پرستاری

تاریخچه ی رشته ی پرستاری

​

پرستاری حرفه ای در ایران برگرفته از کشور های اروپایی است.

اولین بار در سال ۱۲۹۴ در ارومیه مدرسه پرستاری دایر گردید.در سال

۱۳۳۷ طبق مصوبه صنف پرستاران پذیرش داوطلبان با مدرک دیپلم در

دوره ی ۳ ساله ی پرستاری شروع شد و ارزش مدرک پرستاری معادل

لیسانس در نظر گرفته شد. در سال ۱۳۵۴دوره ی لیسانس پرستاری در وزارت

علوم تصویب گردید و طول این دوره به ۴ سال افزایش یافت. در سال ۱۳۶۵

با تشکیل دانشکده ی پرستاری این رشته ی دانشگاهی توسعه ی فراوان یافت.

اولین زن پرستار ایرانی فاطمه توانایی و اولین پرستار مرد دارنده ی مدرک

دانشگاهی پرستاری در ایران مرتضی حسن پور بود.

مهارت های لازم برای اشتغال در حرفه ی پرستاری

پرستار شخصی است که در بیمارستان بیشترین برخورد با بیماران و همراهان

آنها داراست بنابراین سلامت کامل جسمی و روانی لازمه ی شغل پرستاری

است. پرستار باید عاشق خدمت به انسان ها باشد و صبر و علاقه ی لازم

برای این حرفه را داشته باشد. پرستار باید شخصیت منظم و دقیقی داشته باشد

زیرا که نظم و دقت اساس این رشته است. پرستار باید تسلط روحی و روانی

کامل روی خود داشته باشد تا بتواند در سخت ترین شرایط جسمی و روحی رفتار

مناسبی با بیماران و همراهان آنها داشته باشد. علاوه براین دانشجوی پرستاری

از سلامت کامل جسمانی برخوردار باشد زیرا مشکلات به ظاهر کوچک همچون

لرزش دست و لکنت زبان باعث کاهش کارایی شدید یک پرستار می شود.

همچنین متقاضیان این رشته باید روی برخی از دروس دبیرستان از جمله زبان ا

نگلیسی، شیمی و زیست تسلط لازم را داشته باشند. تسلط بر زبان انگلیسی برای به

روز بودن و استفاده از مجلات و منابع علمی در این رشته ضروری است.