پرستاری در عاشورا

چرا تولد زینب علیها السلام روز پرستار نامیده شده؟ آیا در پرستاری ایشان تفاوتی مشاهده می گردد؟

بانگاهی به عاشورا می بینیم مجروحان جنگی از خود برجای گذاشته

است که قابل درمان نمی باشند که راهی برای ادامه حیات پیدا کنند،

بلکه مجروحانی می باشند به فاصله کمتر از یک ساعت جان داده

و به شهادت نایل می آمدند، ولی زنان در همین فرصت محدود در

کنار زخمیان می ماندند،خون از سر و روی شان پاک می کردند،

دلداریشان می دادند.

در این میانه حضرت زینب علیها السلام مسؤولیتی بسیار گرانبارتر از

دیگر زنان داشت، علاوه برپرستاری روحی وجسمی از امام سجاد

علیه السلام که در معرض خطر مستقیم دشمنان قرارداشتند به امور

رسیدگی زنان عزیز از دست داده، غارت شده می پرداختند،

از جانب دیگرسخنان و برخورد کوبنده اش با خصم درجریان انتقال

کاروان از کربلا تا کوفه را به عهده داشته، با بررسی جریانات

واقع شده درمی یابیم که پرستار به معنای واقعی در این برهه

صورت گرفته است.

علاوه بر کمک به التیام زخمهای جسمی،برآلام و دردهای روحی

ایشان با سرافرازی وقدمهای استوار مرحم می نهاد و کاروان را

به پیش می برد، نمونه این گونه پرستاری را نه تنها در اسلام، بلکه

در جهان نیز آن از هم اززنی که خود برادر، پسران،… را از دست

داده مشاهده نگردیده است.

​

پاداش پرستاری

درتاریخ صدر اسلام دیده می شود که پیامبرصلی الله علیه وآله همواره

گروهی از زنان را همراه خود به جنگها، جهت پرستاری و مداوای

مجروحین می برده است ونمونه های فراوانی دیده شده، که پیامبرصلی

الله علیه وآله پاداش های مادی به آنان عطا می فرموده:

در بحار الانوار آمده است: رسول خداصلی الله علیه وآله:گروهی از

زنان را با خود به جنگ می برد، تا به مداوای مجروحان بپردازند

و از انفال به آنان می بخشید.» (۱۵)

عن الصادق علیه السلام عن آبائه قال: «قال رسول الله صلی الله علیه

وآله من سعی لمریض فی حاجه، قضاهااو لم یقضها، خرج من ذنوبه کیوم ولدته امه.» (۱۶)

پیامبرخداصلی الله علیه وآله فرمودند: کسی که برای رفع نیازهای

بیماری تلاش کند خواه آن نیازبرآورده شود یا نشود، همانند روزی

که از مادرمتولد شده است از گناهان پاک می گردد.