون اجازۀ پزشک روی آن پماد، کرم یا لوسیون نزنید.

خونریزی: خونریزی پس از زایمان، در هر دو نوع زایمان طبیعی و سزارین وجود خواهد داشت،

اما معمولاً در زایمان طبیعی بیشتر از سزارین است و احتمالاً شما بعد از یک زایمان طبیعی

مدت زمان بیشتری لکه‌بینی و خونریزی دارید. همچنین در صورت داشتن بخیه در ناحیۀ پرینه،

مراقبت‌های لازم در مورد خونریزی پس از زایمان طبیعی نیاز به رعایت و توجه بیشتری دارد.

به‌طورکلی برخی از مراقبت‌های لازم برای خونریزی پس از زایمان شامل موارد زیر است:

  • از نوار بهداشتی ساده و بزرگ؛ بدون پودر جاذب یا رویۀ مشبک استفاده کنید.

  • هرگز از تامپون استفاده نکنید.
  • لباس زیر تنگ به همراه نوار بهداشتی، از رسیدن هوا به زخم جلوگیری و روند خوب شدن زخم را کند می‌کند.
  • نوار یا پد بهداشتی خود را هر دو تا چهار ساعت یک بار عوض کنید.
  • در صورت وجود زخم، از تجمع خون روی زخم این ناحیه جلوگیری کنید.

همچنین اگر تب یا لرز داشتید یا خونریزی و ترشحات واژن شما بدبو بود ممکن است دچار یکی از

عفونت‌های پس از زایمان‌شده باشید که لازم است با پزشک تماس بگیرید. همچنین در صورت

کاهش پیدا نکردن خونریزی یا ادامۀ خونریزی به رنگ قرمز روشن بعد از هفتۀ اول زایمان،

با ماما یا پزشکتان تماس بگیرید.

استفاده از شکم‌بند

زمان جمع شدن شکم پس از زایمان، یکی از سوال‌های رایج مادران است که معمولاً به عنوان راه‌حل،

شکم‌بند به آنها معرفی می‌شود. شکم‌بندهای بعد از زایمان، به بازگشت شکم به حالت قبل از بارداری

و رفع کمردرد کمک می‌کند. این شکم‌بند‌ها در دو نوع است. نوع اول که به آن گِن گفته می‌شود،

شبیه یک شورت بلند است و از بالای زانو تا روی شکم کشیده می‌شود. از آنجا که این گن‌ها باعث

عرق کردن خواهد شد، توصیه می‌شود تا خوب شدن بخیه‌های پرینه، از آنها استفاده نکنید.

نوع دوم شکم‌بندها مانند کمربندی پهن دور شکم بسته می‌شود و از زیر شکم تا بالای آن را می‌پوشاند.

این نوع شکم‌بند را می‌توانید بعد از زایمان استفاده کنید، اما باید توجه داشته باشید که شکم‌بند

فقط اطراف شکم را بپوشاند و بیش از اندازه به شکم فشار وارد نکند.

تغذیۀ مناسب

شما احتمالاً انرژی زیادی صرف زایمان طبیعی کرده‌اید، اما لازم نیست تمام آن را با هم دریافت کنید.

روزهای اول پس از زایمان نباید غذاهای سنگین بخورید. خانوادۀ شما ممکن است به شما اصرار کنند

که گوشت زیاد یا غذای چرب بخورید. باید توجه داشته باشید که در روزهای پس از زایمان شما ممکن

است فعالیت کمتری داشته باشید، بنابراین امکان سوءهاضمه و یبوست وجود دارد و در صورت ابتلا

به یبوست، امکان آسیب دیدن بخیه‌ها نیز وجود خواهد داشت. پس سعی کنید در طول روز مواد غذایی

لازم و مفید را دریافت کنید. نکات زیر می‌تواند در داشتن یک تغذیۀ خوب به شما کمک کند:

  • مواد غذایی حاوی فیبر بالا مثل برنج قهوه‌ای، نان سبوس‌دار و سبزیجات بخورید.
  • دو بار در هفته ماهی قزل‌آلا یا سالمون بخورید.
  • انجیر خشک، برگۀ زردآلو یا هلو مصرف کنید.
  • میوه‌هایی مثل انواع توت‌ها و پرتقال را در میان‌وعده‌های خود قرار دهید.
  • برخلاف تصور، کاچی به دلیل چرب بودن غذای مناسبی برای روزهای بعد از زایمان نیست.
  • لبنیات کم‌چرب مصرف کنید.
  • مایعات زیاد و آب میوۀ خانگی بنوشید.
  • به سالاد و غذاها، روغن زیتون اضافه کنید.

فعالیت‌های خانه‌داری

مادرانی که طبیعی زایمان کرده‌اند، زودتر از مادران سزارینی بهبود می‌یابند و می‌توانند یک روز بعد از زایمان

راه بروند و فعالیت کنند. اما لازم است که به بدنتان فرصت کافی برای بهبود کامل را نیز بدهید و بلافاصله

پس از زایمان فعالیت‌های سنگینی را شروع نکنید. بعضی از مادران از قوی نشان دادن خود لذت می‌برند

و بعضی دیگر به دلیل وجود یک بچۀ دیگر، استراحت را از خودشان می‌گیرند. اما باید بدانید که پس از زایمان

لازم است استراحت کافی داشته باشید. برخی از مواردی که باید طی این روزها رعایت کنید شامل موارد زیر است:

  • اجسام خیلی سنگین را بلند نکنید.

  • از فعالیت‌های زیاد و خسته‌کننده پرهیز کنید.

  • خودتان را مجبور به آشپزی‌های طولانی نکنید.

  • مراقبت از دیگر کودکان را به کمک همسر یا شخص دیگری انجام دهید.

  • شما می‌توانید از اطرافیان برای پر کردن یخچال و آوردن وعده‌های غذایی درخواست کمک کنید.


انقباضات رحمی زایمان چیست؟

هنگامی که زمان زایمان نزدیک می‌شود بدن مادر باردار شروع به ترشح هورمون هورمون

اکسی توسین و پروستاگلاندین می‌کند. ترشح این دو هورمون باعث تحریک رحم و باز

شدن دهانه آن می‌شود. در این زمان است که انقباض زایمان شکل می‌گیرد. دردهای

نیز ناشی از انقباضات ماهیچه‌های رحم و فشار روی دهانۀ رحم است. این انقباضات

که با درد همراه است علامتی است که نشان می‌دهد زمانش فرا رسیده است.

برای بیشتر زنان، انقباض در هفته چهلم بارداری آغار می‌شود. انقباضات زایمان

که قبل از هفته ۳۷ بارداری اتفاق می‌افتند ممکن است نشانه زایمان زودرس باشد.
انقباضات  قسمت بالایی رحم را فشار می‌دهد تا جنین را به قسمت پایینی و کانال

زایمان انتقال دهد. همچنین باز شدن دهانه رحم برای خروج بچه می‌شود.
احساس انقباض  حسی شبیه یک موج دارد. درد به آرامی آغاز می‌شود و به رفته

رفته بیشتر شده و به اوج خود می‌رسد و در نهایت از بین می‌رود. اگر شکم خود را در زمان

انقباض لمس کنید، سفت است.
یکی از علائم انقباضات زایمان فاصله زمانی بین آنهاست. این دردها ممکن است در ابتدا با

فاصله های ۵ دقیقه‌ای شروع شود و به مرور زمان فاصله بین آنها کمتر می‌شود. میزان درد

نیز به مرور بیشتر می‌شود.
علائم دیگری برای رسیدن زمان زایمان وجود دارد:

ممکن است لکه صورتی رنگ یا موکوس خونی ببینید.

احساس پایین آمدن بچه در شکمتان داشته باشید.

احساس چکیدن مایع از واژن یا پاره شدن کیسه آب.

چه زمانی انقباض زایمان شروع می‌شود؟

شروع انقباضات رحمی که زمان  را نشان می‌دهد در هر مادر بارداری متفاوت است.

این درد ها معمولا از پایان هفته ۳۷ شروع شده و ممکن است تا آخر هفته ۴۰ بارداری نیز ادامه

داشته باشد. انقباضات رحمی معمولا در دوران بارداری حس می‌شوند اما لزوما با درد همراه

نیستند. با توجه به سن بارداری خود، دو هفته پیش از زمان زایمان خود انتظار انقباضات زایمان

را داشته باشید. با توجه به ویژگی‌هایی که انقباضات و انقباضات دیگر دارند، تفاوت این

دو را تشخیص خواهید داد.

انقباضات برکستون هیکس یا انقباضات کاذب:

انقباضات برکستون هیکس یا انقباضات کاذب که به طور معمول در سه ماهه آخر بارداری احساس

می‌شوند، نوعی از انقباض هستند که به شما این حس را منتقل می‌کنند که زمان زایمان نزدیک

است. با اینکه این نوع از انقباضات همانند انقباضات واقعی زایمان به نظر می‌رسند اما باعث باز

شدن سرویکس و منجر به نمی‌شوند. این انقباضات که معمولا نامنظم هستند، بیشتر

بعد ازظهرها و زمانی که یک روز پر فعالیت داشته‌اید، به سراغتان می‌آیند. هرچه به زمان زایمان

نزدیک‌تر شوید، میزان این انقباضات بیشتر می‌شوند.
وقتی انقباض برکستون هیل را حس می‌کنید در شکم خود احساس سفتی خواهید داشت.

معمولا این انقباضات دردناک نیستند اما گاهی با درد نیز همراه می‌شوند.

علائم انقباضات برکستون هیکس:

انقباض‌هایی می‌آیند و می‌روند

انقباض‌هایی که شدت نمی‌گیرند و فواصلشان به هم نزدیک نمی‌شود

انقباضاتی که وقتی حالت بدن را تغییر می‌دهید یا مثانه تان خالی می‌شود از بین می‌رود.



همراه زائو (Doula) یا ماما (Midwife): تفاوت چیست؟

ماما : اگر شما برای اولین بار بارداری را تجربه می کنید احتمالا برایتان سوال است

که آیا دنبال یک ماما باشید یا پشتیبان مادر. تحت هدایت ماما و پشتیبان، شما از نظر

احساسی حمایت می شوید و می توانید پاسخ هر گونه سوال مربوط به بارداری، زایمان،

و مراقبت پس از زایمانتان را پیدا کنید. اگر در مورد اینکه باید پشتیبان یا ماما را انتخاب کنید

شک داردی، در اینجا به شما کمک خواهیم کرد.

پشتیبان یاهمراه زائو  کیست؟

پشتیبان در واقع کارشناسی است که برای کمک به مادر قبل، در طول و پس از زایمان

آموزش دیده است. نقش اصلی Doula درواقع مراقبت از آسایش و راحتی مادر است، در

حالی که دیگر کارکنان پزشکی روی هر دوی مادر و کودک تمرکز می کنند. شما می توانید

از Doula به عنوان مشاور یا آموزش دهنده در هنگام زایمان استفاده کنید.

Doula  چه می کند؟

یک Doula به شما کمک خواهد کرد:

  • بسیاری از زنان تصمیم می گیرند از حمایت Doula برای کمک به آنها در دوران بارداری و زایمان
  •  استفاده کنند. Doula به شما کمک می کند اطلاعات زیادی درمورد زایمان و بدنیا آمدن کودک
  • کسب کنید.
  • به شما نشان می دهد که آیا انقباضات شما واقعی هستند یا خیر.
  • راهنمایی doula برای زایمان به شما کمک می کند که به درستی تنفس کنید و تغییر
  • وضعیت دهید. او همچنین:
  • حمایت عاطفی و کمک به احساس امنیت را برایتان فراهم می کند.
  • در مواقعی که اضطراب یا ترس دارید، به شما در حفظ آرامش کمک می کند.
  • Doula پس از زایمان به شما کمک می کند تا از کار و مراقبت از نوزاد تازه بدنیا آمده آگاه شوید.
  • او همچنین در کارهای خانه و دیگر کودکانتان به شما کمک خواهد کرد.
  • Doula  پس از زایمان نیز به سلامت و مسائل پرستاری و فیزیکی شما توجه خواهد کرد.
  • او یکی از اولین افرادی است که می توانید برای سوال درمورد خودتان و کودکتان با او تماس بگیرید.
  • به شما کمک می کند با مشکلات کودک و اضطراب پس از زایمان مقابله کنید.

آموزش و مدرک Doula دولا

قبل از کار با مادران باردار، هر Doula باید گواهینامه بگیرد. معیارهای آموزش Doula در

کشورها و ایالت های مختلف متفاوت است.

چیزی که شما باید بدانید این است که اگر چه داشتن یک Doula  شما آرام  می کند، اما او

نمیتواند به اندازه ماما به شما کمک کند. Doulaها هیچ آموزش رسمی پزشکی ندارند و

نقش آنها تنها مشاور ای است.

Doula قادر نخواهد بود دارو و یا دیگر توصیه های پزشکی را در هر جنبه از کار برای شما داشته

باشد. او به عنوان مدافع شما عمل می کند و او آنجا است تا شما احساس بهتری داشته باشید

و مطمئن شوید که نظرات شما شنیده می شود.

ماما کیست؟

بر خلاف Doula، که تنها نقش هدایتی و حمایتی دارد، نقش ماما بیشتر پزشکی است.

ماماها، می توانند مرد و زن باشند، از شغل پرستاری شروع می کنند و سپس باید برای

کارشان گواهینامه بگیرند.

ماما چه کاری انجام می دهد؟

ماماها متخصصین پزشکی هستند. آنها مجهز و واجد شرایط برای کمک به پزشکان در طول

زایمان هستند، اما در زایمان های خانگی خودشان به تنهایی نیز می توانند بچه را بدنیا بیاورند.

همانطور که می بینید، ماما یک حرفه ای بسیار مهارت است که دارای دانش پزشکی و عملی

در زایمان است. ماما برای کارهای زیر واجد شرایط است:

  • مراقبت مادر قبل از زایمان.
  • آماده شدن برای تحویل به بخش سزارین.
  • انجام سونوگرافی مادر.
  • CTG و سایر دستگاه های مورد استفاده برای نظارت بر مادر و نوزاد را کنترل می کند.
  • داروی ضد درد می دهد
  • اپیدورال می دهد
  • کودک را از طریق واژینال به دنیا می آورد.
  • اپیزیوتومی انجام می دهد و بخیه می زند و غیره

آموزش ماما و صدور گواهینامه ماما

همانطور که می بینید، وظایف ماما بسیار پیچیده تر و از نظر پزشکی دشوارتر از آنهایی است

که از  انجام می دهد.

ماما باید در هر زمان فرآیند زایمان بتواند ورود کند و به پزشک متخصص ملحق شود. با این حال،

ماما همانند یک متخصص زنان و زایمان نیست.

با این حال، ماماها، پزشکان، پرستاران و doula ها در طول زایمان به عنوان یک تیم کار می کنند.

به همین دلیل جای تعجب نیست که یک پزشک نظرات ماما را هم بپرسد و یا درخواست مشاوره و مراجعه کند.

آیا شما باید بین doula دولا و ماما انتخاب کنید؟

نه. شما می توانید انتخاب کنید که هر دو، هیچ کدام و یا فقط یکی از دو را داشته باشید.

برای شما مهم است که بدانید که ماماها و doula ها دو شغل کاملا متفاوت را انجام می دهند.

اغلب این سردرگمی ناشی از همپوشانی دانش و ارتباط نزدیک بین این دو قبل و بعد از زایمان است.

با این حال، مشاوره و تایید نظرات یکدیگر و واجد شرایط بودن برای انجام مراقبت های پزشکی /

پس از زایمان دو چیز متفاوت است. تفاوت بین ماما و doula را می توان در چند مورد خلاصه کرد:

ماما یک حرفه پزشکی است که تخصص آن شبیه به یک دکتر است.

Doula یک دستیار و یک مشاور است که تنها با هدف حمایت از مادر کار می کند.

در حالی که لازم نیست که در دوران زایمان و پس از زایمان doula را در کنار خود داشته باشید

اما داشتن ماما به دلایل متعدد مفید است. ماماها اغلب بیشتر از پزشکان در دسترس هستند

و خدماتشان  برای ویزیت و صحبت با شما رایگان است و  هر زمان که دچار نگرانی های پزشکی

هستید، می توانید آنها را ملاقات کرده و یا تماس بگیرید.

ماماها زمانی که پزشک در دسترس نیست در کنار شما هستند و می توانند سلامت شما و نوزاد

را بررسی کنند. در بسیاری از کشورها و بیمارستان ها پزشکان با چندین بیمار کار می کنند و

همیشه نمی توانید در آنجا به آنها دسترسی داشته باشید.

تعداد بسیار کمی از پزشکان در تمام مدت کار در کنار مادر قرار دارند که می تواند برای مدت طولانی

ادامه یابد. مامای شما می تواند در صورت عدم وجود پزشک کمک کند و در صورت نیاز به آنها

سریعا به آنها ارجاع دهد.

درک تفاوت بین دوولا و ماما به شما کمک خواهد کرد تا بهترین تصمیم را بگیرید. در هنگام برنامه

ریزی برای زایمان به موارد زیر توجه داشته باشید:

شما مجبور نیستید انتخاب کنید

شما می توانید هردوی ماما و doula را داشته باشید. اگر بخواهید یک تیم حمایتی در یکی از مهم ترین

روزهای زندگی خود داشته باشید، شایسته آن هستید که کارکنان امور بهداشتی را که به تمام

سوالات در مورد کار، ترس و وحشت شما پاسخ خواهند داد در اختیار داشته باشید.

به این معنا است اگر احساس می کنید که به آنها نیازی ندارید می توانید آنها را نداشته باشید.

داشتن ماما توصیه می شود زیرا آنها برای ارائه مراقبت های پزشکی بسیار واجد شرایط هستند.

با این حال، شما می توانید تصمیم بگیرید که آیا به doula نیاز دارید یا نه.

اگر از نظر احساسی و مشاوره های فردی دیگر نیاز به کمک نداشته باشید و خودتان بتوانید

کارهایتان را انجام دهید احتمالا به doula نیازی ندارید.

اطمینان حاصل کنید که تصمیمتان بر اساس آنچیزی است که خودتان می خواهید و راحتی

خودتان نه بر اساس نظرات دیگران.

  • ماما و doula باید برای شما مناسب باشد و با شما مچ باشند.
  • صرف نظر از مهارت آنها، هر دوی آنها باید نسبت به شما مهربان و با درک نسبت به شرایط باشند.
  • هر دو ماما و doula باید نسبت به انتخاب شما احترام بگذارند.

اگر گزینه ای برای انتخاب کارکنان خود دارید، نگران نباشید کسانی را که بی احترامی می کنند را

کنار بگذارید. به ویژه برای اپیدورال، تغذیه با شیر مادر، داروهای ضد درد، مراقبت بعد از زایمان و سایر

جنبه های دیگر. کارشناسان باید دیدگاه های خود را در مورد مناسب ترین گزینه ها به اشتراک بگذارند،

و البته به تصمیمات شما نیز احترام می گذارند.

شما همیشه می توانید نظر خود را تغییر دهید

شما همیشه می توانید آن دسته از کارشناسانی که بی احترامی کرده و یا  نگرش منفی نسبت به شما

دارند، را کنار بگذارید. نقش هر دو ماما و doula این است که به شما کمک کنند تا احساس اعتماد به نفس

و راحتی داشته باشید، نه اینکه ناامنی و ناراحتی را ایجاد کنند. اگر هر کدام از این دو به تصمیمات شما

درمورد تغذیه با شیر مادر احساس مخالفی داشته باشند، یا تمایل به مصرف داروهای اپیدورال، ضد درد

و یا هر جنبه دیگری از مراقبت پس از زایمان، شما حق دارید آنها را کنار بگذارید و فرد دیگری را انتخاب کنید.

نتیجه

دانستن تفاوت بین ماما و doula به شما کمک خواهد کرد که بدانید که چه کارهایی می توانند برای شما

انجام دهند تا شما و نوزادتان در حین زایمان و پس از زایمان از شما حمایت کنند. شما می توانید تصمیم

بگیرید که کدام متخصص براساس نیازها، بودجه و منابع موجودتان مورد نیاز است. شاید مشخص کردن

کیفیت مناسب کارکنان پزشکی شما مهمتر از یک انتخاب است. لیستی از ویژگی های مورد نیاز در ماما

و doula را ذکر کنید و انتخاب خود را بر اساس آنها انجام دهید.


قبل از باردار شدن به این نکات توجه کنید



باردار شدن برای همه خانم ها اتفاقی خاص و تجربه ای بی نظیر است که شیرینی آن

سختی های دوران بارداری را از بین میبرد . دوران قبل از باردار شدن برای حفظ

سلامت جنین بسیار مهم است . از این دوران رعایت نکاتی برای حفظ سلامتجنین آغاز میشود و

پدر و مادر میتوانند در سلامت جنین نقش داشته باشند . تغذیه و برنامه غذایی سالم و

اصولی برای داشتن یک نوزاد و فرزند سالم ، قبل از آغاز دوران بارداری آغاز می شود.

مرد و زن قبل از بارداری بایستی نکات مهم غذایی را رعایت کنند تا در طول رشد جنین مشکلاتی پیش نیاید.

داشتن یک خانواده سالم نیازمند رعایت نکات مهمی است که در ادامه برایتان ذکر میکنیم.باردار شدن

باردار شدن

مهمتریــن هــدف مراقبت پیش از بارداری افزایش بهبود کیفیت زندگی نوزاد و شــیرخوار با

پیشگیری اولیه است. بهبود ســلامت قبل از بارداری موجب افزایش ســلامت در دوران بارداری شــده

و در نتیجه پیش آگهی حاملگی را بهبود می بخشد.

شما از زمانی والد یک فرزند محسوب خواهید شد که وی هنوز به دنیا نیامده است.

در این مجموعه مطالب، می کوشیم به پرسش ها و نگرانی های شما در این زمینه – از داشتن

یک زندگی سالم تا برخورداری از روابطی سالم – پاسخ بدهیم. اگر قصد بچه دار شدن دارید باید بیاموزید

برای خانواده جدیدتان از هم اینک برنامه ریزی کنید. در اینجا ما به ترتیب اولویت، به پیش

شرط های لازم برای بچه دار شدن می پردازیم.

پیش شرط های لازم قبل از باردار شدن

سلامت جنسی
برخورداری از سلامت جنسی بخش مهمی از فرآیند بارداری و به دنیا آوردن کودکی سالم محسوب می شود.

عفوت های قابل انتقال جنسی (STIs) عفونت هایی اند که در جریان روابط جنسی منتقل می شوند.

ممکن است فردی دارای چنین عفونت هایی باشد، اما خود از آن آگاه نباشد. اگر این عفونت ها درمان

نشده باقی بمانند، برخی انواع آن می توانند بارداری را دشوار کنند.

هر دو همسر باید آزمایشات منظمی در این باره بدهند. پیش از بارداری باید از مشاور پزشکی تان بخواهید

ترتیب انجام تست های مربوط به این نوع عفونت را برای تان بدهد. آگاه باشید عفونت های قابل

انتقال جنسی، قابل کنترل و بیشتر آنها قابل درمانند.

باردار شدن مهم ترین اتفاق در زندگی یک زوج است

زمانی که تصمیم گرفتید باردار شوید، باید روش های پیش گیری را کنار بگذارید.

اگر از تکنیک ها و ادواتی مانند کاندوم، اسپونج یا دیافراگم برای پیش گیری استفاده می کرده اید،

کافی است آنها را بلافاصله کنار بگذارید. اگر از IUD برای پیش گیری بهره می برده اید، باید بگذارید

یک دوره قاعدگی به طور کامل طی شود و سپس برای باردارشدن تلاش کنید.

اگر از روش های هورمونی مانند قرص، پچ یا حلقه برای پیش گیری استفاده می کرده اید، باید یک

دوره قاعدگی نرمال به طور کامل سپری شود. اگر از تکنیک Depo-Provera استفاده می کرده اید،

قبل از تلاش برای باردارشدن باید یک دوره ۶ تا ۹ ماهه سپری شود. زنانی که از روش های هورمونی

پیش گیری بهره می گرفته اند، باید قبل از تلاش برای بارداری از روشی غیر هورمونی استفاده کنند و

بعد از سپری شدن یک دوره قاعدگی، آن گاه برای باردارشدن اقدام کنند.

باردارشدن 
اقدامات اولیه:تصمیم گیری برای بچه دارشدن کار بزرگی است. شما باید مطمئن شوید هم

خودتان و هم همسرتان از سلامت جسمی و احساسی لازم برای این کار برخوردارید.

درباره نحوه تغذیه سالم و داشتن یک زندگی فعال به نکاتی که در بخش های قبلی اشاره شد مراجعه کنید.

وقتی شما و همسرتان به این نتیجه رسیدید که خانواده تان را گسترش دهید، حتما با

مشاور و متخصص لازم در این باره قرار ملاقات بگذارید. در دیدار با متخصص یا مشاور درباره این موارد صحبت کنید:
– سلامت عمومی تان؛
– داروهایی که مصرف می کنید؛
– واکسن هایی که باید بزنید؛
– آزمایش تعیین عفونت های قابل انتقال جنسی.

همچنین بهتر است قبل از بارداری، دندان های تان را توسط یک دندان پزشک معاینه کنید.

مشکلات دندانی در دوره بارداری ممکن است هم بر مادر و هم بر نوزادی که در شکم دارد، تاثیر بگذارد.

باز هم تاکید می کنیم وقتی تصمیم به بچه دارشدن گرفتید، حتما باید روش های پیش گیری را به

گونه ای که گفته شد، متوقف کنید.

تخمک گذاری و لقاح 
برای باردارشدن، تخمک مادر و اسپرم پدر باید با هم تلاقی کنند. بهترین زمان برای این اتفاق وقتی است
که بدن زن تخمک گذاری می کند. این روند وقتی صورت می گیرد که تخمک توسط تخمدان در ابتدای لوله رحم رها
می شود و منتظر اسپرم می ماند. در بیشتر زنان این اتفاق ۱۴ روز پیش از آغاز دوره قاعدگی رخ می دهد.

به سه روش کلی می توان زمان تخمک گذاری را پیش بینی کرد:

۱. پی گیری الگوی قاعدگی
ساده ترین راه برای پیش بینی زمان تخمک گذاری، پی گیری تحولات قاعدگی است.
این کار را باید دو بار در ماه انجام دهید. نخستین روز شروع قاعدگی را در تقویم یادداشت کنید.
تعداد روزهای این دوره را از نخستین روز قاعدگی تا شروع نخستین روز قاعدگی دوره بعد حساب کنید.
حال با مشخص شدن تعداد روزها، وقتی ۱۴ روز به عقب برگردید، زمان تقریبی تخمک گذاری
شما مشخص می شود. این روز را برای هر دوره قاعدگی در تقویم علامت بزنید. زمان رهاشدن تخمک
به طور تقریبی دو روز قبل و دو روز بعد از این علامت خواهد بود و این مدت، بهترین زمان برای لقاح و بارداری است.
اگر قاعدگی نامنظمی دارید، با مشاور پزشکی خود صحبت کنید.

۲. خروج ترشحات رحمی از واژن

با رهاشدن تخمک، ترشحات خارج شده از واژن شفاف و چسبناک و البته دارای حجم زیادی است.

۳. دمای بدن تان را بررسی کنید

در زمان تخمک گذاری دمای بدن شما اندکی بالا می رود. هر روز و پیش از خروج از بستر، دمای بدن خود
را اندازه بگیرید و آن را یادداشت کنید. بعد از تخمک گذاری، دمای بدن شما به مدت یک هفته تا ده روز باید افزایش یابد.

برای باردارشدن نیازی به رابطه جنسی هرروزه نیست. این کار حتی می تواند غلظت اسپرم پدر را کاهش دهد.

متخصصین توصیه می کنند برای باردارشدن، یک روز درمیان ارتباط جنسی صورت گیرد.

زمانی که تخمک با اسپرم مواجه شد، لقاح صورت می گیرد. این اتفاق در لوله رحم رخ می دهد.

حال تخمک بارورشده یا همان جنین به سمت انتهای لوله رحم حرکت می کند و وارد فضای رحم می شود.
فرآیند لانه گزینی (جای گرفتن جنین در دیواره رحم) زمانی رخ می دهد که جنین به رحم می رسد و خودش
را به دیواره آن می چسباند. نقطه شروع و رشد فرزند شما از همین جاست.