دستگاه ها ی سانترال را از دو نظر می توان تقسیم بندی کرد؛ ۱- براساس ظرفیت و ۲- براساس نوع کارکرد.
هر دستگاه به تعدادی خط شهری و تعدادی خط داخلی متصل می شود.
بعد از خریداری دستگاه می توانید با اضافه کردن تعدادی کارت ارتقای
سانترال به تعداد پورت های شهری و داخلی اضافه کنید.
با توجه به توضیح بالا، دستگاه های کم ظرفیت، از تعداد کمتری خط
شهری و داخلی پشتیبانی می کنند و هرچند می توان با خرید کارت،
تعداد خطوط را افزایش داد، حداکثر تعداد خطوط شهری و داخلی که
می توانند به این دستگاه ها وصل شوند نسبت به سایر دستگاه ها کم تر است.
دستگاه های سانترال کم ظرفیت فقط شامل دو دستگاه TES824 و TEM824 می شوند.
دستگاه TES824 در حالت پیش فرض می تواند از ۳ خط شهری و
۸ خط داخلی پشتیبانی کند که این تعداد با افزودن یک کارت ارتقا به ۶
خط شهری و ۱۶ خط داخلی و با افزودن دو کارت ارتقا به ۸ خط شهری
و ۲۴ خط داخلی افزایش پیدا می کند.
دستگاه TEM824 نیز در حالت حداکثر (با افزودن کارت ارتقا) از ۸
خط شهری و ۲۴ خط داخلی پشتیبانی می کند که این تعداد در حالت پیش
فرض دستگاه ۶ خط شهری و ۱۶ خط داخلی است.
سه سری NS، TDE و TDA از دستگاه های پرظرفیت به شمار می روند.
۲) انواع دستگاه بر اساس نوع عملکرد
بر اساس نوع عملکرد دستگاه های سانترال را می توان به دو نوع تحت
شبکه و غیر تحت شبکه تقسیم کرد.
نوع ارتباط اصلی تلفن هایی که به این نوع دستگاه ها متصل می شوند
از طریق یک شبکه (IP) است.
سری NS و TDE تحت شبکه کار می کنند.
دستگاه هایی که تحت شبکه کار نمی کنند مدل های TES و TEM
و سری TDA را شامل می شوند.
دستگاه های TDA می توانند از خطوط داخلی دیجیتال، هایبرید
و آنالوگ پشتیبانی کند.
در حالی که مدل های TES و TEM فقط خطوط داخلی هایبرید
و آنالوگ را ساپورت می کنند.