سالمندان
کارکنان بهداشتی نگرش‌ها و باورهای متفاوتی نسبت به سالمندان دارند
و داشتن نگرش منفی به سالمندان می‌تواند بر ارائه خدمات اثر بخش به آنان
اثر گذارد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی نگرش دانشجویان و فارغ‌ا
لتحصیلان کاردرمانی نسبت به سالمندی است.
مواد و روش ها این پژوهش از نوع مقطعی‌تحلیلی است و روی ۱۲۵ نفر از
دانشجویان ترم هفت به بالای رشته کاردرمانی در مقطع کارشناسی و فارغ
التحصیلان کارشناسی و بالاتر با میانگین سنی ۴/۲۲±۲۴/۱ سال (۷۰ زن و ۵۵ مرد)
انجام شد. روش نمونه‌گیری به صورت دردسترس (غیر احتمالی) از جامعه
آماری بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه نگرش به سالمندی کوگان
و پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی بود. داده‌ها با استفاده از نسخه ۱۷ نرم‌افزار SPSS
و آزمون‌های کروسکال والیس و یومن ویتنی بررسی شدند.
یافته ها میانگین نگرش کار درمانگران نسبت به پدیده سالمندی ۱۵۱/۴۴۸ بود
که نگرشی متوسط است. بیشترین نمره نگرش مربوط به افراد مقطع دکترا،
افراد با سابقه کاری بیش از ۵ سال و افراد شاغل در حوزه کاری روان بود.
میانگین نمره نگرش افراد با تجربه مسئولیت مراقبت از سالمند و افراد فاقد
این تجربه ۱۵۱ بود. تنها بین نمره نگرش و مقطع تحصیلی افراد ارتباط معنادار
بود (۰/۰۵>P)، ولی بین نمره نگرش با سابقه کاری، حوزه کاری و تجربه
مراقبت از سالمند، ارتباط معناداری وجود نداشت
نتیجه گیری بر اساس یافته‌های این مطالعه نگرش کاردرمانگران نسبت به سالمندی
به سمت مثبت گرایش دارد، ولی با توجه به ارتباط بیشتر کاردرمانگران
با سالمندان، این میزان نگرش هنوز کافی نیست. از این رو نتایج این تحقیق
می‌تواند مبنایی برای برنامه‌ریزی‌های تحول نگرش نسبت به سالمندان در تحقیقات آتی باشد
ز دانشجویان ترم هفت به بالای رشته کاردرمانی در مقطع کارشناسی و
فارغ‌التحصیلان کارشناسی و بالاتر با میانگین سنی ۴/۲۲±۲۴/۱ سال
(۷۰ زن و ۵۵ مرد) انجام شد. روش نمونه‌گیری به صورت دردسترس (غیر احتمالی)
از جامعه آماری بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه نگرش به سالمندی کوگان و پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی بود. داده‌ها با استفاده از نسخه ۱۷ نرم‌افزار SPSS
و آزمون‌های کروسکال والیس و یومن ویتنی بررسی شدند.
یافته ها میانگین نگرش کار درمانگران نسبت به پدیده سالمندی ۱۵۱/۴۴۸ بود
که نگرشی متوسط است. بیشترین نمره نگرش مربوط به افراد مقطع دکترا،
افراد با سابقه کاری بیش از ۵ سال و افراد شاغل در حوزه کاری روان بود.
میانگین نمره نگرش افراد با تجربه مسئولیت مراقبت از سالمند و افراد فاقد
این تجربه ۱۵۱ بود. تنها بین نمره نگرش و مقطع تحصیلی افراد ارتباط
معنادار بود ، ولی بین نمره نگرش با سابقه کاری، حوزه کاری
و تجربه مراقبت از سالمند، ارتباط معناداری وجود نداشت.
نتیجه گیری بر اساس یافته‌های این مطالعه نگرش کاردرمانگران نسبت به سالمندی
به سمت مثبت گرایش دارد، ولی با توجه به ارتباط بیشتر کاردرمانگران با سالمندان،
این میزان نگرش هنوز کافی نیست. از این رو نتایج این تحقیق می‌تواند مبنایی
برای برنامه‌ریزی‌های تحول نگرش نسبت به سالمندان در تحقیقات آتی باشد