علائم پوکی استخوان
پوکی استخوان کم کم به وجود می‌آید و فرد تا زمانی که دچار
یک شکستگی یا ترک خوردگی بعد از یک حادثه‌ی جزئی نشود
متوجه نمی‌شود که دچار پوکی استخوان است. گاهی حتی یک عطسه
یا سرفه می‌تواند منجر به شکستگی استخوان در فرد دچار پوکی
استخوان شود. این شکستگی‌ها اغلب در ناحیه‌ی لگن، مچ‌ها و یا ستون
مهره‌ها در افراد مبتلا به پوکی استخوان روی می‌دهند. اگر شکستگی
در قسمت ستون مهره‌ها باشد می‌تواند سبب تغییراتی در وضعیت بدنی،
دولا شدن و خمیدگی ستون فقرات شود. فردی که پوکی استخوان دارد
ممکن است دچار کاهش قد شده و یا لباس‌هایش مانند گذشته اندازه‌اش نباشند.
دارو درمانی در پوکی استخوان
دارو‌هایی که می‌توانند به پیشگیری و درمان پوکی استخوان کمک کنند شامل موارد زیر می‌شوند:
بیس فوسفنات‌ها: بیس فوسفنات‌ها دسته‌ای از دارو‌ها هستند که سرعت پوک
شدن استخوان را کاهش می‌دهند و از ریسک شکستگی استخوان می‌کاهند.
استروژن‌های آگونیست یا آنتاگونیست: پزشکان به این دارو‌ها تعدیل کننده‌های
انتخابی گیرنده استروژن (SERMS) می‌گویند. رالوکسیفن یک نمونه از
این داروهاست. این دسته از دارو‌ها می‌توانند ریسک شکستگی ستون فقرات
در زنان یائسه را کاهش بدهند.
کلسی تونین: این دارو کمک می‌کند از شکستگی استخوان در زنان یائسه
پیشگیری شده و بعد از شکستگی نیز، درد کنترل شود.
هورمون پاراتیروئید: سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تائید کرده
است که این هورمون برای درمان افرادی که مستعد شکستگی استخوان
هستند موثر بوده و تشکیل استخوان را افزایش می‌دهد.
آنتی بادی‌های منوکلونال: این دارو‌ها پادتن‌هایی تک گونه هستند که برخی
از افراد دچار پوکی استخوان بعد از یائسگی مصرف می‌کنند.
آینده‌ی درمان‌های پوکی استخوان
شاید در آینده پزشکان بتوانند از سلول‌های بنیادین برای درمان پوکی
استخوان استفاده کنند. در سال ۲۰۱۶ محققان دریافتند که تزریق نوع
خاصی از سلول‌های بنیادین به موش‌ها، به گونه‌ای جلوی پوکی استخوان
را گرفت که در انسان‌ها نیز می‌تواند موثر باشد. دانشمندان عقیده دارند
فاکتور‌های ژنتیکی نقش زیادی در تراکم استخوانی دارند.
ریسک فاکتور‌های غیرقابل اجتناب پوکی استخوان
طبق گزارش کالج آمریکایی روماتولوژی، ریسک فاکتور‌های غیرقابل
اجتناب پوکی استخوان شامل موارد زیر می‌شوند:
- سن: ریسک پوکی استخوان بعد از سی سالگی افزایش می‌یابد مخصوصا بعد از یائسگی
- کاهش هورمون‌های جنسی: کاهش سطح استروژن باعث می‌شود تولید توده‌ی استخوانی کاهش بیابد.
- نژاد: سفید پوست‌ها و آسیایی‌ها بیشتر از سایر نژاد‌ها در معرض پوکی استخوان قرار دارند.
- قد و وزن: قد بلند بودن یا کم وزن بودن، ریسک پوکی استخوان را افزایش می‌دهد.
- فاکتور‌های ژنتیکی: اگر یکی از اعضای نزدیک در خانواده‌تان دچار پوکی استخوان یا شکستگی استخوان لگن باشد، شما بیشتر در معرض پوکی استخوان خواهید بود.
- سابقه‌ی شکستگی استخوان: شخص بالای ۵۰ سالی که سابقه‌ی شکستگی استخوان پس از آسیب جزئی را دارد، احتمالا دچار پوکی استخوان است.
ریسک فاکتور‌های قابل کنترل پوکی استخوان
- عدم تحرک بدنی
- ورزش نکردن
ورزش‌هایی که با وزنه انجام می‌شوند به پیشگیری از پوکی استخوان کمک می‌کنند. چنین تمریناتی استرس کنترل شده‌ای به استخوان‌ها وارد می‌کنند که رشد استخوان را افزایش می‌دهند.
منبع: medicalnewstoday