انواع پانسمان و ترشحات زخم

پانسمان باز

در این نوع پانسمان پس از شستشوی زخم و استفاده از داروی مناسب روی آن پوشانده نمی شود.

پانسمان بسته

در این نوع پانسمان پس از اقدامات اولیه روی آن توسط گاز استریل و باند بسته می شود.

فواید پانسمان زخم

  • جذب خون و سایر ترشحات زخم
  • کنترل خونریزی و جلوگیری از از دست دادن خون
  • حفاظت زخم در برابر آسیب های فیزیکی
  • جلوگیری از آلودگی زخم به عوامل میکروبی
  • حمایت از محل زخم
  • عایق دما و رطوبت زخم

نکاتی در ارتباط با پانسمان

  • قبل از انجام پانسمان زخم موضع زخم را ضدعفونی کنید.
  • پانسمان باید استریل و عاری از میکروب باشد.
  • قبل از انجام پانسمان دست ها باید با آب و صابون شسته و ضد عفونی شوند.
  • استفاده از دستکش های پزشکی استریل هنگام پانسمان کردن زخم ضروری است.
  • پانسمان نباید خیلی سفت بر روی زخم قرار بگیرد تا جلوی تنفس زخم گرفته نشود.
  • حتی المکان عضوی که خونریزی در آن رخ داده بالاتر از سطح قلب قرار داده شود.
  • پانسمان زخ نباید همراه درد و فشار شدید بر روی زخم باشد مگر در مواردی که خطر خونریزی بیش از حد وجود دارد.
  • برای تعویض پانسمان زخم های وسیع حتما از یک پرستار کمک بگیرید.

نکته بسیار مهم

 زخم های مزمن از طریق مراحل طبیعی التیام، پیشرفت نمی کنند و به شیوه منظم و به موقع قابل درمان نیستند.

مراحل التیام زخم شامل چه مواردی می شود؟

التیام زخم یک فرآیند پویا و پیچیده بازسازی بافت و پیشرفت رشد از طریق چهار مرحله مختلف انجام می پذیرد.

۱)مرحله انعقاد و هموستاز (بلافاصله پس از آسیب)،

۲)فاز التهابی، (بلافاصله پس از آسیب به بافت) که طی آن تورم اتفاق می افتد

۳)دوره تکثیر، که در آن بافت ها و رگ های خونی جدید شکل می گیرد

۴)مرحله بلوغ، که در آن بازسازی بافت های جدید صورت می گیرد.

 این فازها به شیوه ای مرتب با هم پوشانی وحالت ابشاری و پی در پی به خوبی به یکدیگر مرتبط می شوند.

ارتقاء این فازها تا حد زیادی بستگی به نوع زخم و شرایط پاتولوژیک آن و نوع مواد پوششی دارد.

ایا پیشرفت تکنولوژی تاثیری در زخم و درمان ان داشته است؟

با پیشرفت تکنولوژی، در حال حاضر، انواع مختلف مواد پانسمان برای انواع زخم ها موجودند. اما انتخاب یک ماده برای یک زخم خاص برای رسیدن به بهبود سریع مهم است.



سرم مایع

سرمها محلولهای مایع نگهدارنده یا کریستالوئیدی حاوی الکترولیت، آب و نیازهای سلولی هستند که از طریق سیاهرگها تجویز میشوند.

سرمها اصولا به چهار گروه کلی تقسیم بندی میشوند:

۱. محلولهای کریستالوئید جهت جبران کاهش مایعات یا الکترولیتها مانند سرم رینگر، رینگرلاکتات، سرم نرمال سالین، سرم قندی نمکی و سرم قندی

۲. محلولهای کلوئید جهت جبران کاهش حجم داخل عروقی مانند دکستران و هماکسل

۳. محلولهای غذایی (جایگزینی تغذیه وریدی) مانند سرم آمینو اسیدی و سرم اینترالیپیدی

۴. محلولهای با کاربرد درمانی خاص مانند سرم مانیتول

محلولهای کریستالوئید ممکن است جهت جانشین کردن الکترولیتها و آب از دست رفته از طریق اسهال و استفراغ بکار روند. مصرف بیش از حد آنها سبب تجمع سدیم و حجم آب اضافی در بدن، ادم ریوی و نارسایی قلب می‌شود. محلولهای هیپرتونیک در درمان مسمومیت با آب و افزایش حجم آب خالص بکار می‌روند.

محتویات


چند نکته درباره دگزامتازون

دگزامتازون یا آنطور که بعضا گفته می شود دگزا، یکی از داروهایی است که در اشکال

مختلف خود (شربت، قرص، قطره، آمپول و پماد و محلولها) یکی از پرکاربردترین داروهاست

و در نتیجه ابهامات و سوالات هم پیرامون آن زیاد است.

۱- دگزامتازون چه تاثیری در اشتها و چاق کردن دارد؟
پاسخ: دگزامتازون اشتها را زیاد می کند. علاوه بر آن از طریق ایجاد تورم در بدن شما را چاق

می کند. در حقیقت یکی از عوارض استفاده زیاد از کورتون ها ایجاد تورم تدریجی در بدن و

افزایش میزان چربی است که باعث پف کردن فرد شده و یا علامتی به نام ماه رخ! (یعنی گرد و پف کرده شدن صورت) می شود.

در نتیجه بیمار احساس میکند که چاق و قوی بنیه شده است. اماحقیقت این است که تمام کورتون ها

در استفاده مکرر باعث تحلیل رفتن عضلات وپوکی استخوان می شوند.

در حقیقت دگزا متازون بدن شما را رسما به یک پفک تبدیل میکند.

۲-من هر وقت سرما می خورم تا دگزا نزنم خوب نمیشوم. چرا؟
پاسخ: اثر دگزامتازون در سرماخوردگیهای رایج بیشتر علامتی است. یعنی باعث سرکوب واکنشهای

ایمنی میشود و در نتیجه علائم بیماری را میپوشاند. این قضیه در سرماخوردگی های ویروسی چندان

اشکالی ایجاد نمی کند، اما در سرماخوردگیهای همراه با عفونت باکتریایی (مثلا انواع تب دار یا همراه

با گلودرد چرکی) با سرکوب ایمنی بدن، برای باکتریهای فرصتی را برای سازماندهی نیروها و تکثیر فراهم

میکند و در نتیجه ممکن است چند روز بعد منجر به شعله ور شدن بیماری و حتی ایجاد عفونتهای

شدید تنفسی شود

۳- آیا دگزامتازون می تواند در دوپینگ و تقویت استفاده شود؟
پاسخ: کورتونها می توانند نوعی حالت خوش آنی در فرد ایجاد کنند که به euphoria موسوم است.

همچنین باعث تغییرات آنی در میزان قند خون میشوند و بصورت کوتاه مدت ممکن است برخی توانایی های

جسمانی را افزایش دهند. البته این داروها در دراز مدت هم باعث پوکی استخوان و هم ضعف ایمنی

بدن میشوند بنابراین مصرف مکرر آن حتی به قصد دوپینگ اثرات معکوس خواهد داشت.

نکته: دگزامتازون جزو داروهای ممنوع دوپینگ است.

۴-آیا مصرف دگزامتازون در دوران حاملگی مجاز است؟
پاسخ: دگزامتازون از نظر مصرف در حاملگی جزو گروه c است. یعنی نه جزو داروهای بی خطر است

و نه جزو داروهای خطرناک. در صورت صلاحدید پزشک در برخی موارد میتوان با قبول برخی عوارض جانبی

از این دارو استفاده کرد. مصرف خودسرانه بویژه در حاملگی کاملا ممنوع است. زیرا ممکن است باعث

سرکوب غده فوق کلیه در جنین شود.

۵-من مدتهاست که با تجویز پزشک برای تسکین برخی دردهای مفصلی خود از دگزا متازون استفاده

میکنم. الان احساس میکنم حال بهتری دارم. آیا میتوانم دارو را قطع کنم؟

پاسخ: یک اصل کلی در استفاده دراز مدت از کورتون داریم. میزان مصرف کورتون به تدریج زیاد میشود

و موقع قطع کردن دارو هم اینکار تدریجا صورت میگیرد. قطع تدریجی بصورت افزایش فواصل مصرف و

کم کردن میزان داروی مصرف در هربار استفاده است. هیچگاه مقدار زیادی از کورتون را ناگهان مصرف

نکنید یا ناگهان قطع نکنید.

موارد مصرف اساسی دگزامتازون:
۱- ضد التهاب (بخصوص در بیماریهای روماتیسمی-حساسیتهای موضعی یا عمومی-کنترل عوارض بعد از جراحیهای دندان و…)
۲-کاهش ادم مغزی یا ریوی
۳-در درمان برخی اختلالات غده فوق کلیوی
عوارض شایع و مهم مصرف کورتون:
در مصرف بصورت موضعی (به شکل پماد و قطره یا محلول): تحلیل رفتن پوست در استفاده دراز مدت،

لکه افتادن روی پوست و خشکی پوست، تشدید عفونتهای قارچی

در مصرف سیستمیک (خوراکی یا تزریقی): سرخوشی، عوارض گوارشی، تشدید عفونت ها، بیخوابی، پوکی

استخوان (در مصرف طولانی)، ضعف ایمنی ، اختلالات هورمونی (نظیر پرمویی، اختلال عادت ماهانه) اتساع

شکم و گرد شدن صورت، اختلال آنزیمهای کبدی، تحلیل عضلانی، چرب شدن پوست و تشدید آکنه، تغییرات

روحی (نظیر سرخوشی بیش از حد یا تحریک پذیری عصبی)


آموزش تصویری تزریق عضلانی به خود و دیگران


آمپول زدن برای بسیاری از افراد بسیار ترسناک است و تصور می‌کنند که درد زیادی

دارد. البته برخی از داروهای روغنی که باید آهسته به عضلات بدن تزریق شوند با

اندکی سوزش همراه هستند اما به صورت کلی، آمپول درد ندارد. فقط دلهره‌آور است.

برای انجام تزریقات عضلانی فرد باید مهارت و تخصص کافی داشته باشد. آمپول زدن

اگر درست انجام نشود می‌تواند خطرات زیادی به همراه داشته باشد از هوا گرفتن سرنگ

گرفته تا شکستن سوزن در بدن.

بنابراین بسیار مهم است از مهارت فردی که قرار است برایتان آمپول بزند مطمئن شوید.

اما گاهی انسان در شرایطی گرفتار می‌شود که شاید دسترسی به فرد دیگری وجود

نداشته باشد. یا موقعیتی پیش بیاید که شما به تزریق آمپول به بیمار بتوانید سلامتی را

به او هدیه کنید. پس لازم است این مهارت را بیاموزید.

ما در ادامه به صورت تصویری طریقه تزریق عضلانی را آموزش داده‌ایم. امید که مورد توجه

تان قرار بگیرد

آماده شدن

  • مطمئن شوید که آمپول باید حتما تزریق شود.
  • درست بودن دارو و اندازه سرنگ را چک کنید. همچنین تاریخ انقضای آنها را هم کنترل کنید.
  • دست‌های خود را با آب ولرم و صابون تمیز بشویید و با دستمال کاغذی (نه حوله) خشک کنید.
  • نور اتاق باید کامل باشد. از بیمار بخواهید دراز بکشید و عضلاتش را شل کند.
  • دستکش یک‌بار مصرف بدست کنید. با کمی الکل آنها را استرلیزه کنید.
  • پنبه را به الکل آغشته کنید.

روش صحیح تزریق آمپول

  • اگر دارو سرد است آن را گرم کنید.
  • سرنگ را از بسته آن خارج کنید.
  • آمپول را باز کنید و دارو را داخل سرنگ بکشید. اگر در آمپول چوب‌پننه‌ای بود و سوزنِ سرنگ
  • بدرستی داخل آن نمی‌رفت، حتما سوزن را عوض کنید زیرا ممکن است به اندازه کافی تیز
  • و درست نباشد.
  • اگر بنا به هر دلیلی نوک سوزن سرنگ را لمس کردید، حتما آن را عوض کنید.
  • پس از گذاشتن سوزن جدید روی سرنگ، هوای اضافه آن را خالی کنید.
  • یک علامت + روی باسن بیمار تصور کنید. سوزن سرنگ را در مرکز آن باید وارد کنید.
  • محل تزریق معمولا قسمت فوقانی خارجی یا ربع فوقانی خارجی باسن در حدود ۵-۸ سانتی
  • متر پایین تر از کرست ایلیاک است.
  • پیش از وارد کردن سوزن، پنبه الکی را در محل موردنظر بمالید.
  • سوزن را عمود بر بدن بزنید. یعنی باید حتما زاویه ۹۰ درجه داشته باشد.
  • با سرعت بالا، دو سوم سوزن را در عضله وارد کنید. یک سوم سوزن سرنگ باید بیرون بدن بماند.
  • به آرامی دارو را به بدن تزریق کنید.
  • با یک دست بدن را بگیرید و با دست دیگر سرنگ را وارد کنید. از تکان دادن سرنگ روی
  • بدن خودداری کنید.
  • پس از تمام شدن دارو، پنبه الکلی را در کنار سوزن بگذارید. به آرامی سوزن را بیرون بکشید.
  • پنبه را روی محل آمپول فشار دهید.
  • همه بخش‌های سرنگ را دور بیندازید.
  • دست‌های خود را بشویید.
  • آموزش تصویری تزریق آمپول به خود

  • برای تزریق آمپول به باسن خود باید از آینه کمک بگیرید. اما اگر این کار برایتان سخت بود،
  • سرنگ را روی ران پا بزنید.
  • برای این منظور، روی صندلی بنشینید.
  • با دست عضله را بگیرید و سپس سرنگ را وارد کنید.